De Vorsterman Bijbel
(ca. 1528-1531)–Anoniem Vorsterman Bijbel– Auteursrechtvrij
[pagina d7v]
| |
[afbeelding] | |
2Spreect met den kinderen van Israel, Ga naar margenoot+ ende segt, dat si hen wat omkeeren ende haer tenten opslaen teghen dat dal Hiroth tusschen Migdol ende die zee tegen Baal Zephon, ende aldaer teghen ouer die tenten opslaen, aen die zee, | |
3Want Pharao sal vanden kinderen van Israel segghen, Si en weten niet waer dat si wten lande sullen comen, Die woestine heeftse besloten, | |
4Ende ick sal zijn herte verharden, alsoo dat hi v na volghen sal, ende ic sal aen Pharao eere verweruen, ende aen alle zijn macht, ende die Egyptenaren sullen weten, dat ick die HEERE ben, Ende si hebben alsoo ghedaen. | |
5Ende alst den coninck van Egypten ghebootschapt wert, Ga naar margenoot+ dat dat volck vloot, wert zijn herte, ende zijnder knechten herten verandert teghen dat volc, ende spraken, Waeromme hebben wi dat ghedaen, dat wi die kinderen van Israel hebben laten gaen, dat si ons niet en souden dienen? | |
6Ende Pharao spande zijn maghenen aen, ende nam zijn volc met hem, | |
7ende hi nam seshondert wtghelesen waghenen, ende alle die waghenen die in Egipten waren, ende alle die hooftluyden van alle zijn heyr, | |
8Want die HEERE verstocte dat herte Pharaonis des conincs van Egipten, soo dat hi die kinderen van Israel veruolchde, die daer nochtans door een hooghe hant waren wtgheghaen. | |
9Ende die Egyptenaren volchden den kin-[kolom]deren van Israel, ende haesten hen te comen, daer si gheleghert waren aen die zee, met paerden ende waghenen ende ruyteren, en zijn macht, int dal Hiroth teghen Baalzephon, | |
10Ende als Pharao naecte, hieuen die kinderen van Israel haer ooghen op, Ende siet, die Egyptenaeren trocken hen van achter na, ende si vreesden zeere, ende si riepen totten HEERE. | |
11Ende si seyden tot Moysen, En waren daer gheen grauen in Egypten, dat ghi ons genomen hebt, Ga naar margenoot+ om dat wi inder woestinen steruen souden? Waerom hebdy ons dat ghedaen, dat ghi ons wt Egypten geleyt hebt? | |
12Ist niet dat wi v gheseyt hebben in Egypten, Houdt op ende laet ons den Egyptenaren dienen? want het waer ons beter den Egyptenaren te dienen, dan inder woestinen te steruen. | |
13Moyses sprack totten volcke, En vreest niet, ☞ Staet ende siet, Ga naar margenoot* die groote dinghen die) die HEERE huyden doen sal, Want dese Egyptenaren, die ghi huyden siet en suldy nimmermeer meer sien, tot inder eewicheyt, | |
14Die HEERE sal voor v strijden ende ghi luyden sult stille swighen. | |
15Die HEERE sprack tot Moysen, Wat roept ghi tot mi? Segt den kinderen van Israel, dat si reysen, | |
16Ga naar margenoot+ende ghi sult uwe roede op heffen, ende steken wt uwe hant ouer die zee, ende deylense van malcanderen, so datter die kinderen van Israel daer in gaen wech midden doort drooghe, | |
17Siet, ick sal der Egyptenaren herte verharden, dat si v na volgen Soo sal ick eere verweruen aen Pharao, ende alle zijn macht, aen zijn wagenen ende ruyteren, | |
18Ende die Egyptenaren sullen weten dat ick die HEERE ben, als ick eere vercreghen hebbe aen Pharao, ende aen zijn waghenen ende ruyteren. | |
19Ga naar margenoot+Doen verhief hem die enghel Gods die voor die scharen van Israel ghinck, Ga naar margenoot+ ende hi stont achter hen, ende die calomne des wolcken die oock voort aensichte stont, quam ooc achter hen, | |
20ende quam tusschen die tenten der Egyptenaers ende Israel, Het was een doncker wolcke, ende si verlichte den nacht, dat si binnen dier nacht niet te samen en quamen. | |
21Als Moyses zijn hant recte ouer die zee, Ga naar margenoot+ lietse die HEERE wech varen door eenen stercken Ga naar margenoot* bernenden) wint alle dien nacht, Ga naar margenoot+ ende maecte die zee drooghe, ende de wateren deylden haer van malcanderen, Ga naar margenoot+ | |
22Ende die kinderen van Israel ghingen daer in, midden in die zee opt drooghe, Ende dat water was hen als mueren, ter rechter | |
[pagina d8r]
| |
ende ter slincker hant, | |
23Ende die Egyptenaren volchden, ende ghinghen daer in hen na, alle Pharaos paerden ende waghenen ende ruyters ghinghen midden in die zee. | |
24Ga naar margenoot+Als nv die morghen wake quam, sach die HEERE op die tenten der Egyptenaren, Ga naar margenoot+ wt der vierigher calumne ende wolcken, | |
25ende schudde haere scaren, ende stiet die raderen van haeren wagenen, ende werpse om met onwedere, Doen spraken die Egyptenaren, Laet ons vlieden van Israel, die HEERE strijt voor hen, teghen die Egyptenaren, | |
26Ende die HEERE sprack tot Moysen, Steect uwe hant wt ouer die zee, op dat, dat water weder neder valle ouer die Egyptenaren, ouer haer waghenen ende ruyteren. | |
27Doen stac Moyses zijn hant wt ouer de zee, Ga naar margenoot+ ende die zee quam des morgens weder voort in haeren stroom, Ga naar margenoot+ ende die Egyptenaren vloden, ende die wateren quamen hen teghen, Aldus werpse die HEERE om, midden in de zee, | |
28dat water quam weder ende bedecte die waghenen, ende die ruyteren, ende alle Pharaos macht, ende alle die hem nagheuolcht waren in die zee, also datter niet een van dien ouer en bleef, | |
29Maer die kinderen van Israel ghinghen drooch midden door die zee, ende dat water was hen als mueren, ter rechter ende ter slincker hant. | |
30Also holp die HEERE Israel in dien daghe, vander Egyptenaren hant, | |
31Ende si saghen die Egyptenaren doot, aen den oeuer der zee, ende die groote hant, die die HERE aen die Egyptenaren bewesen had, ende dat volc ontsach den HEERE, ende gheloofden aen hem, ende sinen knecht Moysi. | |
§ Hoe Moyses ende die kinderen van Israel een liedeken vander verwinningen songhen Gode, Ende quamen in Marath, ende dwater wert soete gemaect, ende daer na in Helim bi die twaelf fonteynen, ende bi die tseuentich palmboomen. |
|