De Vorsterman Bijbel
(ca. 1528-1531)–Anoniem Vorsterman Bijbel– Auteursrechtvrij2Ende als hise sach, sprac hi, Het zijn Gods heyren ende hi naemde die selue stede Mahanaim dat heet heyrleger, | |
3Ga naar margenoot* Iacob sandt boden voor hem wech tot sinen broeder Esau int lant Seir des lantschaps Edom, | |
4ende beual hen seggende, Also segt minen heere Esau, V knecht Iacob laet v seggen, Ick heb bi Laban wt gheweest, ende heb tot noch toe in vremde landen geweest, | |
5ende hebbe runderen, ende ezelen, schapen, knechten, ende maerten, ende heb wtgesonden om dit v minen heere te bootschappen, op dat ick ghenade voor uwe ooghen vinde. | |
6Ga naar margenoot+Die boden quamen weder tot Iacob, ende spraken, wi quamen tot uwen broeder Esau ende hi coemt v te gemoete, met vier hondert mannen, | |
7Doen vreesde Iacob zeere, ende veruaert zijnde, deylde hi dat volc, dat by hem was, ende die kudden des gelijcs, ende die scapen, runderen, kemels, ende die kudden in twee heyren, | |
8ende seyde, Als Esau coemt op een schare, ende verslaet die, soo sal die andere die ouer is, behouden zijn. | |
9Ende noch sprac Iacob, God mijns vaders Abraham, Ga naar margenoot+ God mijns vaders Isaac, HERE ghi die tot mi gheseit hebt, Trect weder in v lant, ende totter plaetsen uwer gheboorten, ick sal v wel doen, | |
10Ic ben onweerdich alder bermherticheit ende alder trouwen, die ghi aen uwen knechte ghedaen hebt (want ic hadde niet meer dan desen staf, doen ic ouer dese Iordane ginc ende nv come ic met twee scharen) | |
11Verlost my doch vander hant mijns broeders Esau, want ick vreese hem zeere wter maten, dat hi niet ter auentueren en come, ende verslage mi, die moederen metten kinderen, | |
12Ga naar margenoot+Ghi hebt geseyt, ick sal v wel doen, ende uwe zaet vermenichfuldigen, als dat zant der zee, datmen niet getellen en kan ouermits der menichten, | |
13ende als hi dien nacht daer gerust hadde, nam hi van dien dat hi voor handen hadde, ende beghifte sinen broeder Esau | |
14.cc. geyten .xx. bocken .cc. schapen .xx. rammen, | |
15ende .xxx. suyghende kemelen, met haeren vuelen .xl. coeyen, ende .x. verren .xx. ezelinnen, met .x. veulenen, | |
16ende sandtse met sinen knechten, elcke cudde bisonder ende sprac tot hen, gaet voor mi henen, ende laet ruymte tusschen die een kudde na den anderen, | |
17ende geboodt den eersten, ende sprack. [kolom] Ga naar margenoot+ Ist sake dat mijn broder Esau teghen v coemt, ende vraghet, wien ghaedy aen? ende waer wildy henen? ende wiens ist dat ghy voor v drijft? | |
18so suldy segghen, Het hoort uwen knechte Iacob toe, die seyndet ghiften sinen heere Esau, ende hy coemt hier achter na, | |
19Also geboot hi ooc den anderen, ende den derden, ende alle die den kudden na ghinghen, ende sprack, So ic v gheseyt hebbe, soo segt tot Esau, wanneer dat ghi by hem coemt, | |
20ende segt ooc, siet, uwe knecht Iacob is achter ons, Want hi dachte, ick wil hem versoenen met dese ghiften dye voor mi henen gaen, daer na sal ic hem sien, messchien hi sal met mi te vreden zijn. | |
21Also gingen die ghiften voor hem, maer hi bleef den seluen nacht inden leghere, | |
22ende stont op inder nacht, ende nam zijn twee wiuen ende zijn twee ioncwijfs ende zijn elf sonen, ende reysde aen dat veer Iabock, | |
23ende als hi ouergeset heeft al dat hi had, | |
24bleef hi alleen Ga naar margenoot+ Ende siet, daer worstelde een man met hem, tot dat die dagheraet aen quam, | |
25ende als die man sach, dat hi Iacob niet verwinnen en mochte, raecte hy dye zenuwe zijnder dgyen, ende die verdorrede in dat worstelen met hem, | |
26ende hi seyde, laet mi gaen, want die dagheraet coemt aen, Ga naar margenoot+ Maer Iacob antwoorde, ick en late v niet, ghi en ghebenedijdet mi, | |
27Hi sprac, hoe heet ghi? Hi andtwoorde, Iacob, | |
28Hy antwoorde, Ghy en sult niet meer Iacob heeten, maer Israel Ga naar margenoot* Want hebdy tegen Godt sterc geweest, hoe veel te meer suldy teghen die menschen die ouerhant houden?) | |
29Ende Iacob vraechde hem ende seyde, segghet mi, hoe heet ghi? Hi sprack, Waeromme vraechdy na minen naem Ga naar margenoot* die wonderlijc is?) ende hi ghebenedide hem aldaer | |
30Ende Iacob hiet die stede Ga naar margenoot* Phanuel) seggende, ic hebbe God van aensichte tot aensichte ghesien, ende mijn ziele is behouden, | |
31Ende als hi Phanuel ouer quam, ghinck hem die Sonne op, ende hi hincte, | |
32Daerom en eten die kinderen van Israel gheen zenuwen, tot op den dach van huyden, om dat de zenuwe verdrooghede in Iacobs dgie, alse die engel raecte. | |
§ Hoe Iacob sinen broedere Esau te ghemoete gaet vol vreesen ende Esau voorreyst. |
|