De Vorsterman Bijbel
(ca. 1528-1531)–Anoniem Vorsterman Bijbel– Auteursrechtvrij1Ga naar margenoot+IOseph wert neder in Egipten geuoert Ende Putiphar een man van Egipten Pharaos Ga naar margenoot* ritmeestere) cocht hem van den Ismaeliten, die hem van daer af brachten, | |
2Ende die HEERE was met Ioseph, ende hi was gheluckich in alle dinck, wat hi dede ende hi woonde in zijns heeren des Egiptinaers huys, | |
3Ende zijn heere sach wel, dat die HEERE met hem was, Want al dat hi dede, dat liet die HEERE geluckichlijck verghaen, door sine handen, | |
4Ende Ioseph vant ghenade voor sinen heere, ende diende hem, Ga naar margenoot* Van den welcken hi ghestelt wesende ouer al, regeerde hi dat huys, dat hem ghelooft was, ende alle dat hem beuolen was, | |
5Ende die EEERE ghebenedide) des Egiptinaers huys, om Iosephs wille, ende vermenichfuldichdet, soo wel in huysingen, als in sine ackers, ende in alderhande goeden, | |
6Ga naar margenoot* Ende hi en bekende niet anders) dan dat broot dat hi adt. Ende Ioseph was scoone van aensichte, ende eerlijck te aensien. | |
7Ende het gebuerde na veel dagen, dat zijns heeren wijf, haer ooghen op Ioseph wierp, ende sprack slaept bi mi, | |
8Ga naar margenoot* Hi en woude hem tot dat zeer quade werck niet voeghen) ende sprack tot haer, siet, mijn heere en weet niet wat int huys is, ende al wat hi heeeft, dat heeft hi onder mijn handen ghedaen, | |
9Ende en heeft niet soo groot inden huyse, ten is in mijnder machte, sonder v alleen, want ghi zijt zijn huysfrouwe, Hoe soude ick dan nv soo grooten quaet moeghen doen, Ga naar margenoot+ ende teghen Godt sondighen? | |
[pagina c3r]
| |
10met dusdanighe woorden was die vrouwe daghelics moeyelijc den iongelinghe, ende hi weygerde oncuyscheyt te bedriuen. | |
11Het gebuerde op eenen dach, dat Ioseph in dat huys ghinck om zijn dinghen te doen Ga naar margenoot+ ende daer en was gheen mensche vanden gesinne des huys daer bi, | |
12ende si nam hem bi sine cleederen, ende sprac, Slaept bi mi, Maer hi liet den mantel in haerder hant ende ontuloot, ende liep ten huyse wt, | |
14riep si het gesinne in huys, ende sprack tot hen luyden, Siet, hi heeft ons den Ebreeuschen man hier in gebracht, dat hi ons bespotten soude Hi quam tot mi hier in, om dat hi bi mi ligghen wilde, Ende doen ick riep, | |
15hoorde hi mijn stemme, doen liet hi zijn cleet bi mi, ende vloot, ende liep wech wt. | |
16Ende daeromme in een teeken des geloofs hielt si den mantel Ga naar margenoot* ende thoonde dien haeren manne als hi) thuys quam, | |
17segghende, Die Ebreeusche knecht dien ghi ons hier in ghebracht hebbet, quam tot mi hier in, dat hi mi bespotten soude, | |
18maer doen hi hoorde dat ick riep, doen liet hi sinen mantel bi mi, ende vloot wech wt, | |
19Als die heere hoorde dese dinghen, ende te zeere gheloouende zijnhuysfrouwen woorden, is hi zeer toornich gheworden. | |
20Ende zijn heere nam Ioseph ende leuerde hem inder gheuanckenisse, daer des conincs gheuangenen in laghen, Ga naar margenoot+ ende lach aldaer gesloten, | |
21Maer die HEERE was met hem, ende ontfermde zijns, ende ghaf hem ghenade int aenscouwen des ouersten des geuanckenis, | |
22dat hi hem leuerde alle die geuangen, die inder bewarenissen waren ghehouden, ende watter gesciede was onder hem, | |
23Ga naar margenoot* ende hi en wiste nergens af, so gheloofde hi Ioseph, alle dinck, Want) die HEERE was met hem, ende schicte alle zijn wercken. | |
§ Vanden droome des schenckers ende des backers door Ioseph beduyt, dwelcke alsoo geschiede, dat die schencker op die feeste des conincs geboorten dach weder aent schenc quam, ende die backer aen die ghalghe. |
|