De Vorsterman Bijbel
(ca. 1528-1531)–Anoniem Vorsterman Bijbel– Auteursrechtvrij1Ga naar margenoot+Ga naar margenoot* ENde daerentusschen is opghestaen een murmureringhe des volcs teghen den HEERE, als oft hen beroude vanden arbeyt,) Als die HERE dit ghehoort heeft, is hi gram gheworden, ende tvyer des HEEREN is ontsteken onder hen, ende verslondese ende verbrande den buytensten leger. | |
2Doen riep dat volck tot Moysen, Ende Moyses badt den HERE, Doen veruoer dat vyer, | |
3Ende men hiet die stede Ga naar margenoot* ontstekinge) daerom dat des HEEREN vyer daer onder hen ontstack. | |
4Want dat alderhande ghemeyn volck, dat met hen luyden was opgheclommen, wert ontsteken met luste om vleesch te eten, ende saten, ende weenden metten kinderen van Israel, ende spraken, ☞ Wie sal ons vleesch teten gheuen? | |
5wi ghedencken des vischs die wi in Egypten om niet aten, ende der cocommeren, ende meloenen, looc, aiuyn, ende clijsterloock | |
6maer nv is onse ziel verdort, ende onse oogen en sien niet dan dat Man. | |
7Ga naar margenoot+Ende Man was ghelijck Coriander zaet, Ga naar margenoot+ ende aen te sien ghelijck Bedellion, | |
8☞ Ende dat volck ghinck om, ende vergaderdet, ende bract metter molen, oft in eenen mortier, ende coectet in potten, ende maecten daer af coecken, Ende het hadde eenen smaeck als eenen olijecoeck, | |
9Ende als des nachts den dau opten legher viel, so viel dat Man mede daer op. | |
10Moyses hoorde dat volck weenen onder haeren gheslachten, Ga naar margenoot+ een yeghelijck in zijnder tenten duere, doen wert des HEREN toorn zeer gram, ende het verdroot Moysi oock, | |
11ende Moyses sprack totten HERE, waerom becommerdy uwen knecht? ende waerom en vinde ick gheen ghenade voor uwen oogen, ende legt den last van al dit volck op mi, | |
12heb ick al dit volck ontfanghen oft gebaert, dat ghi tot mi segghen moecht, ☞ Draghet in uwen armen (ghelijck een voester een kint draecht) in dat lant, dat ghi haeren vaderen ghesworen [kolom] hebt? | |
13Van waer soude mi dat vleesch comen, dat ict al desen volcke geue? Si weenen voor mi, ende segghen, gheeft ons vleesch, dat wi dat eten, | |
14Ick en vermach dit volck alleen niet al verdraghen, want het is mi te swaer, | |
15Ende wildy also met mi doen, so bidde ic v, doodet mi, heb ic genade gheuonden voor uwen oogen, dat ic niet sien en moet mijn iammer. | |
16Ende die HEERE sprack tot Moysen, Ga naar margenoot+ vergadert mi .lxx. mannen vanden ouders van Israel, Ga naar margenoot+ die ghi weet, dat si die ouders des volcs ende meesters zijn, ende brengtse voor die duere des Tabernakels des verbonts, ende steltse aldaer bi v, | |
17so sal ick afcomen, ende aldaer met v spreken, ende van uwen gheeste die op v is nemen, ende op hen leggen, dat si met v den last des volcs draghen, op dat ghi niet alleene verswaert en wort. | |
18Ende totten volcke suldy segghen, maect v heylich, Morghen suldy vleesch eten, want ick heb v hooren segghen, wie sal ons vleesch te eten geuen, want het ginc ons wel in Egypten? Daerom sal v die HERE vleesch gheuen, dat ghi etet, | |
19niet eenen dach, niet twee, niet .v niet .x. niet .xx. daghen lanck, | |
20Ga naar margenoot+Maer een maent lanck, tot dat v ter nuesen wtgae, ende dat v daer af walghe, daerom dat ghi den HERE verworpen hebt, die in dat midden van v is, ende hebt voor hem gheweent, ende gheseyt, Waeromme zijn wi wt Egypten ghegaen? | |
21Ende Moyses sprack totten HERE, Ses hondert duysent mannen voetvolcs isser daer ick onder ben, ende ghi spreect, ick sal v vleesch gheuen, dat ghi luyden etet een maent lanck | |
22Salmen dan schapen ende runderen slaen? dat si haer ghenoech zijn tot spijse, Oft sullen alle die visschen des zees vergaderen, dat si ons verzaden, | |
23Die HERE antwoorde Moysi, Is dan die hant des HEREN vercort? ☞ maer nv suldy sien, oft mijn woorden metten wercken volbrocht worden oft niet. | |
24Ende Moyses ghinck wt, ende vertelde den volcke des HEEREN woort, ende vergaderde .lxx. mannen vanden ouders des volcs, ende steldese omtrent den Tabernakel des HEEREN, | |
25Ende die HEERE quam doen af inder wolcken, ende sprack tot hem, ende nam vanden gheeste die op Moyses was, ende gaf hem den seuentich oude mannen, Ende als die gheest op hen ruste, propheteerden si, ende en hielden daer na niet op. | |
26Ga naar margenoot+Ende daer waren noch twee mannen inden legher ghebleuen, die een hiet Eldad, die ander Medad, ☞ ende die gheest ruste op hen, Want si waren oock beschreuen, ende en wa- | |
[pagina i2v]
| |
ren niet wtghegaen totten Tabernakel, | |
27ende si propheteerden inden legher, Doen liep een knechtken, ende hi bootschaptet Moysi, segghende, Eldad ende Medad die propheteren inden legher, | |
28Doen antwoorde Iosue Nuns sone Moyses dienaer, dien hi ghecoren hadde, ende sprack, Mijn Heere Moyses verbietse, | |
29Maer Moyses sprack tot hem, ☞ waerom sidy die benijder voor mi? oft God woude dat alle dat volck propheteerde, ende die HEERE sinen gheest hen ghaue, | |
30Ende Moyses quam wederom inden legher, ende die ouders in Israel. | |
31Ende die wint voer wt vanden HEERE, ende liet velthoenderen comen, van ouer die zee, Ga naar margenoot+ ende verstroeydese ouer al den legher, inden eenen daghe ghelijck inden anderen, twee daghen lanck al om den legher, twee cubitus hooch bouen der aerden. | |
32Doen stont dat volck op al den gheheelen dach, ende al den nacht, ende al Ga naar margenoot* den anderen dach,) ende vergaderden velthoenderen, ende die alderminste vergaderde, die vergaderde thien Ga naar margenoot* maten,) ende Ga naar margenoot* droochdense) so alom den legher al omme. | |
33Ende doen dat vleesch noch onder haer tanden was, ende eer het op was, wert des HEEREN toorn verwect onder den volcke, ende sloechse met eenen zeer grooten slaghe, | |
34Daer af heet die selue stede Lustgrauen, daerom datmen aldaer begroef dat belust volck om vleesch te eten. Ende vanden Lustgrauen trock dat volck tot Hazeroth, ende bleuen te Hazeroth. | |
§ Hoe Aaron ende Maria teghen Moysen murmureerden. |
|