De Vorsterman Bijbel
(ca. 1528-1531)–Anoniem Vorsterman Bijbel– Auteursrechtvrij2Heylighet mi alle eerste geboren, Ga naar margenoot* dat zijns moeders lichaem opdoet) biden kinderen van Israel, beyde mensch ende vee, Want si zijn alle mijn. | |
3Doen sprack Moyses tot den volcke, Gedent desen dach inden welcken ghi wt Egipten, wt den huyse des diensts gheghaen zijt, dat die HEERE v met machtigher hant van deser plaetsen wt heeft gheleyt, Daeromme en suldy gheen geheeft broot eten, | |
5Ende als v die HEERE brengen sal int lant der Cananiten, Hethiten, Amoriten, Heuiten, ende Iebusiten, dat hi uwen vaderen ghesworen heeft, v te geuen, een lant daer honich ende melck in vloeyt, so suldy dese heylighe maniere houden in dese maent, | |
6Seuen dagen suldy ongeheeft broot eten, ende inden seuensten dage is des HEREN feeste, | |
7Daer om suldy seuen dagen ongeheeft broot eten, dat gheen geheeft deech, noch gheen geheeft broot geuonden en worde, in alle uwe palen. | |
8Ga naar margenoot+Ende ghi sult uwen sone segghen, tot dier seluer tijt, Om des wille, dat mi die HEERE gedaen heeft, doen ic wt Egipten troc, [kolom] | |
9Daerom salt v een teeken zijn in uwe hant, ende een litteeken, Ga naar margenoot+ voor uwe ooghen, op dat des HEEREN wet altijt si in uwen mont, ☞ dat die HEERE v met machtiger hant wt Egypten geuoert heeft, | |
10Daeromme houdt dese maniere, iaerlics tot zijnder tijt. | |
11Ga naar margenoot+Ende als v die HEERE int lant der Cananiten gebrocht heeft, also hi v, ende uwen vaderen gesworen heeft, ende hi v dat gheeft, | |
12So suldy den HEERE, wtscheyden, alle dat die moeder breect, ende dat eerste geboren onder dat vee, dat een manneken is. | |
13Deerste geboren van eenen ezele, suldy lossen met eenen scape, Ist dat ghijt niet en lost, so suldijt dooden. Maer alle deerste geboren der menschen onder uwe kinderen suldy lossen, | |
14Ende wanneer v kint, huyden oft morgen v vragen sal, Wat is dat? Suldy hem seggen, Die HEERE heeft ons met machtiger hant wt Egipten, vanden dienstachtigen huyse geuoert, | |
15want doen Pharao verhart was, dat hi ons niet en wilde laten, versloech die HEERE, alle deerstegeboren in Egypten lant, van des menschen eerstegeboren aen, tot des vees eerstegeboren, Daerom offere ic, den HEERE, al dat de moeder ontdoet dat manlic is, Ende die eerstegeboren mijnder kinderen losse ic, | |
16Ende dit sal v een teeken in uwe hant zijn, ende een teeken des aendachts voor uwen oogen, dat ons de HEERE, met machtiger hant wt Egypten geuoert heeft. | |
17Als Pharao dat volck ghelaten hadde, Ga naar margenoot+ so en brocht ons God niet aen die strate door der Philistinen lant, die ten naesten was, Want hi dachte, Het mochte den volcke berouwen, als si den strijt sagen, ende dan weder in Egypten keeren, | |
18Daerom leyde hi dat volck omme, op die strate, door de woestine aen die Ga naar margenoot* roode zee) Ende die kinderen van Israel trocken gewapent wt Egypten lant | |
19ende Moyses nam met hem Iosephs gebeenten, want hi hadde eenen eedt vanden kinderen van Israel genomen, seggende, God sal v besoecken, ende dan voert mijn gebeente met v van hier. | |
20Also trocken si wt van Sochot, ende sloegen de tenten in Ethan voren aen die woestine, | |
21ende die HEERE ghinc voor hen, sdaechs in een callomne des wolcken, om dat hi den kinderen van Israel, den rechten wech wijsen Ga naar margenoot+ soude, ende snachts, in een calomne des viers, om dat hi hen lichten soude, te wandelen dach ende nacht, | |
22Die calomne der wolcken, ende die calomne des viers en ghingen nimmermeer vanden vocke. | |
§ Hoe die kinderen van Israel droochs voets door de roode zee gaen ende Pharao met zijn heyr verdranc. |
|