Voorloopige lijst der Nederlandsche monumenten van geschiedenis en kunst. Deel VII. De provincie Overijssel

Kuinre.

d. Het raadhuis, tevens waag, is een vierkant baksteenen gebouw (XVIIId, XIX hersteld en gedeeltelijk gewijzigd) met spaarzame toepassing van zandsteen. Wolfdak met achtkant koepeltje. Gevelsteen met gemeentewapen en: 1776.

Klok, in 1683 gegoten door Claude Fremy.

e 1. De ned. herv. kerk, in 1678 gebouwd (blijkens een gevelsteen) ter vervanging eener oudere, gewijd aan den H. Nicolaas, (in 1165 gesticht ter vervanging eener in 1132 genoemde kapel, en in 1721-1743 in zee verdwenen), in 1844 grootendeels vernieuwd met behoud van den oorspronkelijken onderbouw, is een baksteenen gebouw, bestaande uit een aan de westzijde ⅜-gesloten schip. Inwendig: houten tongewelf. De kerk bezit:

Koperen lezenaar (XVIId).

Koperen doopbekkenhouder (XVIId).

Twee koperen doopbogen (1690 en 1798).

Geschilderd houten bord met vers in vergulde schrijfletters (1696).

Twee zilveren Avondmaalsbekers (XVIId), met het gemeentewapen onder tegen den bodem gegraveerd.

Aan het gewelf hangend; een scheepje.

2. De r.k. kerk (H. Nicolaas), in 1870 gebouwd ter vervanging eener oudere (1827), bezit:

Koperen doopvont (XVIII a).

Zilveren Miskelk (XVIII a).

Zilveren beker (XVIIc).

Twee zilveren ampullen (XVIIIc).

Zilveren altaarschel (XVIIId, handvat ontbreekt).

[p. 103]

Vier zilveren kandelaars (1773).

Gegoten zilveren penning (± 1600) met ketting.

Zilveren begrafenispenning (1734).

Een missaal (handschrift, XV b/c), bevindt zich in het Aartsbisschoppelijk museum te Utrecht.

g 1. Huis W I, 121. Baksteenen puntgevel met trappen en vlechtingen in de schuine zijkanten. In den top een bergsteenen kopje als draagsteen. Twee gevelsteenen: 1649. Vlakke ontlastingsbogen.

2. W I, 100. Dergelijke gevel (XVIIc). Moeten van vroegere vensters, met bogen.

3. W I, 141. Steen met gemeentewapen en: 1668.

4. In een huis tegenover het raadhuis een dergelijke steen, waaronder: 1770.

Ankers: W I, 70 (1648); W I, 120 (1786); W I, 69 (1789); W I, 72 (1791).