De Vorsterman Bijbel

§ Dat .xiij. Capittel.

1

⁺ENde het is gesciet na seuen daghen, ende ic droomde snachts eenen droom.

+ A

2

Ende siet vander zee stont eenen windt op, dat hi alle haer vloeden soude verstooren.

3

Ende ic sach, ende siet, die mensche wert machtich met den volcken des hemels, ende daer keerde hy zijn aensicht, dat hi soude mercken, ende al dat onder hem ghesien wert, dat beefde,

4

ende soo waer zijn stemme van sinen monde wtghinc, daer branden si alle, die sine stemme hoorden, gelijck die aerde rust alsi dat vier gheuoelt,

5

Ende ick sach na desen, ende siet, die menichte der menschen, der welcker gene ghetal en was, wert verghadert vanden vier winden des hemels, om dat si den man souden bestrijden, die op was gheclommen vander zee,

6

Ende ic sach, ende siet, hy hadde hem seluen eenen grooten berch wt gegrauen, ende hi vloech op dien,

7

Maer ick socht dat lantschap te sien, ofte die plaetse, waer af dien berch wt ghegrauen was, ende ic en vermocht dat niet,

8

Ende hier na sach ic, ende siet, alle die tot hem verghadert zijn, dat si hem beuechtende verwinnen souden, ende vreesden seer, nochtans dorsten si vechten,

9

Ende siet, als hi tghedruys der comender menichten sach, soo en hief hy zijn hant niet op, noch hi en hielt gheen sweerdt, noch gheen oorlooch ghewere, niet dan (als ick sach)

10

dat hi van sinen monde wt sandt, ghelijck een blasinghe des viers, ende van sinen lippen, den windt der vlammen, ende van zijnder tongen seynde hi wt voncken, ende stormen ende si zijn al te samen ghemengt, dese blasinghe des viers, ende den windt der vlammen, ende die menichte des storms,

11

ende viel tsamen ouer die menichte int gedruys, welcke bereyt was te vechten, ende verbrandese alle datter onuersiens niet en wert gesien, vander ontellijcker menichten, dan alleen

[p. Dd3v]

tstof ende ruec des roocs ende ic sach ende verscricte

12

⁺Ende hier na sach ic den seluen mensche nederdalende vanden berge, ende die andere vreedsamige menichte tot hem roepende,

+ B

13

ende dat aenschijn veelre menschen ghinc tot hem, sommiger verblidende, sommigher bedroeft wesende, sommige aengebonden, sommige brengende wt hen die geoffert worden, ende ic was sieck van menichfuldicheyt der verscrominge, ende ic wert gewect ende seyde,

14

ghi hebt uwen knecht vant beghinne dese wonderen verthoont, ende ghi hebt mi weerdich gheacht, dat ghi mijn bedinghe soudt ontfaen,

15

ende nv vertoont mi noch dye bediedenisse dees drooms,

16

Also ic vermoede in minen sinne, wee den ghenen die achter gelaten worden in dien dagen, ende veel meer vanden desen die niet achter gelaten en zijn,

17

Die niet verlaten en zijn die waren droeue,

18

Nv verstae ic die welcke wech gesedt zijn inden wtersten dage, ende si sullen hen te gemoete loopen, maer ende oec vanden desen die achter ghelaten zijn,

19

Om dies wille zijn si in groter sorchlicheden, ende in veel nooden gecomen, gelijc dese droomen betoonen,

20

Nochtans ist den ghenen die in sorgen is, lichteliker tot desen te comene, dan doer te gaen als een wolcke vander werelt, ende nv te sien die dingen dye inden wtersten gebueren, Ende hy antwoorde tot mi, seggende.

21

Ic sal v die bediedinge des gesichts oec seggen, ende daer ghi af gesproken hebt, sal ic v open doen,

22

want van desen hebt ghi gheseyt die achter gelaten zijn, dit is die bediedinge

23

Die die sorchlicheyt wech neemt inder tijt, dese heeft hem bewaert Die in sorchlicheden geuallen zijn, dese zijnt die de wercken hebben, ende dat geloue totten alder stercsten,

24

Hier om weet dat si meer ghesalicht worden, dye achter ghelaten zijn bouen hen die doot zijn,

25

Dit zijn die bediedinghen dees ghesichts, Want ghi eenen man hebt sien opclimmen van dat herte der zee,

26

hi selue ist, dien de alderhoochste bewaert vele tijden, die door hem seluen zijn creature sal verlossen, ende hi salse bescicken dye achter ghelaten zijn,

27

Ende want ghi wt sinen monde hebt sien wtgaen, als wint ende vier, ende storm,

28

Ende want hy gheen sweert noch oorloochs gheweer en hielt, want zijn ghedruys scheyde de menichte, die gecomen was om hem al vechtende te verwinnen, Dit is dye bediedenisse des gesichts.

29

⁺Siet die daghen comen, wanneerse die alder hoochste sal beghinnen te verlossen, dye opter aerde zijn,

+ C

30

soo sal hy in een opnemin-[kolom]ghe des gheest comen ouer die ghene, die de aerde bewoonen,

31

Ende eenige sullen dye andere dencken te beuechten, die een stadt dander, ende die een plaetse dander, ende dat volck teghen dat volck, ende dat rijck tegen dat rijck

32

Ende het sal zijn als dese dinghen gheschieden ende dye teekenen, dye ic v te voren ghetoont hebbe sullen gebueren, ende dan sal mijn sone gheopenbaert worden, den welcken ghy als een man op hebt sien opclimmen,

33

Ende het sal zijn, als alle Heydenen zijn stemme sullen hooren, soo sal elck in zijn stadt zijn oorloghe achter laten, dye si tegen malcanderen hebben,

34

ende een ontallike menichte sal in een verghadert worden, ghelijc als willende comen, om hem vechtende te verwinnen,

35

Maer hy sal staen op den toppe des berchs Sion,

36

Maer Sion sal comen ende sal allen menschen bereyt, ende ghetimmert verthoont worden, ghelijc ghy den berghe hebt ghesien wt ghrauen sonder handen,

37

Maer mijn sone sal straffen dese huere ongodlicheden, die die Heydenen gheuonden hebben, dye den storme ghenaect zijn, om hare quaden ghepeysen, ende pininghen, daer si mede sullen begonst ghepinicht te worden,

38

welcke der vlammen gheleken zijn, ende hi salse sonder arbeyt verdoen, doer dye wet, dye den viere gheleken is,

39

Ende want ghi hebt ghesien dat hy die ander vreedsame menichte tot hem vergaderde

40

Dese zijn die thien geslachten, dye gheuanghen ghemaect zijn van haren landen, inden dage Ozee des conincs, den welcken Salmanaser coninc van Assyrien geuangen leyde, ende voerdese ouer den stroom, ende si zijn ouergeuoert in een ander lant,

41

Maer si gauen hen seluen dien raet, dat si die menichte der Heydenen souden achter laten, ende dat si voort souden reysen, in een voordere lantscap daer noyt menschelike geslacht in gewoont en heeft,

42

oft ymmer daer hare wetlicheden te houden, die si in haer lantscap niet en hielden,

43

Si zijn ingegaen doer die enge ingangen des strooms Euphraten

44

⁺Die alderhoochste dede hen doen teekenen ende hi dede staen de aderen des strooms, tot dat si door waren ghegaen,

+ D

45

Want door dat landtschap was eenen grooten wech der reysen eens iaers, ende eens haluen iaers, Want dat landtschap heet Azareth,

46

Doen woonden si daer inne, tot inden laetsten tijt, ende nv weder als si beghinnen te comen,

47

so sal die alderhoochste dye aderen des strooms weder doen staen dat si door moghen gaen, Om dese sake hebt ghi die menichte met vreden gesien

[p. Dd4r]

48

Maer ooc die achter ghelaten zijn van uwen volcke, dese zijnt die binnen mine palen geuonden worden.

49

Aldus ist ghesciet wanneer hi die menichte der gheender heydenen, die vergadert zijn, sal beginnen te verdoen, so sal hise bescermen, die dat volc hebben verwonnen,

50

ende dan sal hi hen veel wonderen verthoonen.

51

Ende ick seyde, HEERE heerscapper, dat thoont mi, waerom ic den man sach opclimmen vander herten der zee. Ende hi seyde mi.

52

Ghelijck ghi dese dinghen en moecht, noch ondersoecken, noch weten, welcke inde diepte der zee zijn, also en sal elc minen sone niet moghen sien opter aerden, ofte die, dye met hem zijn, dan inden tijt des daechs.

53

Dit is die bediedenisse des drooms, dien ghi gesien hebt, ende om welc ghi hier alleen verlicht zijt.

54

Want ghy hebt uwe wet ghelaten, ende hebt by die mine naersticheyt ghedaen, ende ghesocht,

55

Ghi hebt uwe leuen in wijsheit beschict, ende uwen sinne hebt ghy moeder gheheeten,

56

ende daerom heb ick v den loon biden alderhoochsten verthoont. Want het sal zijn nae andere drie daghen, dat ic ander dinghen tot v sal spreken, ende ic sal v sware ende wonderlike dingen wtleggen,

57

Ende ic ginc wech ende ic ginc door inden velde, den alderhoochsten veel louende ende grotelic eerende, vanden wonderlicheden, die hi door dien tijt dede,

58

ende want hi dien regeert, ende die inden tijden volbrocht zijn, Ende ic sadt daer drie daghen.

§ Hoe Esdras sadt onder den eycken boom, ende hoorde een stemme wt den bossche.