De Vorsterman Bijbel

§ Dat .xliiij. Capittel.

[afbeelding]

1

⁺ENde Ioseph gheboot den Regent van sinen huyse, ende sprack, Vult den mannen haer sacken met koren, so veel als si houden moghen, ende legghet yeghelijcken zijn ghelt bouen in sinen sack,

+ A

2

Ende minen [kolom] silueren Cop legt bouen in des ioncsten sack, metten ghelde dat hi ghaf voor die tarwe, Ende hi dede so hem Ioseph gheseyt hadde,

3

Des morghens alst licht wert, lieten si die mannen reysen met haeren ezelen.

4

⁺Als si ter stadt wt waren, ende niet verre gehcomen, sprack Ioseph tot dien die Regent in zijn huys was, Staet op, ende veruolcht die mannen, ende als ghijse betraept, so segghet tot hen, Waerom hebt ghi goet met quade gheloont?

+ B

5

Den Cop dien ghi ghestolen hebt ist, daer mijn Heere wt drinct, ende daer mede dat hi pleech te ^* wijchelen inder voghelen sanck,) Het is qualijck ghedaen?

* th. propheteren.

6

Hi heeft ghedaen, als hem beuolen was ende als hijse ghegrepen hadde, bi ordinancie sprack hijse toe,

7

Si antwoorden hem, Waer omme spreect onse Heere alsulcke woorden? Dat uwe knechten so grooten quaetheyt ghedaen souden hebben,

8

Siet, dat ghelt dat wi vonden bouen in onse sacken, hebben wi weder ghebracht tot v wten lande Canaan, Ende hoe souden wi dan wt ws Heeren huys ghestolen hebben siluere oft gout?

9

Bi den welcken dat beuonden wort onder uwe knechten, die sal des doots schuldich zijn, oock willen wi mijns Heeren knechten zijn,

10

Hi sprack Ia het si also, so ghi luyden gheseyt hebt, Bi den welcken dattet beuonden wort, die sal zijn mijn knecht, maer ghi luyden sult sonder schult zijn.

11

⁺Ende si haesteden ende leyden haer sacken af opter aerden, ende een yeghelijck dede open sinen sack,

+ C

12

ende hi sochte, ende beghonste vanden grootsten totten ioncksten, doen vant hi den Cop in Ben Iamins sack.

13

Doen schoorden si haer cleederen, ende loeden een yeghelijck sinen ezel, ende trocken weder in die stadt,

14

Ende Iudas ghinck eerst met sinen broederen in Iosephs huys, want hi en was noch vander plaetsen niet ghegaen, ende si vielen voor hem opter aerden,

15

ende Ioseph sprack tot hen luyden, Waerom hebdy aldus willen doen? En wiste ghi niet dat ^* mijns ghelijck niet en is in conste van propheteren wt wijchelien?)

* th. een sulcken man, als ick ben gheraden conde.

16

Iudas sprack, wat sullen wi segghen minen Heere, oft hoe sullen wi spreken? ⁺ ende wat sullen wi moghen rechtuaerdelijcken voortstellen? God heeft die misdaet uwer knechten vonden, Siet daer, wi, ende die ghene bi den welcken den Cop gheuonden is, zijn mijns Heeren knechten,

+ D

17

Maer Ioseph antwoorde, dat si verre van mi, alsulcken dinck te doen, die man die den Cop ghestolen

[p. c6r]

heeft, sal mijn knecht zijn, ghi luyden trect wech vry tot uwen vadere.

18

Doen ghinck Iudas tot hem, ende sprac Mijn heere, laet uwen knecht, een woordt spreken, ⁺ voor uwe ooren, mijn heere, ende uwe gramchappe en verheffe haer niet ouer uwen knechte, Want ghi zijt int rijcke die tweede na Pharao,

+ E

19

Mijn heere vraechde sinnen knechten, ende sprack, Hebdy ooc eenen vadere oft broedere?

20

Doen antwoordeden wi, wi hebben eenen vader, ende die is out ende eenen iongen knecht, die is hem in zijnder outheyt geboren, ende zijn broeder is doot ende hi is alleen ouer bleuen, van zijnder moeder, ende zijn vader heeft hem ^* teerderlijck) lief

* ten is nyet int hebr.

21

Doen spraecte ghi tot uwen knechten, brenghet hem hier af tot mi, ⁺ so sal ick mijn oogen op hem worpen,

+ F

22

Ende wi antwoordeden minen heere, dat kint en can sinen vader niet ghelaten, quaem hi van sinen vader, so soude zijn vader steruen,

23

Doen antwoordede ghi uwen knechten, Waer dat uwe minste broeder niet mede hier en coemt, so en suldy mijn aensichte niet meer sien.

24

Doen trocken wi af tot uwen knechte minen vadere, ende wi bootschapten hem, uwe mijns heeren reden,

25

doen sprac onse vader, Trect daer weder henen, ende coopt ons, wat graens,

26

Wi seyden, wi en konnen niet afgetrecken, ten si dat onse ioncste broedere met ons reyse, so willen wi dan aftrecken, want wi en dorren des mans aensichte niet aensien, ten si dat onse ioncste broeder met ons gae,

27

Ende uwe knecht mijn vader antwoorde ons, Ghi luyden wetet, dat mijn huysfrouwe mi twee sonen ghebaert heeft,

28

Die een ghinck wt wech van mi, ⁺ ende ghi seydet, een wilde beeste, heeft hem verslonden, ende tot noch toe en is hi niet ghesien,

+ G

29

suldy desen oock van mi nemen, ende hem een ongheual ouercoemt inden weghe, soo suldy mijn ghrijs har, met iammere ter hellen wech voeren.

30

Hierom ist oft ick nv te huys quame tot uwen dienaer onsen vadere, ende die knecht en ware niet met mi, want zijn ziele aen deses knechts ziele hanghet, so soudt geschieden, als hi saghe, dat die knecht daer niet en ware, dat hi steruen soude,

31

Ende so souden wi uwe knechten, dat grijs har ons vaders ws knechts, met iammere inder hellen brengen,

32

Laet toe, dat ick in mijn persoon v knecht si, die dit kint ontfanghen hebbe in mijnder trouwen, ende hebbe gheloeft seggende, Ten si tsake dat ick hem wederom brenge, ic sal der sonden sculdich wesen voor minen va-[kolom]der in alder tijt,

33

Daerom sal ick v knecht hier bliuen, in des knechts stede, tot den dienst mijns heeren, ende die knecht sal met sinen broederen wech op trecken,

34

Want ick en mach niet opreysen tot minen vader, als de knecht met mi niet en ware, op dat ick een ghetuyghe, niet bi staen en sal, des verdriets, ende iammers, dat welcke minen vadere oueruallen ende verdrucken sal.

§ Hoe Ioseph hem, zijn broeders laet kennen, ende laet sinen vader halen, ende seynt ghiften ende die vadere Iacob siende die waghenen wert sinen gheest wederom leuendich