De Vorsterman Bijbel
(ca. 1528-1531)–Anoniem Vorsterman Bijbel– Auteursrechtvrij1Ga naar margenoot+MOyses antwoorde, ende sprac, Si en sullen mi niet geloouen, noch mijn stemme hooren, maer si sullen seggen, Die HEERE en heeft v niet geopenbaert | |
2Die HEERE sprack tot hem, Wat ist, dat ghi in uwe hant hebt? Hi antwoorde, Een roede, | |
3Die HEERE seyde, Worptse van v wech opter aerden, Hy wierpse van hem, siet, het wert een slanghe, Soo dat Moyses vloot van haer, | |
4Ende die HEERE sprack tot Moysen, Steect v hant wt, ende neemtse metten steerte doen strecte Moyses zijn hant wt ende hieltse ende si wert weder een roede Ga naar margenoot*) | |
5op dat si geloouen sprac die HEERE, dat v die HEERE geopenbaert heeft, die Godt uwer vaderen, Abrahams God, Ysaacs God, Iacobs God. | |
6Ga naar margenoot+Ende die HEERE sprac voort aen wederom tot hem, Steect v hant in uwen schoot, ende hi stacse in sinen scoot, ende hi brachtse voort laserich ghelijc sneeu, | |
7ende hi sprac, doetse weder in uwen scoot, ende Moyses dedese weder in sinen scoot, ende tracse weder wt, ende doen was si weder ghelijck zijn ander vleesche, | |
8Die HERE seyde, Oft si v niet en geloouen noch die stemme des eersten teekens niet en hooren, so sullen si doch gheloouen die stemme des tweesten teekens, | |
9Maer oft si desen twee teekenen niet en geloouen, noch uwe stemme niet en hooren, soo neemt dat water wter riuieren, ende ghietet op dat drooge lant, dan sal tselue water, dat ghi wter riuieren ghenomen hebt, Ga naar margenoot+ bloet worden. | |
10Moyses sprac tot den HEERE, Ic bidde v HEERE, ic ben een man die niet wel sprekende en is, van ghisteren ende eergisteren, ende van dier tijt, dat ghi met uwen knecht gesproken hebt, want ick hebbe een swaer sprake, ende een traghe tonghe, | |
11Die HEERE sprac tot Moysen, Wie heeft den mensch den mont ghescapen? Oft wie heeft den stommen oft doouen, oft sienden, oft blinden gemaect? en heb ict niet gedaen, | |
12Daerom so gaet nv henen, Ick sal met uwen monde zijn, ende sal v [kolom] leeren, wat ghi seggen sult. | |
14Die HERE wesende toornich op Moysen sprac, Weet ic dan niet dat Aaron uwe broeder vanden gheslachte Leui welsprekende is? Ende siet, hi sal wtgaen v te gemoet, ende als hi v siet, sal hi hem van herten verhuegen, | |
15spreect tot hem ende stelt mijn woorden in sinen mont, Ende ic sal in uwen ende in sinen monde zijn, ende ic sal v leeren wat v te doen staet, | |
16ende hi sal voor v tot den volcke spreken Hi sal uwen mont zijn, ende ghi sult Ga naar margenoot* hem in dingen die Gode aenghaen een God zijn) | |
17Ende neemt dese roede in v hant, daer ghi die teekenen mede doen sult. | |
18Moyses ginc wech, ende quam weder tot Ietro sinen sweer, ende seyde tot hem Ga naar margenoot+ Laet mi gaen, ende weder tot minen broederen comen, die in Egypten zijn, ende besien oft si noch leuen, Ietro sprac tot hem, gaet in vreden, | |
19Doen sprac die HERE tot Moysen int lant Madian, Gaet wech ende trect weder in Egypten want die lieden zijn doot Ga naar margenoot* die dijn ziel sochten) | |
20Aldus nam Moyses zijn wijf, ende zijn sonen, ende voerdese op eenen ezel, ende track weder in Egypten lant, ende nam die roede Gods in zijn hant | |
21Ende die HERE sprac tot Moysen, Siet toe, Ga naar margenoot+ als ghi weder in Egypten coemt, dat ghi alle dat wonder doet voor Pharao, dat ick onder v hant gegeuen heb, Ick sal zijn herte verharden, dat hi dat volck niet wtlaten en sal, | |
22ende ghi sult tot hem seggen, die HEERE seyt aldus, Israel is mijn eerste gheboren sone | |
23Ga naar margenoot* Ic heb v geseyt) laet minen sone gaen, dat hi mi diene Ga naar margenoot* ende ghi en hebt hem niet willen laten gaen, siet, ick sal) uwen eersten gheboren sone dooden. | |
24Ende als Moyses onderwegen in die herberge was, quam hem die HEERE te ghemoet, ende wilde hem dooden, | |
25Doen nam Zephora eenen Ga naar margenoot* alderscherpsten) steen, ende besnedet haeren sone dat slofken, ende raecte hem zijn voeten, ende seyde, Ga naar margenoot+ Ghy zijt mi een bloets bruydegom, | |
26Doen liet hi hem gaen na dat si gesproken hadde, ghi zijt mi een bruygom des bloets, om der besnidenisse wille | |
27Ende die HEERE sprac tot Aaron, ghaet wech Moysi uwen broeder te gemoet in die woestine, ende Aaron ginc wech, ende gemoetede Moysi, aenden berch Gods, ende hi custe hem | |
28ende Moyses vertroc Aaron alle die woorden des HEREN, die hem ghesonden had, ende alle die teekenen, die hi hem beuolen had, | |
29Ende si gingen ende vergaderden die ouders vanden kinderen van Israel, | |
30ende Aaron seyde alle die woorden die de HEERE met Moysi gesproken had, Ende | |
[pagina d3r]
| |
dede alle die teekenen voor den volcke, | |
31ende dat volck gheloofde, Ende als si hoorden dat die HEERE die kinderen van Israel besocht hadde, ende aenghesien haer ellende, So nijchden si hen, ende aenbaden. | |
§ Hoe Moyses ende Aaron tot Pharao den Tyran gaen, ende tvolck Gods wort meer ende meer verdruct, ende tbeschuldicht daer af Moysen ende Aaron ende Moyses badt God voor dat volck van Israel. |
|