De Vorsterman Bijbel
(ca. 1528-1531)–Anoniem Vorsterman Bijbel– Auteursrechtvrij1Ga naar margenoot+ALle die geboden die ic v huyden gebiede suldy onthouden, dat ghi daer na doet op dat ghi leuen moecht, ende vermenichfuldicht worden ende comen in dat lant, ende besitten dat, dat die HEERE uwen vaderen gesworen heeft, | |
2Ende weest ghedachtich, al des weechs daer die HEERE uwe God v door gheleyt heeft, dese veertich iaren lanck door die woestine, op dat hi v verootmoedighen soude, ende proeuen soude, om dattet blijcken soude, watter in uwe herten ware, oft ghi zijn geboden houden soudt, oft niet, | |
3Hi verootmoedichde v, ende hi liet v honger hebben ende hi spijsde v met Man, dat ghi noch uwe vaderen niet en kendet, op dat hi v soude dat kenlijck maken. ☞ Dat die mensche niet bi den broode alleene en leeft, Maer bi alle woort dat wt des HEEREN mont ghaet, Ga naar margenoot+ | |
4Dat cleedt dat ghi droecht en verouderde niet, Ende uwe voeten en hebben niet Ga naar margenoot* ghebleynt gheweest. Siet, dit is tveertichste iaer) | |
5daerom suldy ouerleggen in uwer herten, dat die HERE v God v gheleert heeft, gelijc een man sinen sone leert, | |
6Ga naar margenoot+So houdt nv die gheboden des HEEREN ws Gods, dat ghi in zijn weghen wandelt, ende hem vreest, | |
7Want die HEERE v Godt leydt v in een goet landt in een landt daer beken, daer wateren ende fonteynen in zijn, die aen die berghen ende in den velde vloeyden, | |
8Een landt daer terwe, gherste, wijngaert, vijchboomen ende granaet appelen in zijn, Een landt daer olijfboomen ende honich in wast, | |
9Een landt daer ghi broot sonder gebrec eten sult, daer ooc niet en ghebreect, Een lant, daer die steenen yser zijn, daer ghi metael wten bergen houwet, | |
10Ende als ghi gegeten sult hebben, ende veruult zijt Loeft dan den HERE uwen God, voor dat goede lant, dat hi v ghegheuen heeft. | |
11Daerom so wacht v nv, dat ghi uwen HERE uwen God niet en verghetet, Ga naar margenoot+ so dat ghi zijn geboden, ende zijn zeden, ende rechten, die ick v huyden gebiede, niet en verghetet, | |
12op dat als ghi gegheten hebt ende veruult zijt, ende schoon huysen ghemaect hebt, ende daer inne woont, | |
13ende uwe runderen, ende v schapen, ende siluer ende gout, ende al dat ghi hebt, vermenichfuldicht wordt, | |
14dat dan uwe herte hem niet en verheffe, ende dat ghi dan verghetet, den HEERE uwen Godt, die v wt Egypten lant geleyt heeft, wt den diensthuyse, ende die v geleyt heeft, | |
15ende v leytsman gheweest is, [kolom] door dese groote ende veruaerlijcke woestine, daer slangen die vier spouden, ende scorpioenen, Ga naar margenoot* ende dispas, ende zeer dorre, ende) gheen watere en was, ende hi liet v water wten harden steenen comen, | |
16ende hi spijsde v met Man in die woestine, dwelcke uwe vaders niet en kenden, Ende daer na dat hi v verootmoedicht hadde ende geproeft, ten laetsten heeft hi v genadich geweest, | |
17op dat ghi niet en sout seggen in uwer herten, mijn kracht ende die stercheyt mijnder handen hebben mi dit vermogen verkregen, | |
18Maer ghi sult gedachtich wesen ws HEEREN ws Gods, Ga naar margenoot+ Want hi ist die v kracht gheeft, om yet te doen, om dat hi dat verbont soude volbrengen, dat hi uwen vaderen, gesworen heeft, gelijct huyden blijct | |
19Maer ist dat ghi uwen HEERE uwen Godt verghetet, ende ander goden nauolcht, ende hen dient, ende aenbidt, so voorsegge ick v huyden, dat ghi vergaen sult, | |
20gelijc die heydenen, die die HEERE verdede voor uwen aensicht, so suldy ooc vergaen, om dat ghi ongehoorsaem zijt der stemmen des HEEREN ws Godts. | |
§ Hoe God den volcke van Israel dat lant Canaan gaf om der beloften wille die hi Abrahe, Isaac, ende Iacob hadde ghedaen, ende sommige geschiedenissen vander plaetsen aen daer hi die wet ghaf, tot aen die lustgrauen toe. |
|