Knye-werck,
Op den Regel: 't Is 't werck van Godes geest, te roepen Abba Vader.
AL 's menschen doen op aerd' is maer als ydelheyt,
Hy heeft niet van hem selfs, soo ons de Schrift uytleyt,
Want wat hebt ghy o mensch, dat ghy niet hebt vercregen,
Hebt ghy 't verkregen dan, hoe komt dat ghy verbreyt,
Dijn eygen lof en eer, daer ghy niet kont bewegen,
V selfs tot eenich goet, het komt als door Gods zegen,
En geeft die in ons hert 't selve werckt vroeg en spaet,
Die leert ons roepen steedts, met eenen geest verslegen,
Abba O Vader goet, toont ons doch dijn genaet
Dat wy oprecht in lief' en vreed' leven, och baet
Ons doch in Christi bloet, des levens springend' Ader,
Want duyvel, werelt, vleesch ons steedts tot 't quade raet,
't Is 't werck van Godes geest, te roepen Abba Vader.
David dit wel verstont, daerom hy ernstich badt,
O Heere doch vernieuwt, in my dijn geest, op dat
Ick u mach dienen recht, soo langh als ick sal leven,
Laet doch dijn geest o Heer, my leyden op den pat,
Die ghy my in u woordt, soo naeckt hebt voor geschreven,
Dat ick ter rechter zijd' of slincker af gedreven
Niet werd', maer dat ick mach vrymoedighlijcken gaen
Al waert in 't dat des doodts, o Heer ick sal niet beven,
'k Vraegh naer Hemel of Aerd', als ghy my by wilt staen,
En leert my door u geest, u trouw'lijck roepen aen,
En weert hem niet van my, laet hem sijn mijn berader:
Want wat is doch den mensch, vleesch met sond' swaer belaen,
't Is 't werck van Godes geest, te roepen Abba Vader.
| |
Vervloeckt is doch den man die op menschen vertrouwt,
En vleesch kiest voor zijn arm, oock de geene die bouwt
Op eyghen wijs vernuft, om sijnen ganck te rechten,
Oprecht in liefd' en vreed' soo God ons vooren hout,
In sijn heylighe wet, wy sijn onnutte knechten,
't En staet niet in ons macht den vyandt te bevechten,
Want 'vleesch is veel te swack tegen dat oude beest,
Te strijden, wel wat raedt dan om de saeck te slechten,
Geen beter middel dan te bidden om Gods geest,
Hoe sal ick bidden recht? O mensch sijt niet bevreest,
Oprecht in liefd' en vreed' met God en mensch te gader,
Leeft soo veel als ghy kondt, God sal u stercken meest,
't Is 't werck van Godes geest, te roepen Abba Vader.
Al Wat van den begin tot heden is gheschiet,
(De sond' genomen uyt) is t werck van Gods geest, siet
De Schepping 't onderhoudt, van de geschapen dingen,
't Geloove, liefd' en hoop, Gods vrees, jae daer is niet
Of Gods geest werckt het al selfs om Gods lof te singen,
Den geest door soecket al, hy kant oock alles dwingen,
Waer henen dat hy wil, maer by ons is gheen kracht
Om eenich goet van ons, als uyt ons voort te brengen,
Siet dat ghy dan o mensch den geest Gods hooge acht,
Wilt hem bedroeven niet en u voor al doch wacht
Te sond'gen tegens hem, want daer en is niet quader
Die hem mist, mist het al, bidt om hem dach en nacht,
't Is 't werck van Godes geest, te roepen Abba Vader.
't Vlees is swack.
|
|