Vlissings redens lust-hof, beplant met seer schoone en bequame oeffeningen
(1642)–Anoniem Vlissings Redens lust-hof–
Auteursrechtvrij
[Folio Kk4r]
| |
Naer de Voyse: Van d'Enghelsche Lamentatie.1.
O Wel gheluckigh Landt;
Daer 't volck den Heer aenkleven,
En met een goet verstant,
Naer Gods Gheboden Leven,
Zijn Heyligh Woordt,
En teyckens van 't Verbondt,
Soo dat behoort,
Naer komen t'aller stondt.
2.
Rijckdom, en eere goet,
Met volheydt aller dinghen,
Sal Godt den Heere vroet,
Deses Volcks huys toe bringhen,
Want 't op hem boudt,
Die op hem vast blijft staen
Die Godt behoudt,
Gheen dinck en kan hem schaen.
3.
De Sonnes stralen heet,
Noch Maene kout van schaden,
Serpenten, Draken, wreet,
Noch Mensche, noch den quaden,
Noch Hel, noch Doodt,
Of watter strijden wilt,
Godt is ter noodt,
Haer borgt, haer sweert haer schilt.
4.
Den Vader Abraham,
Isaac en Iacob mede,
Voor siende op het Lam,
Naer jagende de vrede,
Merckt Iosaphat,
Ioseph en and're meer,
Die hebben gh'hadt
Haer lust, en haer begheer.
Prince.
Het Volck dat Gode vreest,
Sietmen in deughden bloeyen,
Verkrijght Gods gaven meest,
Goet In reyn jonsten groeyen;
Godt-vruchtigheydt
Rijst tot den hooghsten Throon
Godts Majesteyt,
Schinckt der genaden Kroon.
Denckt op 't eynde. Io.To.Ro. |
|