De Vorsterman Bijbel
(ca. 1528-1531)–Anoniem Vorsterman Bijbel– Auteursrechtvrij1Ga naar margenoot+MAer Abimelech dye soon Ierobaal ginc wech tot Sichem, totten broederen zijnder moeder, ende sprac met hen, ende met alle den gheslachte des huys zijnder moeder vader, ende sprac, | |
2Spreect Ga naar margenoot* tot al die) mannen van Sichem, Wat is v beter, dat tseuentich mannen alle die kinderen Ierobaal, ouer v heeren zijn, oft dat een man ouer v heere si? Ouermerct ooc mede, dat ic v gebeente ende vleesch ben. | |
3Doen spraken die broeders zijnder moeder van hem Ga naar margenoot* tot alle die) mannen van Sichem, ende haer herte neychden si na Abimelech, segghende, het is onse broeder, | |
4ende ghauen hem tseuentich pont siluers, wt den huyse Baal Berith, ende Abimelech huerde daer mede onrijcke ende woeste mannen, die hem na volchden, | |
5Ende hi quam in zijns vaders huys tot Ga naar margenoot* Ephra) ende doode sine broeders die kinderen Ierobaal, tseuentich mannen op eenen steen, Maer Ioathan die ioncxse sone Ierobaal bleef ouer, want hi wert versteken. | |
6Ende al die mannen van Sichem vergaderden hen, ende dat geheele huysghesinne Ga naar margenoot* der stadt) Mello ginghen henen, ende maecten Abimelech tot eenen coninc, bi die raedteycke die te Sichem staet. | |
7Doen dat Ioathan te kennen gegeuen wert soo ghinc hy henen, Ga naar margenoot+ ende stont op die hoochte des berchs Garizim, ende met opgheheuen stemme riep hi, ende sprac, Hoort mi ghi mannen tot Sichem, op dat v God ooc hoore, | |
8Die boomen ghinghen wech, dat si eenen coninck ouer hen souden saluen, ende spraken totten olijfboom, weest onse coninc, | |
9Maer [kolom] die olijfboom antwoorde hen, Sal ick moghen mine vetticheyt laten? die beyde Godt ende mensche Ga naar margenoot* gebruycken? ende wech gaen dat ick onder dye boomen verheuen worde totter eeren? | |
10Doen spraken die bomen totten vijchboom, Coemt ghi, ende neemt aen een conincrijcke ouer ons, | |
11Maer die vijchboom sprack tot hen, Sal ic mine soeticheyt ende myne goede vruchten moghen laten? ende gaen henen, dat ick onder die boomen verheuen worde tot eeren? | |
12Doen spraken dye boomen totten wijnstock, Coemt ghy, ende ghebiet ouer ons, | |
13Maer die wijnstock sprack tot hen, Sal ic minen most moghen laten? die Godt ende die menschen vrolijck maect? ende ghaen onder dye ander boomen ter eeren verheuen te worden? | |
14Doen spraken alle boomen totten doorn bosch, Coemt, ende hebt ghebot ouer ons, | |
15Ende den doorn bosch sprack totten boomen, Ist waerachtich dat ghi mi tot eenen coninck saluet ouer v, so coemt ende Ga naar margenoot* rustet) v onder mijn schaduwe, Ist dat ghy dat nyet doen en wilt, so gae vyer wten doornenbosch, ende verslinde die Cederboomen Libani. | |
16Nv hebt ghy dan nv recht redelijcken ende sonder sonde ghedaen, Ga naar margenoot+ dat ghi Abimelech tot eenen coninc ouer v ghemaect hebt, ende hebt ghi wel ghedaen aen Ierobaal, ende aen sinen huyse, ende hebdi hem gedaen, so hi aen v verdient heeft, dat mijn vader om uwent wille gestreden heeft? | |
17ende sine siele ghegeuen heeft int pericule, dat hy v soude verlossen vander Madianiten hant, | |
18ende ghy rechtet v huyden op teghen mijns vaders huys, ende hebt doot geslagen sine kinderen, die tseuentich persoonen op eenen steen, ende hebt ghemaect v eenen coninc Abimelech, zijns meyssens sone ouer dye Ga naar margenoot* inwoonders) van Sichem, om dat hi uwe broeder is. | |
19Hebdy dan nv recht redelijck, ende sonder sonde ghedaen aen Ierobaal, ende aen sinen huyse, In desen daghe, soo weest vrolijck ouer Abimelech, ende hy si vrolijck ouer v, | |
20Maer hebt ghi qualijck ende valschelijc gedaen, soo ghae vier wt Abimelech, ende verslijnde dye mannen dye te Sichem woonen, ende die Ga naar margenoot* stadt) Mello, ende daer gae ooc vier wt vanden mannen tot Sichem, ende dat Ga naar margenoot* stedeken Mello,) ende verslijnde Abimelech, | |
21Ende als hi dese dingen geseyt hadde, so vloot hy, ende ontweec, ende ghinck tot Berus, ende woonde aldaer, wt vreese van sinen broeder Abimelech. | |
23ende doen seynde Godt eenen quaeden moedt, tusschen Abimelech, | |
[pagina p2r]
| |
ende den mannen die tot Sichem woonden, Want si begonsten Ga naar margenoot* te verachten met onwaerdicheyt) | |
24ende dye misdaet der doodinghen der tseuentich sonen Ierobaal, ende die wtstortinge van haer bloet begonsten si te leggen op Abimelech haeren broeder, ende op die ander princen van Sichem, die hem gheholpen hadden Ga naar margenoot* | |
25ende die mannen van Sichem, leyden lagen op dat hoochte der bergen, tegen hem ende doen si verwachten zijn toecoemste, roofden si alle, die opter straten voor bi wandelden, Ende het wert Abimelech ghebootschapt. | |
26Gaal die sone Obed quam ende sine broeder, ende ginghen ouer tot Sichem inne, ende die mannen van Sichem verlieten hen op hem, | |
27ende trocken wt opt velt, ende plucten af haer wijngaerden, ende vertredense, ende maecten eenen dans, ende ginghen in haers Gods huys, ende aten, ende droncken, ende vloecten ouer maeltijt onder tusschen dat eten ende drincken. | |
28Abimelech ende Gaal dye sone Obed sprack, wie is Abimelech, ende wat is Sichem? dat wy hem dienen souden? En is hy nyet Ierobaals sone, ende heeft Sebul sinen knecht gestelt een prince ouer die mannen Emor des vaders Sichem? waer om sullen wi hem dan dienen? | |
29Och oft yemandt dit volc onder mijn handt ghaue, dat ick Abimelech van cante mochte helpen. Ga naar margenoot+ Ende het wert Abimelech gheseyt, Verghadert een menichte des heyrs, ende coemt, | |
30Want Sebul die ouerste in die stadt, doen hy dye woorden Gaal des soons Obed hoorde, soo verbolch hi in sine gramschap, | |
31ende sant boden tot Abimelech heymelijck, ende dede hem segghen, Siet, Gaal die sone Obed ende sine broeders zijn tot Sichem ghecomen, ende beuechtende maken si v die stadt tegen, | |
32Dus maect v nv op bi nacht, ghi ende v volc dat by v is, ende verbercht v int veldt, | |
33ende smorgens als die sonne op gaet, so ouerualt dye stadt, ende als hi ende dat volc dat bi hem is tot v wt trect, so doet met hem so ghi vermoecht. | |
34Abimelech stont snachts op, ende allet volc dat bi hem was, ende leyde lagen op Sichem, in vier plaetsen, | |
35ende Gaal dye sone Obed ginck wt, ende stont in den inganc vander stadt poorte, Maer Abimelech stont op wt der lagen met den volcke dat met hem was, | |
36Doen Gaal dat volck sach, so seyde hi tot Sebul, Siet, daer coemt een volc neder vander hoochten des gheberchs, Sebul sprack tot hem, Ghi siet die schaduwe der bergen voor die hoofden der lieden aen Ga naar margenoot* Ende door dese dwalinghe wort ghy bedrogen,) | |
37Gaal sprack noch voort meer segghende, Siet, daer coemt een [kolom] volc neder wt dem nauel Ga naar margenoot* des aertrijcs,) ende een heyrschare coemt opten wech die totter Ga naar margenoot* eycke siet) | |
38Doen sprac Sebul, Waer is doch nv uwen mont, daer ghi mede spraect? Wie is Abimelech dat wi hem dienen souden? En is dat niet dat volc dat ghy versmaet hebt? trect nv wt, ende strijt teghen hen. | |
39Gaal ghinc doen Ga naar margenoot* wech daer dat volc van Sichem het eynde verwachte) ende street tegen Abimelech, | |
40Ga naar margenoot+maer Abimelech veriaechde hem, dat hi vluchte, ende dwanck hem om te vlieden inder stadt, ende van zijnder syden werter vele verslagen tot aender stadt poorte, | |
41ende Abimelech sadt in Rame, Maer Sebul verdreef Gaal, ende zijn Ga naar margenoot* mede gesellen) wter stadt, ende en heeft niet toegelaten dat si daer souden woonen, | |
42Opten anderen dach ghinc dat volck wt opten velde, Doen dat Abimelech te kennen ghegheuen wert, | |
43nam hi dat heyr, ende deylde dat in drie heyscharen, ende leyde lagen inden velde, Als hi nv sach dat dat volck wter stadt ghinck, so stont hy op Ga naar margenoot* ende oueruielse | |
44met sinen hoope, belegghende, bestormde hi die stadt) Maer die twee ander hoopen tsamen loopende ouer dat velt veruolchden si die vianden Ga naar margenoot*) | |
45Doen street Abimelech tegen die stadt, den seluen heelen dach ende wantse, ende doode al dat volc dat daer in was, ende brac dye stadt, Ga naar margenoot* ende stroeyde) sout daer op, | |
46Doen dat alle die mannen des torrens tot Sichem dat hoorden, ghinghen si Ga naar margenoot* int huys) des gods Birith, daer si een verbont met hem ghemaect hadden, | |
47Doen dat Abimelech hoorde, dat hem alle die mannen des torrens te Sichem vergadert hadden, | |
48so ghinc hi opten berch Selmon met alle sinen volcke ende nam een byle in zijn hant, ende hieu eenen tack vanden boomen, ende hief dien op ende sette dien op zijn schoudere, ende sprac tot alle sinen medeghesellen, Al wat ghi gesien hebt, dat ic doe, dat doet ooc haestelijc ghi als ic, | |
49Doen hieu een yegelic eenen tac af, ende si volchden Ga naar margenoot* haeren leytsman) na, ende si omleyden die stercste plaetse ront omme, ende stakent aen Ga naar margenoot* ende so ist geschiet dat metten rooc ende vier te samen) dat ghedoot werden duysent menschen mannen ende vrouwen al inwoonders des torrens Sichem. | |
50Ga naar margenoot+Abimelech troc van daer tot Thebez, ende beley die met een heyr Ga naar margenoot*) | |
51Maer daer was eenen stercken torren midden inder stadt, op welcken al die lieden ende vrouwen ende dye ouerste der stadt vluchten, Ga naar margenoot+ ende sloten die dore sterckelic toe ende stonden opt dac, ende gedeelt op die plaetsen der vooruechtinge, | |
52Doen quam Abimelech tot aen den torren, ende street daer teghen, ende ghe- | |
[pagina p2v]
| |
naecte totter dueren des torrens, Ga naar margenoot+ dat hi dien met vier soude verbernen, | |
53Maer een wijf werp een stuc van een molensteen Abimelech opt hooft, ende brac hem zijn hersebecken, | |
54Doen riep Abiemelech haestelic sinen schiltknecht, ende seyde tot hem, Ga naar margenoot+ Trect v swaert wt, ende doodet mi, op datmen niet van mi en segge, dat ic van een wijf gedoot ben, hy Ga naar margenoot* voldede soo hem beuolen was, ende doode hem.) | |
55Maer doen die Israeliten sagen die met hem waren, dat AbiMelech doot was, soo ghinck elc in zijn plaetse, | |
56Alsoo betaelde hem Godt dat quaet, dat hi aen sinen vader ghedaen hadde, doen hy zijn tseuentich broeders doode, | |
57des ghelijcken allet quaet der mannen Sichem loonde hen Godt op haer hoofden, ende den vloeck Ioatham des soons Ierobaal quam ouer hen. | |
§ Van den twee rechteren van Israel, Thola ende Iair, Ende van die afgoderie der kinderen van Israhel, ende hoe si riepen wederom tot Godt. |
|