De Vorsterman Bijbel
(ca. 1528-1531)–Anoniem Vorsterman Bijbel– Auteursrechtvrij1Ga naar margenoot+NIet langer en mochte hem Ioseph bedwinghen daer veel luyden bi hem stonden, Waerom dat hi geboot, dat si alle daer buyten gaen souden, ende niemant vremders daer bi wesen en soude, als si malcanderen souden kennen, | |
2ende hi hief zijn stemme op met geschreye, soo datse die Egyptenaren, ende Pharaos ghesin hoorden, | |
3ende sprack tot sinen broederen, Ick ben Ioseph, leeft mijn vader noch? Ende zijn broeders en conden niet gheantwoorden, soo verscricten si van vreesen. | |
4Maer hi sprack ghoedertierlijcken tot hen, Coemt toch hier tot mi, Ende als si gingen bi hem, sprack hi, Ic ben Ioseph uwe broeder, Ga naar margenoot+ dien ghi luyden in Egipten vercocht hebt, | |
5Ende nv, en verscrict v niet, ende en denct niet dattet wreetheyt is, dat ghi luyden mi hier in desen lande vercocht hebt, want om Ga naar margenoot* uwer salicheyt) wille heeft mi Godt voor v hier gesonden, | |
6Want nv zijnt twee iaren, dat die dierte int lant geweest is, ende het zijn noch vijf iaren, datmen noch eeren oft ackeren en sal moghen, noch mayen, | |
7Want God heeft mi voor v hier gesonden, op dat ghi soudt behouden bliuen opter aerden, ende dat ghi soudt moghen hebben spise, | |
8Niet door uwen raet, maer door Gods wille ben ic hier ghesonden, die mi ghemaect heeft, als een vader van Pharao, Ende tot eenen heere ouer alle zijn huis, Ende een vorst in alle Egypten landt, | |
9Ga naar margenoot+Haestet v nv, ende reyset op tot minen vadere, ende segghet hem, dat ontbiedet v Ioseph uwe sone, God heeft mi tot eenen heere ouer alle Egypten lant gheset, coemt af tot mi, en vertoeft niet | |
10ghi sult in dat landt Ga naar margenoot* Iessen) woonen, ende bi mi zijn, ghi ende uwer kinder kinderen, uwe schapen, ende groot vee, ende alle dat ghi hebdt, | |
11ick sal v aldaer voeden, Want daer zijn noch toecomende vijf iaren des dieren tijts, op dat ghi niet en verderuet, met uwe huys, ende alle tgene dat ghi hebt. | |
[pagina c6v]
| |
12Siet, uwe ooghen, ende die ooghen mijns broeders Ben iamin sien, dat ick mondelijc met v spreke, | |
13vercondicht minen vadere alle mijn heerlijcheyt, Ga naar margenoot+ ende al wat ghi gesien hebdt in dat landt van Egypten, Haestet v ende brengt hem tot mi. | |
14Ende hi viel sinen broeder ben iamin om den hals ende weende, ende Ben iamin weende oock aen sinen halse, | |
15ende Ioseph custede alle zijn broeders, ende weende ouer eenen yeghelijcken, Daer nae beghonsten zijn broeders stout te worden, om te spreken met hem, | |
16Ende het werdt ghehoort, ende met vermaerder talen feestelijcken vercondicht in des conincs zalet, Dat Iosephs broederen gecomen waren, Ende Pharao is verblijt gheweest, ende alle zijn huysghesinne. | |
17Ga naar margenoot+Ende Pharao sprack tot Ioseph, dat hi ghebieden soude sinen broederen, Ladet uwe dieren, reyst henen in dat landt Canaan, | |
18ende haelt van daer uwen vader ende uwe gesin, ende coemt tot mi, ick sal v Ga naar margenoot* alle tgoet) geuen van Egypten lant, dat ghi eten suldt dmerch des lants, | |
19Ende gebiedet hen, doet alsoo, neemt wt Egipten lant waghenen tot uwen kinderen ende wiuen, ende segt hen brenghet uwen vader ende coemt ter stont, | |
20ende en laet van uwen huysraet niet achter, want alle die rijcdommen des geheelen lants van Egypten die sullen uwe zijn. | |
21Ga naar margenoot+Die kinderen van Israel deden also, als hen beuolen was, ende Ioseph ghaf hen waghenen naer Pharaos beuel, ende teeringhe op den weghe, | |
22ende ghaf hen allen eeuen yegelijcken twee bestecleederen, Maer Ben iamin ghaf hi drie hondert silueren penninghen, ende vijf beste cleederen, | |
23Ga naar margenoot* So vele ghelts ende cleederen sandt hi sinen vadere, daer toe hem noch schenckende) tien ezelen met goede wt Egypten geladen, ende tien ezelinnen met grane ende broot ende spise opden wege, | |
24Aldus liet hi zijn broederen, ende sprac tot hen, En hebt in den weghe gheenen twist. | |
25Ga naar margenoot+Aldus reysden si wt Egypten, ende quamen in dat landt Canaan tot haeren vadere Iacob, | |
26ende vercondichdent hem, ende seyden, Vwe sone Ioseph leeft noch, ende hi is een heere ouer alle Egypten landt, Ga naar margenoot* Als Iacob dat ghehoort heft, so was hem oft hi ontspronghen hadde van eenen swaren droom, Nochtans) hi en geloofdet hen niet, | |
27maer daer tsegen vertelden si hem alle die ordinancie vander geschiedenisse, Ende als hi sach die wagenen die hem Ioseph ghesonden hadde, om hem te voeren, werdt sinen gheest wederom le-[kolom]uendich, | |
28ende sprack, Ick hebbe ghenoech, dat mijn sone Ioseph noch leeft, Ick sal daer henen gaen, ende ick sal hem sien eer ic sterue. | |
§ Hoe Iacob tot Ioseph na Egypten reyst, Ende Iacobs gheslachte, Ende Ioseph comt hem te gemoet. |
|