Vormen. Jaargang 4

[p. 202]

Fataliteit

Om wrang' ontgoocheling en kleine pijn
heb ik te wild geschreid.
Veel smarten zullen lang vergeten zijn
als het geluk in 't bloed de dans verblijdt.

Want lijden en beminnen is ons lot,
alleen de liefde blijft.
Als alle zinnen en 't genot te bot
geslepen zijn, de waan nog boven drijft.

Om wrang' ontgoocheling en kleine pijn
heeft slaaploosheid de geest verlamd,
tot 't offer als een oud-gerijpte wijn
de levensaderen met vuur doorvlamt.

Want kwijnen en verarmen en herleven,
daaraan ontkomt geen vrouw, geen man.
Als d'oude dagen in een nieuwe jeugd bewegen
is 't liefde die in nood de redding brengen kan.

Franz ZONNEBERG