De Vorsterman Bijbel

§ Dat .xiij. Capit.

1

⁺ENde in dier tijt wert dat boeck Moysi ghelesen voor die ooren des volcs, ende daer in vantmen gescreuen, dat die Ammoniten ende Moabiten nimmermeer in die ghemeynte Gods en souden comen,

+ A

2

om dat si den kinderen van Israel niet te gemoete en quamen met broot ende water, ende huerden tegen hen Balaam, dat hise vermaledien soude, Maer onse God, die keerde die vermaledijnghe, in een ghebenedijnghe,

3

Doen si nv dese wet hoorden, schieden si alle ander volc van Israel.

4

Ende bouen dese sake was gestelt Eliasib, die een prouoost was der offerkiste des huys ons Gods, ende die naeste Tobie,

5

Hierom heeft hi hem daer een groote kiste gemaect, ende daer hadden si te voren geset ghiften ende wierooc, gereeschap ende tienden vanden grane, most ende olie, die deelen der Leuiten, Sangers, ende poortiers, daer toe oock die eerste vruchten der priesters.

6

⁺Maer in allen desen en was ic te Ierusalem niet, Want inden .xxxij. iaer van Artharxerxes des conincs tot Babel, quam ic totten coninc, ende na sommighe daghen badt ick den coninck,

+ B

7

so dat ic te Ierusalem troc, Ende [kolom] ic mercte dat quaet was, dat Eliasib aen Tobia gedaen hadde, dat hi hem een kiste maecte inden portael des huys Gods,

8

ende het dochte mi zeer quaet te wesen, ende ick wierp alle die vaten vanden huyse Tobia wt, die kiste,

9

ende hiet datmen die kiste soude reynigen, Ende ic brocht aldaer weder die ghereeschap des huys Gods, den spijsoffer ende wieroock.

10

Ende ic vernam, dat der Leuiten deelen hen niet gegeuen en waren, om welcker saken wille, die Leuiten ende sanghers gheuloden waren, elc tot sinen acker te arbeyden,

11

Doen heb ick beclaecht teghen die wethouders, ende sprack, Waerom hebben wi verlaten dat huys Gods? Maer ic vergaderdese, ende stelde elck in zijn plaetse,

12

Doen brocht geheel Iuda die tienden vanden grane, most, ende olie totten schat,

13

Ende ic settede ouer die schatten, Selemeia den priester, ende Zadok den scriftgeleerden, ende wt den Leuiten, Phadaiam, ende onder haer handt Hanan, den sone Sachur, des soons Mathanie Want si werden ghetrou gheuonden, ende hen wert beuolen, haeren broeders wt te deelen.

14

Mijn God ghedenct mijns daer aen, ende en wisschet niet wt mijn ontfermherticheyt, die ick aen mijns Gods huys, ende aen sinen godsdienst gedaen hebbe.

15

⁺Ter seluer tijt sach ick in Iuda perssen treden opten sabboth, ende schoouen in brenghen, Ende ezels gheladen met wijndruyuen, vijghen, ende alderley laste te Ierusalem brenghen, opten Sabboth dach, Ende ic betuychdese op dien dach, ^* in eenen geoorlofden dach) datsi voetsel vercochten,

+ C

* ten is niet int hebree.

16

Daer woonden oock sommige van Tirien inne, die brochten visch, ende alderhande ware, ende vercochtense opten Sabboth, den kinderen van Iuda ende Ierusalem.

17

Doen berispte ick die ouerste van Iuda, ende seyde tot hen, Wat is dat quade dinc dat ghi doet, ende ontheylicht den Sabboth dach?

18

Ende en deden onse vaderen also niet ende onse God brocht, al dit quaet ende plaghen ouer ons, ende ouer dese stadt? ende ghi vermeerdert noch meer die gramschap op Israel, dat ghi den Sabboth breect.

19

Ende doen die poorten te Ierusalem op ghetrocken waren voor den Sabboth, ⁺ hiet ick die poorten sluyten, ende beual datmense niet open doen en soude, tot na den Sabboth, ende ic stelde sommighe mijnder knapen aen die poorten, datmen gheenen last daer in brengen en soude, op Sabboths daghen.

+ D

20

Doen bleuen die kremers ende vercoopers met alderhande ware, ouer nacht daer buy-

[p. Bb3r]

ten voor Ierusalem, eens ofte tweeweruen

21

Doen betuychde ic hen, segghende, Waerom blijfdy ouer nacht, om die mueren? Doet ghi dat noch eenmael, soo sal ick die handt aen v slaen, Van dier tijt en quamen si des Sabboths niet meer,

22

Ende ic sprac totten Leuiten, ^* dat si hen suyueren souden, ende comen) die poorten wachten, omme den Sabboth dach te heylighen, Mijn God, Gedenct mi dies ooc, ende spaert mi naer uwer grooter ontfermherticheyt.

* the. die suyuer waren dat si souden comen,

23

⁺Ick sach tot dier tijt oock Ioden, die wijfs namen van Azoten, Ammon, ende Moab,

+ E

24

ende haer kinderen spraken half Azoots, ende en consten niet Ioetsch spreken, maer naer die tale elx volx,

25

ende ick bescheldese, ende sloech sommighe mannen, ende vloectese, ende pluctese ^* ende ick beswoerse bi God) dat si haer dochteren niet en souden gheuen haeren sonen, noch haere dochteren nemen haeren sonen, noch henseluen.

* theb. ende nam eenen eedt van hen by Godt,

26

En heeft niet Salomon die coninck van Israel, daer aen ghesondighet? ende daer en was nochtans onder vele heydenen gheen coninc, zijns ghelijx niet, ende hi was sinen Gode bemint, ende God sette hem coninck ouer gheheel Israel, nochtans brochten hem die buytenlantsche wiuen tot sonden,

27

^* Sullen wi onghehoorsame menschen, dan sulcke groot quaet doen) om van onsen God te ontgaen, met buytenlantsche vrouwen te trouwen.

* thebre. En hebdy dat niet gehoort dat ghi sulc groot quaet doet

28

Ende een wt den kinderen Ioiada des soons Eliasib des hoogen Priesters, hadde ghetrout die dochter Sanaballat des Heronyte, den welcken ick iaechde van mi.

29

Gedenct teghen hen, mijne God, die dat Priesterschap besmet hebben, ende dat verbont des Priesterschap, ende der Leuiten,

30

Hierom reynichde icse, van allen buytenlantsce vrouwen, ende stelde die hoede der Priesteren ende der Leuiten, elcken tot sinen dienste,

31

ende dat hout te offeren, op ghesette tijden, ende die eerste vruchten. Ghedenct mijnder, mijn God ten besten.

§ Hier eyndt dat boec Nehemie, datmen noemt, Den tweeden boeck Esdre.