De Vorsterman Bijbel

§ Dat .xiiij. Capittel.

1

DIe mensche vanden wiue gheboren, leeft corten tijt, ende wort veruult met veel katiuicheden,

2

⁺hi gaet op als een bloeme, ende wort versleten, hi vluchtet als een scaduwe ende en blijft nimmermeer in eenen staet,

+ A

3

Ende ghi acht weerdich op sulcken onstantaftigen dinc uwe ooghen op te doen, ende met v te leyden int ordeel.

4

Wie mach hem suyuer maken die van onreynen zade ontfanghen is, en doede ghi dat niet die alleen zijt?

5

⁺Des menscen daghen zijn corte, dat ghetal zijnder maenden is by v, Ghi hebt hem een eynde geset, datmen niet ouerliden en mach,

+ B

6

gaet dan een luttelken van hem, dat hi rsut hebbe, tot dat sine daghen comen, die hy als een dachhuerlinc verwacht.

7

Eenen boom heeft hope, al is hi al af ghehouwen, het schiet weder, ende zijn taxkens spruyten,

8

al ist dat sine wortel in dye aerde veroudet, ende sinen struycke in dat stof versterft,

9

so groeyt hi nochtans weder vanden ruecke des waters, ende maect eenen crans, oft eerst gheplant ware,

10

Maer een mensch als hi doot, ende ontclect, ende verteert is, ic bidde v segt my, waer is hi,

11

gelijc een water wtloopt wt der zee, ende ghelijc eenen stroom versijpt ende verdroocht,

12

so is een mensch als hi slaept ende en sal niet weder op staen, ende en sal nyet ontwaken, ⁺ also langhe als den hemel nyet versleten en is, noch van sinen slape en sal [kolom] hi niet opstaen.

+ C

13

Wie gheeft mi dat, dat ghi mi in die helle bedect, ende verberget, tot dat uwe gramscap voorbi gheghaen sal zijn, ende settet my eenen tijt, in welcken ghi mijns gedenct.

14

Meynt ghy dat een doode mensche weder leuende worde? Ick verbeyde daghelics, te wile dat ic stride, tot dat mine veranderinghe come.

15

Ghi sult mi roepen, ende ic v antwoorden, ghi sult v rechterhant reycken den werck uwer handen,

16

⁺Want ghi hebt mijn ghanghen emmertoes ghetelt, maer spaert mijn sonden,

+ D

17

Ghi hebt mine ouertredinge als in een buydelken bezeghelt, ende mine misdaet genesen,

18

Eenen berch verualt doch ende vergaet, ende eenen steen wort van zijnder plaetsen verset,

19

water hoelt die steenen, ende die droppelen vloten die aerde wech allensken, ^* daerom suldi die menschen ooc so bederuen,

* h. maer des menscen hope is verloren ende want ghy stoot hem gheheel omme

20

Want ghy hebt hem ghesterct een weynich) dat hy inder eewicheit vergaen soude, Ghi sult veranderen zijn wesen, ende laet hem varen,

21

Sijn sine kinderen in eeren dat en weet hi niet, ofte al zijn si onedele, des en wort hi niet gewaer,

22

Nochtans als zijn vleesche leeft, so moet hi smerte hebben, ende zijn siele sal op haer seluen droeuich wesen.

§ Hoe Iob berispt wort dat hi hem seluen wijsheit, suyuerheit toescrijft.