Voorbeeldig vertellen

Middelnederlandse exempelen

Maagd boven vrouw

Er waren eens drie vrome nonnen in een klooster; twee van hen waren maagd gebleven, de derde was een weduwe. Alle drie dienden ze op innige wijze God en Onze Lieve Vrouw Maria. Toen gebeurde het, dat een van de maagden stierf, terwijl ook de weduwe op haar sterfbed lag. De nog levende maagd vroeg toen aan de weduwe, dat zij haar na haar dood zou berichten hoe het haar en hun vriendin in de hemel was vergaan. De weduwe beloofde dit te doen - als God het zou toestaan - en gaf de geest.

Twaalf dagen later, toen de maagd in gebed voor het altaar geknield lag, verscheen haar in een visioen de ziel van de weduwe, badend in stralend licht, en deze sprak: ‘Ik ben gekomen, zoals je verlangde. Kijk goed, en zie een deel van mijn vreugde. Ik prijs mij gelukkig, ooit geboren te zijn.’ Toen vroeg de nog levende non hoe de maagd het maakte die onlangs was gestorven. Daarop antwoordde de weduwe: ‘Als heel de wereld perkament zou zijn en al het zeewater inkt, en alle grassprietjes pennen en alle mensen schrijvers - dan nog zou dit te kort schieten om de onmetelijke hemelse beloningen van onze vriendin ten volle te beschrijven. Ik zal je heel kort iets over haar vertellen. Zij is in de hemel in talloos veel opzichten boven mij gesteld, en dat is zeker terecht. Gisteren nog leidde zij de dans met Jezus, het lam Gods, met een grote schare van stralende hemelse maagden. Ze zong een goddelijke melodie, en droeg op haar hoofd een gouden krans, gevlochten van wondermooie bloemen, die beeldschoon was om te zien. Ik smeekte

[p. 21]

haar om de krans toch een uur te mogen lenen, maar ze zei dat dat niet geoorloofd was. Wel gaf zij mij een paar losse bloemen, en die heb ik meegenomen om jou hun levenskracht te laten voelen.’ Daarop ging de weduwe met de bloemen door het schip van de kerk, als in een processie. En ze verspreidden zo'n sterke, zoete geur dat de maagd uit haar visioen tot bewustzijn kwam. De weduwe reisde terug naar de hemel, en alle bewoonsters van het klooster ervoeren nog vele dagen de hemelse geur. Laten wij daarom beseffen hoe grote weelde degenen smaken die, als kruimels, zulke delen daarvan kunnen rondstrooien. Terecht zegt de apostel Paulus: ‘Geen oog heeft ooit gezien, geen oor heeft ooit gehoord, en geen mensenhart heeft ooit omvat wat God hun laat ervaren die Hem minnen.’