Volk. Jaargang 3

[p. 253]

Emile Buysse: Begijnhof

Nu ligt de reinheid van de sneeuw
In 't grauw-ombouwd begijnhof,
Dat eigen ziele, eeuw na eeuw,
Behield, al werd haar glanse dof.

De sneeuw draagt veel herinnering
Aan jeugd en huis en teederheid.
De dag vergrauwt tot deemstering.
't Geruchte zinkt, de nacht groeit wijd.

Nu roert er niets dan - tintel-snel -
Het zoet gespeel van 't beiaardlied,
Dat kristallijn en wonder-wel
Zijn vooiske zegt, in 't oude Diet.

Dit lied heeft op de sneeuw gewacht,
In duldige verblijdenis.
Omdat in zulk een witten nacht
Het Christuskind geboren is.

Uit ‘Wij, Jonge Vrouwen’