De Vorsterman Bijbel
(ca. 1528-1531)–Anoniem Vorsterman Bijbel– Auteursrechtvrij
[pagina o5r]
| |
§ Hier beghint dat boeck der Rechteren, Iudicum int Latijn ghenaemt. | |
§ Hoe dat Iudas, na dat Iosue doot was, een leytsman des crijchs gestelt wert, Ende Simeon trect met hem tegen die Cananeetsche, van Adonibezeth, van dat lant dat Caleb ontfinc, Ende vanden heidenen, die onder Israel onder tribuyt gebracht werden. | |
1Ga naar margenoot+NA die doot Iosue: vraechden die kinderen van Israel den HEERE ende spraken, Wie sal onder ons die oorloghe voeren teghen dye Cananiten, ende wie sal dye leytsman des strijts zijn? | |
2Dye HEERE sprack. Iudas salse voeren, ende op climmen. Ic heb dat lant in zijn hant ghegeuen. | |
3Doen sprack Iudas tot sinen broeder Symeon. Trect met my opwaerts in mijn lot, ende laet ons teghen die Cananiten strijden, so sal ic weder met v trecken in v lot. Aldus trock Simeon met hem. | |
4Ga naar margenoot+Doen Iudas op trock, so gaf hem die HERE die Cananiten ende Pheresiten in haeren handen, ende sloghen tot Besek, thien duysent mannen, | |
5ende vonden AdoniBesek tot Besek ende streden teghen hem, ende slogen die Cananiten ende Pheresiten, | |
6Maer Adoni Besek vluchtede, ende si iaechden hem na, ende doen si hem grepen, hiewen si hem die duymen aen zijn handen ende voeten af. | |
7Doen sprack AdoniBesek Tseuentich coningen met afgehouwen duymen haerder handen ende voeten lasen dat ouerblijfsel der spisen onder mijnder tafelen op So ict ghedaen hebbe, so heeft mi God weder vergouden, Ende men bracht hem te Ierusalem, aldaer sterf hi. | |
8Ga naar margenoot+Maer die kinderen Iuda streden tegen Ierusalem ende wonnense, ende sloeghense metter scarpten des sweerts, ende stoecten die stadt aen. | |
9Daer na trocken die kinderen Iuda neder, om teghen die Cananiten te striden, die opt geberchte ende tegen tzuyden ende inden gronde woonen. | |
10Ende Iuda trock henen tegen die Cananiten, die tot Hebron woonden. Hebron hiet voortijts KariathArba, ende Ga naar margenoot* sloech) Sesai ende Ahiman ende Thalmai, | |
11ende Ga naar margenoot* trock) van daer tegen die inwoonders tot Dabir. Dabir hiet voortijts KariathSepher. | |
12Ende Caleb sprack, Wie Kariath Sepher verslaet ende wint, dien wil ick mijn dochter Achsa tot eenen wiue gheuen, | |
13Ga naar margenoot+Doen wantse Othoniel, die sone Kynas, Calebs ioncste broeder. Ende hi ghaf hem zijn dochter Achsa tot eenen wiue, | |
14Ende het gheuiel, doen si in trock, wert si vermaent, dat si eenen acker van haeren vader eysschen soude, ende als si suchte sittende op den ezel. Doen sprac [kolom] Caleb tot haer, Wat is v? | |
15Si sprac. Gheeft mi een gebenedijnge, want ghi hebt mi een Ga naar margenoot* dorre) lant gegeuen, dat dorre is, geeft mi ooc een waterachtich. Doen gaf Caleb haer een waterachtich bouen ende beneden. | |
16Ende die kinderen des Keniters Moses zwager trocken opwaerts wt der palmen stadt, metten kinderen Iuda, die teghen tzuyden leger der stadt Arad, ende ginc henen ende Ga naar margenoot* woonden) onder dat volc, | |
17ende Iudas troc henen met Symeon sinen broeder, ende si slogen die Cananiten Sephat, ende si Ga naar margenoot* dooden hem) ende hieten die stadt Harma. | |
18Daer toe wan Iuda Gasa met haeren toebehoorten, ende Askalon met haeren toebehoorten, ende Akaron met haerder toebehoorten, | |
19Ende die HEERE was met Iuda, also dat hi dat gheberchte in nam. Want hi en conste die inwoonders inden gronde niet inghenemen, om dat si yseren wagens hadden, | |
20Ende si gauen Caleb Hebron, so Moyses geboden hadde. Ende hi verdreef daer wt dye drie sonen Enakim. | |
21Ga naar margenoot+Maer die kinderen Beniamin en verdreuen die Iebusiten niet, die tot Ierusalem woonden, Maer die Iebusiten woonden by dye kinderen Beniamin tot Ierusalem, tot desen daghe toe. | |
22Des ghelijcs trocken dye kinderen Ioseph oock op tot Bethel, ende die HEERE was met hen. | |
23Ende dat huys Ioseph beleyde Bethel, die te voren Iusa hiet. | |
24Ende dye wachters saghen, eenen man wt der stadt gaen, ende spraken tot hem. Wijst ons waer wi in die stadt comen, so sullen wi ontfermherticheit aen v doen. | |
25Ende doen hijt hen wijsde waer si in die stadt souden comen, sloegen si die stadt metter scarpten des sweerts Ga naar margenoot+ Maer dien man met alle sinen vrienden lieten si ghaen. | |
26Doen trock die selue man opt landt der Hethiten, ende timmerde een stadt, ende hietse Lusa, die heet noch op desen daghe alsoo. | |
27Ende Manasses en verdreef BethSam niet met haeren Ga naar margenoot* dorpkens) noch Thanach, met haeren Ga naar margenoot* dorpkens) noch die inwoonders tot Dor met haeren Ga naar margenoot* wijken) noch die inwoonders tot Iebleam met haeren Ga naar margenoot* wiken) Noch die inwoonders tot Mageddo met haeren Ga naar margenoot* straten) Ende die Cananiten begonsten te woonen inden seluen lande, | |
28Maer doen Israel sterck wert, so maecte hi die Cananiten tzijnsbaer ende en wildese niet te niet doen. | |
29Ga naar margenoot+Des gelijc so en verdreef ooc Ephraim die Cananiten niet die te Gaser woonden. Maer die Cananiten woonden onder hen te Gaser. | |
[pagina o5v]
| |
30Sabulon en verdreef die inwoonders ooc niet tot Ketron ende Nahalol, maer die Cananiten woonden onder hen, ende waren tzijnsbaer. | |
31Aser en verdreef die inwoonders tot Aco niet, noch die inwoonders tot Zidon, tot Ahelab, tot Achsib, Helba, tot Apheck, ende tot Rehob, | |
32Die Aseriten woonden onder die Cananiten die inden lande woonden, want si en verdreuense niet. | |
33Nephthalim en verdreef die inwoonders tot BethSemes niet, noch tot BetAnach, maer woonde onder die Cananiten die inden lande woonden. Maer die tot BethSemes ende tot BethAnath werden hem tzijnsbaer. | |
34Ende die Amoriten benauden die kinderen Dan opt geberchte, ende en lieten niet toe dat si onder inden gront souden comen. | |
35Ende die Amoriten begonsten te woonen opt geberchte Heres tot Aaialon tot Saialbim, nochtans so wert hen die hant des huys Iosephs te zwaer, ende werden tzijnsbaer. | |
36Ende de pale der Amoriten was van Ga naar margenoot* den opganc des Scorpioens) ende vanden steen ende vander hoochten. | |
§ Hoe die Engel ghesonden wert tot die plaetse der weeningen, ende Israel sondichde, ende haeren vianden geleeuert wert, ende berouwe creech, ende verlost wert. |
|