De Vorsterman Bijbel
(ca. 1528-1531)–Anoniem Vorsterman Bijbel– Auteursrechtvrij1Ga naar margenoot+IOsue Nuns sone sant doen wt twee bespieders heymelijck van Sethim, ende heeft hen geseyt, Ga naar margenoot+ Gaet henen besiet tlant, ende die stadt Iericho, die ginghen henen ende quamen in eender hoeren huys, die Ra-[kolom]hab hiet, ende laghen aldaer, | |
2Doen wert den coninc van Iericho geseyt, Siet, daer zijn in deser nacht mannen in gecomen van den kinderen van Israel, dat lant te bespieden, | |
3Doen sandt die coninck van Iericho tot Rahab, ende dede haer segghen, Leydt die mannen daer wt, die tot v, ende in v huyse ghecomen zijn, Want het zijn bespieders ende si zijn ghecomen, om alle dat lant te bespieden. | |
4Maer dat wijf nam ende verborchde die twee mannen, ende sprack Ick belide daer zijn mannen tot mi ghecomen, maer ic en wist niet van waer si waren, | |
5Ende doenmen dye poorte toe slote, doen het duyster was, ghinghen si wt, dat ick niet en weet, waer dat si henen ghegaen zijn, veruolchtse haestelijck, ende ghi sultse gripen. | |
6Maer si dedese op den solder climmen, Ga naar margenoot+ ende si bedectese onder dye vlas stoppelen, die daer waren, | |
7Maer die mannen die ghesonden waren, hebbense veruolcht door den wech die gaet totter Iordanen, tot aen die hauene, ende men sloot die poorte toe, doen die wt waren. Ga naar margenoot*) | |
8Ende die verborghen, en waren noch niet in slape, ende siet, die vrouwe clam bouen tot hen, ende seyde, | |
9Ick weet dat die HERE v dat lant ghegeuen heeft, want uwe veruaernisse is ouer ons gheuallen, ende alle dinwoonders des lants zijn van uwer toecoemst cranck geworden, | |
10Want wi hebben ghehoort, Ga naar margenoot+ hoe die HEERE dat water in die roode zee wtghedroocht heeft voor v, doen ghy wt Egypten reysde, Ende wat ghy den twee coninghen der Amoriten Seon ende Og op ghene side der Iordanen, gedaen hebt, Ga naar margenoot+ die ghi Ga naar margenoot* doot geslagen) hebt. | |
11Ende sint wi dat ghehoort hebben, soo hebben wi seer geureest, ende onse herte is verzaget, ende daer en is gheenen opgerechten geest meer in yemanden gebleuen, om uwe toeceomst Want die HEERE uwe Godt is een Godt beyde bouen inden hemel ende onder opter aerden. | |
12Dus sweert mi nv hier omme by den HEERE, dat, om dat ick ontfermherticheyt aen v ghedaen hebbe, dat ghi oock aen mijns vaders huys barmherticheyt doet ende gheuet mi een warachtich teeken, | |
13dat ghi behouden sult mijnen vader, mijn moeder mijn broederen, ende mijn susteren, ende al wat si hebben, ende verlossen sult onse zielen vander doot, | |
14Ende die mannen antwoorden, ende spraken tot haer, Onse ziele si voor v inder doot, also verre als ghi ons niet en leuert, Ende als die HEERE dit | |
[pagina n1v]
| |
lant sal ons geleuert hebben, Ga naar margenoot+ sullen wi ouer v doen barmherticheyt ende waerheyt. | |
15Doen liet si die selue aen een zeel neder door de venster af Want haer huys was aen die stadtmuere, Ga naar margenoot*) | |
16ende si sprac tot hen, Gaet op dat geberchte, op dat si v ter auontueren niet en ontmoeten Ga naar margenoot* als si wederom comen,) ende verberghet v aldaer drie daghen, tot dat si wederomme comen, Ga naar margenoot* ende alsoo) suldy ghaen uwer straten. | |
17Die mannen seyden tot haer, Maer wy willen des eedts ontslagen zijn, Ga naar margenoot* daer ghi ons mede besweert) | |
18als wi int lant comen, ende ghi dat snoer des paersen verwen bondels niet in die venster en knoopt, daer ghi ons mede neder ghelaten hebt, ende tot v int huys verghadert v vader, v moeder, v broeders, ende alle ws vaders huys. | |
19Ende so wie ter dueren ws huys wtgaet, die sal schuldich zijn ouer hem seluen, des bloet si op zijn hooft, ende wy onschuldich, Maer alle die in uwen huyse zijn, ist dat een hant aen hen ghesleghen wort, Ga naar margenoot+ so sal haer bloet op onse hooft zijn, | |
20Ende ist dat ghy ons wilt verraden, ende dese redenen int midden des volcs voortsegghen, soo sullen wy suyuer zijn vanden eedt Ga naar margenoot* daer ghi ons mede besworen hebt) | |
21Ende si antwoorde, het si soo ghi segt, ende lietse gaen, ende si ginghen henen, ende si knoopte dat paerse zeel in die venstere. | |
22Si ginghen wech ende quamen op tgheberchte, ende bleuen aldaer drie daghen, tot dat si weder quamen, die hen na volchden, Want si haddense ghesocht op alle straten, maer nochtans niet gheuonden, | |
23Ga naar margenoot* Ende als die veruolghers in die stadt gecomen waren, soo zijn si wederom ghekeert ende die bespieders) ghinghen vanden gheberchte, ende voeren ouer, ende quamen tot Iosue den sone Nun, ende vertelden hem alle dinghen die hem gheschiet waren, | |
24ende seyde Ga naar margenoot*) Die HEERE heeft ons alle dat landt in onsen handen ghegheuen, Oock soo zijn alle dinwoonders des lants verbaest voor ons. | |
§ Hoe Iosue metten volcke aen die Iordane coemt, ende dwater droocht, ende tvolck gaet daer droochs voets dore |
|