Voorloopige lijst der Nederlandsche monumenten van geschiedenis en kunst. Deel X. De provincie Noord-Brabant

[p. 225]

Huibergen.

e 1. De in 1917 ingewijde r.k. kerk (O.L. Vr. Hemelvaart) bezit:

Twee houten zijaltaren in tombevorm, het linker (XVIIId, voormalig hoofdaltaar) met rijk gesneden draai-tabernakel (XVIII A) met bijbelsche voorstelling.

Twee eiken biechtstoelen met pilasters en gebeeldhouwde consoles (XVIIb, met vernieuwde gedeelten) tegen eiken schotwerk (XVIIId).

Twee rijkgesneden eiken bidstoelen (XVIIb).

Fraai gesneden eiken lambrizeering (XVIIb) in de doopkapel, uit het koor der vroegere kerk.

Twee vakken eiken banken (XVIII B) met opengewerkte achterschotten (± 1650).

Achtkante hardsteenen doopvont (XVIa) met koperen deksel (XVIIId).

Zerken: een (1734-1754), een (1763-1771), een in omlijsting met ornament en letters van wit marmer voor Pieter Andries van Mattemburgh († 1784) en zijn vrouw Marg. Vervloet († 1786), epitaaf voor Petrus Johannes Cuypers († 1844) en zijn vrouw Maria E.Th. van Mattemburgh († 1850). Een omstreeks 1906 opgegraven zerk voor den prior Fr. Corneli Voordeel († 1520) bevindt zich in de verzameling van het Instituut St. Marie (zie e 2).

Drie geverfde houten beelden: H. Sebastiaan (± 1700), H. Norbertus (XVIII) en H. Maagd (XIX A).

Koperen kroontje (XVId): balusterstam met bol en met acht armen, versierd met gegraveerde koppen en op den top een tweekoppige adelaar.

Zilverwerk: stralenmonstrans (XVIII B); gedreven kelk (in 1529 geschonken), een verguld zilveren (XVIIc) en een eenvoudige (XVIII); drie gladde zilveren oliebusjes (XVII, merken: Antwerpen, F); twee ampullen van glas en zilver met gebogen karyatiden als oortje

[p. 226]

(XVII, Antwerpsche keur) en schotel (± 1700, merken: Antwerpen, gekroonde D); gedreven wierookvat (XVId, kettingen nieuw) en -scheepje (XVII); ex-voto in cartouchevorm, Lod. XIV).

Drie kazuifels (XVIII A) in Lod. XIV-stijl.

Twee klokken, waarvan een in 1759 door Jan Baptista Nierinck en een in 1785 door J.J. Huaert te Antwerpen gegoten.

In de sacristie twee poortjes met houten omlijstingen (± 1750) en twee gesneden wapens.

2. Het Instituut St. Marie is ondergebracht in de gebouwen van het vroegere klooster der wilhelmieten, naar het schijnt op deze plaats in 1278 gesticht, in 1583 verwoest en geplunderd. Van den ouden bouw zijn nog over: aan de voorzijde een stuk tuinmuur van groot formaat baksteen en een puntgevel met het jaartal 1662, de vlakgezolderde kloostergang met spitsboogvensters (vermoedelijk XVIIc), het thans als boerderij dienende voorgebouw met een inrijpoort in het midden, waarboven een puntgevel (1674). Inwendig: in de gang een gedenksteen van den herbouw in 1662 met wapen-Bogaerts en een venster met cartouche; in de kapel een communiebank (1802). Het gebouw herbergt een verzameling van meest plaatselijke oudheden, o.a. tin, oude glaasjes (XVII en XVIII), Brabantsch aardewerk, een tafel in den stijl van Lodewijk XIV en ethnografica, alsmede eenige schilderijen, waaronder een H. Christophorus (XVIa, paneel) en een portret van den prior Siardus Bogaerts (1663, door A. Caseloff).