Voorbeeldig vertellen

Middelnederlandse exempelen

De notulen van de duivel

In Letland leefde eens een diaken die God en Onze Lieve Vrouwe Maria diende. Op een dag zag deze geestelijke tijdens de mis de duivel in een venster van de kerk zitten, met om zijn nek een inkthoorn. De duivel schreef alle ijdele woorden op die er in de kerk werden gesproken. En bovenal schreef hij driftig toen er twee vrouwen samen zaten te kletsen. Toen het perkament waarop de duivel schreef onvoldoende bemeten bleek, probeerde deze het met zijn tanden op te rekken. Het schoot echter tussen zijn tanden uit, zodat de duivel met een harde klap met zijn hoofd tegen de muur sloeg. De diaken zag dit gebeuren en moest zo hard lachen dat het kerkvolk zich ver-

[p. 29]

baasd afvroeg wat hem mankeerde. Van alle kanten werd er op zijn gelach gewezen, en hij schaamde zich diep. Na de mis sprak de bisschop hem op strenge wijze toe en in zijn drift ontsloeg hij de diaken uit zijn ambt.

De ontslagen diaken vertrok vol schaamte. Onderweg ging hij een kerk binnen. Hij viel voor het beeld van Onze Vrouw neer en lag daar lange tijd in diep berouw. Hij smeekte de moeder van God hem te helpen, onder meer om zijn ambt weer terug te krijgen. Hij sliep in, en tijdens zijn slaap verscheen hem Onze Lieve Vrouw in volle helderheid. Ze troostte de diaken, en gaf hem het geschrift dat de duivel in het venster van de kerk had opgesteld. Daarna vertrok ze. Op dat moment ontwaakte de diaken en hij dankte Onze Lieve Vrouwe nederig. Hij pakte verheugd het geschrift en ging ermee naar de bisschop. Hij legde hem uitgebreid uit waarom hij destijds had moeten lachen, en toonde de bisschop als bewijsstuk het geschrift. De kletsende vrouwen werden ontboden, en gevraagd naar de woorden die zij in de kerk hadden gesproken. De vrouwen verklaarden dat alles in werkelijkheid precies zo was gebeurd. De bisschop herstelde toen de diaken in zijn ambt, en deze dankte Onze Lieve Vrouwe Maria.