De Vorsterman Bijbel
(ca. 1528-1531)–Anoniem Vorsterman Bijbel– Auteursrechtvrij1Ga naar margenoot+ENde God gedachte Noë, ende alder dieren ende alder beesten, die met hem inder Arcken waren, Ende Ga naar margenoot*) liet wint op der aerden comen, ende die wateren vielen, | |
2Ende die fonteynen des afgronts werden verstopt, ende die Ga naar margenoot* sluysen) des hemels, ende die reghen vanden hemel werden geweret, | |
3Ende dat water verliep vander aerden, ende minderde, na hondert ende tvijftich daghen. | |
4Ende op den .xxvij. dach der seuenster maent, quam die Arcke neder Ga naar margenoot* op die bergen van Armenien) | |
5Dwater minderde voort aen, ende minderde, tot op de tienste maent. Ten eersten dage des tiensten maents openbaerden die toppen der berghen. | |
6Ende na .xl. daghen dede Noë die venster der [kolom] Arcken op, die hi gemaect hadde, | |
7Ga naar margenoot+ende liet een Raue wt vliegen Ga naar margenoot* ende si vlooch wt, ende en quam niet weder, also lange, tot dwater) verdroogede opter aerden. | |
8Daerna liet hi een Duyue van hem wt vliegen, op dat hi wiste, oft dwater geuallen ware opter aerden, | |
9Ende doen die Duyue niet en vant, daer haeren voet op gerusten conste, so quam si weder tot hem inder Arcken, Want dwater was noch opt geheel aertrijcke, Doen stac hi zijn hant wt, ende namse weder tot hem inder Arcken. | |
10Ende doen heeft hi noch ander seuen dagen verbeyt, ende hi liet noch een Duyue vliegen wter Arcken, | |
11Die quam tot hem aenden auont Ga naar margenoot* brengende eenen olijf tac met groenen bladeren groeyende,) in haeren beck, Doen verstont Noë, dattet water geuallen was, op der aerden, | |
12Maer hi verbeyde niet te min noch seuen ander dagen, ende liet een Duyue wt vliegen, die en quam niet weder tot hem. | |
13In den ses hondersten ende eenen iare, des ouderdoms Noë, ten eersten dage der eerster maent, Ga naar margenoot+ verdroogede dwater opter aerden. Ende doen dede Noë dat dack vander Arcken op Ga naar margenoot* ende sach op) ende sach, dat daensicht der aerden drooge was, | |
15Ende God sprack tot Noë, ende seyde | |
17Alderley dieren, die bi v zijn) van alderley vleesche, vogelen, van beesten, ende alderley gewormte dat opter aerden cruypt, dat brengt met v wt, ende Ga naar margenoot* gaet) opter aerden, Ende wast, ende vermenichfuldicht v opter aerden. | |
18Ga naar margenoot+Also ginc Noë wt met sinen sonen, met sinen wiue ende zijnder sonen wiuen met hem, | |
19Oock alderley dieren Ga naar margenoot* beesten ende tgewormte, al dat opter aerden cruypt naer zijnder aert, dat ghinc wt der Arcken.) | |
20Ende Noë maecte den HEERE, eenen outaer, ende nam van alderley suyuere vee, ende van alderley suyuere geuogelte, ende offerde brantoffer op den altaer | |
21Ende die HEERE rooc den lefilijcken rueck, ende sprac Ga naar margenoot* tot hem) Ic en sal daerde niet meer voort aen, vermaledijen, om der menschen wille, want Ga naar margenoot* den sin ende tgedachte des menschen hertte zijn geneycht totten quade) van zijnder ioncheit op, Ende ic en sal voort aen niet meer slaen, alle datter leeft, ghelijck ick ghedaen hebbe, | |
22☞ Alsoo langhe als die aerde staet, en sal niet ophouden, zaeyen, ende den oost, coude ende hitte, somer ende winter, dach ende nacht. | |
§ Hoe God Noë ende zijn sonen gebenedijde Ende met hen een | |
[pagina a4v]
| |
verbont maecte ende beuestichde dat houwelijck, trecht des zweerts, ende den regenboge tot een teeken. |
|