De Vorsterman Bijbel

§ Dat .ij. Capittel.

1

⁺ENde het geuiel inden dage doen die kinderen Gods quamen ende stonden voor den

+ A

[p. Ff7r]

HERE, dat Satan oock onder hen quam, ende voor des HEEREN aensichte stont,

2

Doen sprac die HEERE tot Satan, Van waer coemdi? Satan antwoorde den HERE, ende sprack, Ic heb al dat aertrijc ronts om getrocken, ende bender doorgegaen. ⁺

+ Iob. i.b.

3

Die HERE sprac tot Satan, En hebdi gheen achte op minen knecht Iob gehadt? Want zijns gelijcs en is inden lande niet, slecht ende recht wt, God vreesende, ende schouwende dat quaet, ende hout noch aen zijnder onnooselheyt? ⁺ Maer ghi hebt mi beruert, ⁺ dat ic hem sonder oorsake ghequelt heb.

+ Iob. i.a.

+ B

4

Satan antwoorde den HERE, ende sprac, Vel om vel, ende al wat een man heeft, sal hi gheuen voor zijn leuen,

5

Maer steect v hant, ende noopt zijn gebeente ende vleesche aen, dan suldi sien, dat hi v sal int aensichte ^* gebenedien)

* Hier staet gebenedijen voor vermaledijen

6

Die HERE sprac tot Satan, Siet daer hi si in uwer handt, nochtans so behout zijn leuen,

7

Doen voer Satan wech vanden HERE, ende sloech Iob met dalder booste sweren vanden hole zijns voets, totten oppersten zijns hoofts toe,

8

Ende hi nam een scerf, ende scrabde die roouen, ende sadt in dye meshoopen,

9

⁺Ende zijn wijf sprac tot hem, Hout ghi noch aen uwe slechtheyt? ^* ghebenedijt) god, ende sterft,

+ C

* Hier staet gebenedijen voor vermaledijen, om der schroemingen will der lasteringen des naem Gods

10

Hij sprac tot haer, Ghi spreect gelijc een vanden sotten wiuen, Hebben wi goet ontfaen van gods hant, waerom en souden wi dat quaet niet verdragen? In allen desen en besondichde hem Iob niet met sinen lippen

11

Maer doen Iobs drie vrienden hoorden alle dat ongheluc dat ouer hem gecomen was, ⁺ quamen si elck wt zijnder plaetsen, ⁺ Eliphas van Theman, Baldad van Suith, ende Sophar van Naamath, want si hadden ouerdragen ende malcanderen toe geseyt dat si souden comen om hem te ^* besoecken) ende troosten,

+ Iob. i.d

+ D

* th. beclagen.

12

ende doen si haer oogen van verre op sloegen, so en kenden si hem niet, ende hieuen haer stemmen op, ende weenden, ende elc schoorde zijn cleet, ende sprengden aerde op haer hooft ten hemel,

13

ende saten met hem opter aerden .vij. dagen, ende .vij. nachten, ende niemant en sprac een woort met hem, want si saghen dat die smerte zeer groot was.

§ Hoe Iob die catiuicheyt van desen leuen veruloect.