Volk. Jaargang 3

[p. 230]

K. Vertommen: De Trommelaar

Een man sloeg op een grote trom

gewonnen verloren;

in drommen verdrong zich eenieder rondom

om zijn woord te horen.

Hij roffelde maar en sprak soms een woord,

maar dat ging verloren;

en hoe minder het volk van zijn woord had gehoord

hoe meer het wou horen.

Hij stapte vooruit en hij roerde de trom

door alle straten.

Geen mens vroeg zich af waarheen of waarom

maar het dorp was verlaten.

Hij roffelde, stapte en roerde de trom

gewonnen verloren;

maar niemand kreeg uit zijn stemgebrom

een woord te horen.

Zij gingen tot aan de zoom van een bos,

vóór de trommelaar.

toen sprong er een uit de menigte los

hun stap werd zwaar;

Hij trapte en sloeg dóór het trommelvel

gewonnen verloren,

en vloekte: nu krijgen we eindelijk wel

zijn woord te horen!

Daar stond nu de man met gescheurde trom

en rode wangen.

Hij zweeg... en niemand vraagde waarom

maar de man werd gehangen.

‘Volk’