Volks-liedjens, uitgegeeven door de Maatschappij tot Nut van 't Algemeen (5 delen)

[p. 52]

Slotzang.

Wijze: Zonder liefde, zonder wijn, &c.

Was den mensch steeds heil bereid,

In het eenzaam leven,

Nooit had 's Hemels wijs beleid

Hem een hulp gegeven;

Teder, zuiver mingevoel,

In zijn ziel gegoten,

Moest in d'Echt naar 's Hoogsten doel,

Zijn geluk vergrooten.

Slechts 't weêrkeerige geluk

Schenkt hem blijde dagen;

Eendragt helpt hem leed en druk,

Rustig, willig, dragen.

Thans heeft dit gelukkig paar,

Door de min verbonden,

Vol verrukking, in elkaar,

Zulk een heil gevonden.

Dat dan steeds hunn' liefde bloeij',

Vrede 't huw'lijk kroone,

Jaar op jaar de welvaart groeij',

En hunn' zorgen loone!

Moog' het grievend' naberouw

Nimmer hun genaken,

Eeuwig' ongekreukte trouw

Hun geluk volmaken!

[p. 53]

 

Zoo moog' eens een deugdzaam kroost

 

Hunnen disch omringen,

 

En zij dragen, wel getroost,

 

't Lot der stervelingen

 

Zoo moog' Bruid en Bruidegom

 

Duurzaam heil bejeeg'nen,

 

Tot zij, afgeleefd en krom,

 

Nog hun trouwdag zeeg'nen!

 

 

 

1805.