Knie-werck, ofte Refereyn:
Op den Regel, 't Is 't werck van Godes geest, te roepen Abba Vader.
OPent u mijn vernuft, mijn verstant wilt opstaen,
Op dat ghy desen sin oock klarelijck wijst aen,
Het volck van Israel, so langh als sy den Heere
Haren God hadden lief, so hebben sy seer saen
Hem altijd aengebeen, ja altijt meer en meere,
Maer so haest als sy hem hadden verlaten seere,
So konden s' bidden niet, maer lagen in de sond'
Daers' hem eerst hadden lof gegeven, prijs en eere,
Vallen in d'afgod'ry al op den selven stont,
Doen Mosis op den berch wat langer was bevond,
Datse doen haren God niet waren komen nader,
Maer afgevallen sijn van hem met hert en mont,
't Is 't werck van Godes geest, te roepen Abba Vader.
Dit sien wy klaerlijck oock aen Saul boos van haet,
Doen hy den geest Gods had, hy bad vry sonder quaet,
Maer als hy inde sond oock mede is geweken:
Want hy oock door de sond heeft gedaen veel misdaet,
Ende door Godes geest heeft niet meer konnen spreken,
Want hy sijn toevlucht nam tot harpen spel gebleken,
Ist, alsomen kan sien, maer David vreesde God,
Die bad, die dichte steets door Gods geest onbesweken,
Soo dat het vastelijck gaet, want wy sien het aen Lot,
Van Sodoma, maer gingh by een getrouwen rader,
En bad hem door den Geest, want Gods volck niet verrot,
't Is 't werck van Godes geest, te roepen Abba Vader.
| |
Siet Peterus eens aen, die d' Heere liefde recht,
Ende hem diende mee, een Discipel niet slecht,
Soo langh hy inde sondt de Heer hadt gaen versaecken,
Soo was hy als daer aen noch sijnde vast geheght,
En dat des Heeren geest een weynich sonder laken
Hadde erhouden, maer Petrus kan niet gheraken
Om te bidden schier weer, voor dat Christs aensach
Petrus weer, als doen met sijn oogh als een baken
Vol van barmhertigheydt, als hy doen met gheklagh
Ghedenckende aen het woordt, en gingh soo veel hy mach,
Want hy wist dat God was de levende Sprinck-Ader,
Vol van genadigheydt ende goedt van verdrach,
't Is 't werck van Godes geest, te roepen Abba Vader.
Oock konnen wy dit sien aen Pauwelus seer klaer,
Die Gode niet en vreest, maer aensiet doch eens zaen,
Reyst nae Damascum toe om Gods volck te beswaren,
Maer soo hy onder weegh ick bidde siet eens, maer
Die eenen vyand was van Godes groote Scharen
Wordt eenen vrient alhier, want een geest komt gevaren
In hem, soo dat hy bidt met het gebedt seer goet,
Hy konde bidden niet, maer siet den geest gaet baren,
Dat hy God bidden kan en hem vallen te voet,
Liefd God naer het behoor, en dient hem oock seer soet,
Niemandt dan bidden kan sonder den geest, misschader
Bidt ende ghy verkrijght, soeck vint in overvloet,
't Is 't werck van Godes geest, te roepen Abba Vader.
Ian van Liere out 14. jaren.
Gereet om te leeren.
|
|
Auteursrechtvrij