De Vorsterman Bijbel

§ Dat .ij. Capittel.

1

⁺DIt seyt die HEERE, Ick heb dit volc wtgeleyt vander slauernie, den welcken ic geboden heb gegeuen, door mijn knapen die propheten, die si niet en hebben willen hooren, maer si hebben mine raden te niet gemaect,

+ A

2

Die moeder diese gebaert heeft, seyt hen, Gaet henen kinderen, want ick ben weduwe ende verlaten,

3

ic heb v met blijschapen opgheuoedt, ende ic heb v verloren met weeninge ende droefheyt, want ghi hebt ghesondicht voor den HEERE uwen God, ende dat quaet is voor hem, hebt ghi gedaen,

4

maer wat sal ic v nv doen? Ick ben weduwe ende verlaten, Gaet kinderen, ende bidt vanden HERE, ontfermherticheyt,

5

Maer vader ic aenroepe v tot getuyge ouer die moeder der kinderen, die mijn testament niet en wilden houden,

6

dat ghi hen beschaemtheyt geuet, ende haer moeder tot een beroouinghe, op dat haer kinderbaringhe niet en geschiede,

7

Haer namen moeten onder die heydenen verstroyt worden, Si moeten wtghedaen worden vander aerden, want si hebben mijn verholentheyt versmaet,

8

Wee v Assur, die die ongherechticheyt bi v verberget, Ghi quade volc gedenct wat ic Sodoma ende Gomorra heb gedaen,

9

der welcker lant in peckige clotten, ende aschdijcken leet, Alsoo sal icse gheuen, die mi niet gehoort en hebben seyt die almachtighe HEERE. [kolom]

10

Dit seyt die HEERE tot Esdram, Bootschapt mijnen volcke, dat ick hen dat rijcke Ierusalem sal geuen, ⁺ dwelck ick Israel soude hebben ghegheuen,

+ B

11

ende ic sal mi huere eere nemen, ende ick sal hen eewige tabernaculen geuen, die welcke ick hen bereyt hadde

12

Dat hout des leuens sal hen in eenen ruec der saluen zijn, ende si en sullen niet arbeyden, noch vermoeyt worden,

13

Gaet, ende ghy sullet ontfaen, Bidt v luttele daghen, dat si verbeyden,

14

Nv is dat rijcke bereyt, waect Neemt hemel ende aerde tot getuygen, want ick heb dat quaet vernieldt, ende ick hebbe tgoet geschapen, want ic leue, seyt die HERE,

15

Moeder omhelst die kinderen, voeydtse op met blijschapen, vesticht huer voeten gelijc een collumne, want ick hebbe v vercoren, seyt die HERE,

16

Ende ick sal die doode van hueren plaetsen verwecken, ende ic salse vanden grauen wt leyden, want ic heb minen naem bekent in Israel.

17

Ghi moeder der kinderen, en wilt niet vreesen, want ick heb v vercoren, seyt die HEERE,

18

Ick sal v te hulpen seynden mijn kinderen, Esaiam ende Ieremiam,, tot welcker raet heb ick geheylicht ende v bereyt tweelf boomen geladen met menigerley vruchten,

19

ende ooc alsoo veel fonteynen, vloeyende melck ende huenich, ende .vij. onghemeten berghen, hebbende roosen ende lelien, met welcken ic met blischapen mijn kinderen sal veruullen,

20

Rechtuaerdicht die weduwe, oordeelt den weessen, gheeft den behoeuende,

21

beschermt dye gheenen vader en heeft, cleedet den naecten, den gebrokenen ende crancken gheneset, den cruepelen en wilt niet belachten, beschermt den lammen, ende den blinden laet toe totten ghesichte mijnder claerheyt,

22

Behout den ouden ende iongen binnen v mueren,

23

Als ghi dooden vint, so teekentse, ende begraeftse, ende ic sal v die eerste sittinghe in mijn verrissenis geuen.

24

Mijn volc hout stille ende rustet, want v ruste sal comen.

25

Goede voeyster, voeyt v kinderen, vesticht huer voeten,

26

Die knechten die ic v gegheuen hebbe, niemant wt dien en sal vergaen, ⁺ want ic salse van uwen getale eyschen,

+ C

27

En wilt niet mat worden, want als den dach des ghedrangs ende der benautheyt sal cocomen, so sullen die ander huylen ende droeue zijn, maer ghi sult vrolic ende oueruloedich zijn,

28

Die heydenen sullen beniden, ende en sullen tegen v niet moghen, seyt die HERE,

29

Mijn handen sullen v decken, op dat uwe kinderen dye helle niet en sien.

30

Moe-

[p. Cc3v]

der zijt ghenuechclijck met uwen kinderen, want ic sal v verlossen, seyt die HEERE,

31

Aendencket uwe slapende kinderen, want ic salse wtleyden, vanden siden der aerden, ende ick sal ontfermherticheyt met hen doen want ic ben ontfermhertich, seyt die almachtige HEERE

32

Omhelst uwe kinderen tot dat ic come, ende bewijst hen ontfermherticheyt, want mine fonteynen vloeyen ouer, ende mijn genade, en sal niet ontbreken.

33

Ick Esdras ontfinck een ghebot vanden HEERE op den berch Oreb, dat ic tot Israel soude gaen, ⁺ Als ic tot hen quam, so versmadeden si mi, ende versmadeden des HEREN gebot,

+ D

34

Hierom segghe ic v ghi heydenen, die hoort ende verstaet, verwachtet uwen herder, hi sal v die ruste der eewicheyt geuen want hi is naby, die int eynde der werelt sal toecomen,

35

Weest bereydt totten loone des rijcs, want dat eewighe licht sal v lichten, door die eewicheyt des tijts,

36

Vliedet die scaduwe deser werelt, ontfanct die vrolicheyt uweer eeren, Ic getuyge minen salichmaker openbaerlic,

37

Ontfanct die gaue, welc v beuolen is te bewaren, ende wordt verurolijct, hem danckende die v totten hemelschen rijcke gheroepen heeft,

38

Staet op ende siet dat getal der gheteykender in dye maeltijt des HEEREN,

39

die henseluen vander schaduwe der werelt wech hebben ghemaect, dye hebben blinckende rocken vanden HEERE ontfanghen,

40

Zion ontfanct v getal, ende besluyt v verclaerde dye des HEEREN wet veruult hebben,

41

Dat getal uwer kinderen dwelc ghi begeerde, is vol, bit den gebode des HEEREN, op dat v volc gheheylicht worde, dwelcke vant beghin gheroepen is.

42

⁺Ic Esdras sach opten berch Zion een groote schare, die ic niet getellen en conste, ende si loefden den HEERE altsamen met liedekens,

+ E

43

Ende int middele van haer was een ionghe, hooch van lengde, wtschinende bouen alle hen, ende hi sette op elcken hoofde van dien troonen, ende wert meer verhoocht Maer ic wert met verwonderinge gehouden,

44

Doen vraechde ic den engele, ende seyde HERE, wie zijn dese?

45

Die welcke antwoorde, ende seyde mi, Dit zijn die sterffeliken rock af hebben geleet, ende hebben den onsterfeliken ghenomen, ende hebben den naem Gods beleden, Nv worden si gecroont, ende ontfangen die palmen,

46

Ende ick seyde den enghele Wie is die ionghe, die hen die croonen op set?

47

Ende antwoordende, seyde hi mi, Hi is die sone Gods, den welcken si in die werelt bele-[kolom]den hebben, maer ick begonste groot te maken, die sterckelijc voor den naem des HEEREN gestaen hebben,

48

Doen seyde mi die engel, Gaet, bootscapt minen volcke, hoedanige, ende hoe groote wonderlicheden des HEEREN ws Gods, ghi ghesien hebt.

§ Hoe die propheet Esdras droeuich was, om die verstooringe van Sion, ende hi badt Godt, dat hi bermherticheyt bewisen wilde, den volcke van Israel.