Vormen. Jaargang 4

[p. 189]

[Nummer 8]

Ach, wonder zeer

Aan René Verbeeck

Het uur is nu gekomen, want de winter wit.
Ach, wonder zeer, gelegen in 't verdriet
om wat men niet verloren heeft en niet bezit.

Wat is de vreugd van twee van een geslacht,
dat slechts geslagen wordt?: een klacht als lied,
een lied dat anders werd gewild, gedacht,

en toch een lied, waaraan men niet verzaakt.
Dit is de sneeuw van vroeger jaren niet
en toch een teederheid, waarnaar men haakt.

't Is alles zoo ver-af en zoo voorbij,
maar wie vergeet en wat zegt niet
een kinderlach, een kinderschrei?

Ach, wonder zeer van winterschoon
om de gestalten die het hart slechts ziet:
o, vriend! o, vrouw! o, zoon!

PAUL DE VREE.

Te velde, 8 Januari 1940.