Vlissings redens lust-hof, beplant met seer schoone en bequame oeffeningen
(1642)–Anoniem Vlissings Redens lust-hof–
Auteursrechtvrij
[Folio O4r]
| |
Op den Reegel. Geluckich is het land, daer sulcke volck'ren woonen?
DIe haer de schade van Godts Kercke recht aentrecken,
En haer gemoet tot 's Landts welvaeren steedts opwecken,
En in Godtsalicheyt, al zijn ganghen recht,
En door haer recht Gebedt, des Hemels seegh ontdecken,
Als Moyses heeft ghedaen, dien rechten Godes knecht,
Voor dat verwyffelt Volck, en haer godloosheyt slecht,
Vol ongeloof van Godts beloften goedertierigh,
Aaeron en and're meer, ghestadigh in om vecht,
Met dit oproerich Volck te leyden wel manierigh,
Abraham ende Loth, den goeden Iacob vierigh:
Gestaegh in haer Godtsdienst, en yv'rich in Godts Wet,
En voor het volcx misbruyck en quaet doen seer schoffierich,
Voor het ghemeene best, gheduerigh int Gebedt,
In waer' Godtsalicheyt tot ons voor beeldingh net,
Vroomhertigh int ghemoet, tot het gemeents verschoonen,
Strijtbaer, kloeckmoedigh trou, in alle haer opset,
Geluckich is het Land daer sulcke Volck'ren woonen.
Want 't is doch al om niet verlooren moeyt te jaegen,
Ten baet gheen sterckt' noch kracht om mennen dese waeghen,
Sonder d'Godtsaligheyt, om waer Geloofs beleyt,
Hoe kloeck als een Romeyn, sonder des Herts vertsaghen,
En voor t'lief Vaderlandt met groote dapperheyt:
Het lijf te pandt ghestelt, t'is al vergeefts gheseyt,
Maer d'recht' Godtsalicheyt, soo dickmael is ghebleecken,
Neerstigh in Godes woort verwinnen met bescheyt,
Door haer yv'rich Gebedt, den thooren Godts ontsteecken,
Soo dat de groove Sond en des Volcx qua ghebreecken,
Te rugghe wert ghestelt soo Ionas heeft ghedaen,
Gheen vroome ziel heeft oyt van desen padt gheweecken,
Dies heeft den goeden Godt sijn straffen laten staen,
Oock Volck en Landt gespaerdt naer 't Goddelijk vermaen,
Door haer Gebedt vol kracht dat alles gaet verschoonen,
Dus moetmen segghen reght, met waerheydt onbelaen,
Geluckich is het Land daer sulcke Volck'ren woonen.
| |
[Folio O4v]
| |
Het aldersterckste weer, en wapens vande Volcken,
Ist onbevleckt Gebedt, dat dringhet door de Wolcken:
Geluckigh is dan 't Landt, daer sulcx in swanghe gaet.
Den suyv'ren Godtsdienst vry van d'Antichrists tolcken,
Die buyten dit insight, hem yvers op verlaet,
Sonder Godts kracht is niet, dan enckel louter quaet,
Die op hem selfs betrout, of yemants ander handen,
Of een'ge Creatuer, Santen of sulcken staet,
Bedrieghen al haer selfs en comen soo in schanden,
t' Ghebedt is crachteloos dit helpt gheen Volck noch Landen,
Doch daer t'ghelovich Volck, t'ghetal wert vonden groot,
Dat den Heere recht dient, met oprechte verstanden;
Int Goddelijck ghebruyck en volcht Godts woorden bloot,
Dits niet, voort Volck en Landt, in teghenheydts aenstoot,
Alsulcke wil den Heer met seegh' en voorspoet kroonen,
Hier uyt de waerheyt blijckt dees Reghels inder noot,
Geluckich is het Land daer sulcke Volck'ren woonen.
Sonder de waere deucht, de Weerelt om de sonden,
Die waer met al haer quaet van over langh verslonden,
Doch door Godtsalicheyt der vroomer noch ghespaert,
Want om haer boosheyt boos soo sonck zy in d'afgronden,
Doch om elcx vroome ziel is dat die Godt bewaert,
't Reyn offer des Gebedts en een Godsvrucht'gen aert,
Is dat den Heere soeckt en een ghehoorsaem leven,
't Behoet ons van verdriet, voor Sieckten t' Oorloghs swaert,
Oock meerder ongeval en s'Vyandt haedt vol beven,
Oock ander misgheluck oock barstigh weder streven,
Hoe nodigh dan hier is, Godtsaligh van ghemoet,
Te leven in dien staet geluckigh t'is beschreven,
't Bleeck soo te Ninive want om haer rechte boet,
Soo wende Godt sijn roed en keerde 't suyr int soet,
Met sulcke wert vercierd Godts Rijck en s' Hemels Throonen,
't Gaet vast op waerheyts gront dan desen Reghel goet,
Geluckich is het Land daer sulcke Volck'ren woonen.
Godts raat,, Bestaat. In Liefde getrouwe. |
|