Vlissings redens lust-hof, beplant met seer schoone en bequame oeffeningen
(1642)–Anoniem Vlissings Redens lust-hof– Auteursrechtvrij
[Folio Ii3r]
| |
Op de Stem: Wilhelmus van Nassouwe.1.
ICk wil mijn gaen verheugen,
En wesen wel gemoedt,
Want dit en is gheen leugen
Al die Gods wille doet,
En sal hy niet verlaten,
En noch ten geender tijt,
Maer haer komen te baten,
Soo ghy volstandigh zijt.
2.
Dit heeftmen sien ghebeuren
Al aen die jonghen Helt,
Doen hy daer moste treuren
Voor sijn Broers in het velt,
Als sy hem woude moorden,
Soo was hy seer belaen,
Maer Godt hem noch verhoorden
Dat sy hem lieten gaen.
3.
Daer door is hy verheven
Gekomen tot grooten staet,
Dit is ons voor gheschreven
Datmen niet nae en laet,
Om hier voor alle dinghen
Te leven vroom oprecht,
Dan sal sijn Geest ontspringhen
En blijven vast ghehecht.
4.
Alsoo hy ginck betoonen
Aen David jonck en schoon,
Als Samuel hem ginck kroonen
En hem gaf tot een loon,
Hoe seer hy waer verschoven
By sijn Schaepjens int gras,
Geraeckte hy noch boven,
Dat hy een Koningh was.
Prince.
Vaert wel ghy Akoleyen
Al aende Zeeuse strant,
Den Lauwer sal u verspreyen
Al uyt het vaste Landt,
Dat ghy moet jeugdigh bloeyen
In Godes zeghen soet,
Dan sult ghy altijdt groeyen,
Gheen dingh u hinder doet.
By mijn Iacob Maartsen. Fortuyn ick wout wel. |
|