Vlissings redens lust-hof, beplant met seer schoone en bequame oeffeningen
(1642)–Anoniem Vlissings Redens lust-hof–
Auteursrechtvrij
[Folio A2r]
| |
Op de Vrage: Wat oeff'ningh is elck best en nodighst voor 't gemeen.
WAt oeff'ningh alderbest en nodighst oock moet wesen
Voor elck en voor 't gemeen, hier van mogen wy lesen
In den Corintschen Brief, daer Paulus ons verthoont
Wat oeff'ningh dattet zy die soo hoogh wort gepresen,
Dat sonder welck den Mensch geen dingh yets en verschoont:
't Is Liefde boven al, die hy soo seer bekroont,
Dat Hope noch Geloof, jae 't lijf te laten branden,
Niet nut is voor den gheen by wien sy niet en woont.
Godt boven al bemint, hebt lief in alle Landen
V naesten als u selfs, dit zijn de Offerhanden
Alleen naer eysch des Wets, die ons worden geleert.
Michea den Propheet wou sulcks inde verstanden
Der Menschen planten, oock alwaer hy heeft verkeert,
't Is u gheseyt, o Mensch, wat Godt van u begeert,
Seyt hy: dats liefde, merckt te oeffenen, en ootmoedigh
Te zijn voor uwen Godt, waer door 't bewijs vermeert,
Dat best en nodighst is d'oeff'ningh der liefden goedigh.
De liefde was alleen de wijsheyt vande Maeghden,
Die door haer brandent licht den Bruydegom behaeghden:
De liefde baerde winst by de twee Knechten trou,
Die met haers Heeren gelt int woeck'ren niet vertraeghden:
Maer qualijck voer den Knecht die zijnd' in liefde flou,
Sijn pont vol sorgen dolf int aerts onvast gebou,
Wanneer hem sijnen Heer tot reeck'nen heeft ghedreven,
In plaets van eers-geschenck, was hem aenstaende rou.
Most niet den Rijcken Vreck, den helschen brant aenkleven,
Die liefdeloos gesint den Laes'rom niet wou gheven.
Den gierighen verlaet Godts vreese, soo Iob seyt:
Daerom Christus belooft by Mattheus beschreven,
Barmhertigh haer te zijn, die doen barmhertigheyt:
Die ongespaerich zaeyt sal worden toegeleyt
In vollen rijpen Oegst het maeyen overvloedigh,
Des ick dan seggen mach, het blijckt door klaer bescheyt,
Dat best en nodigst is d'oeff'ningh der liefden goedigh.
| |
[Folio A2v]
| |
De liefde die bedeckt de veelheyt vande sonden,
Soo Petrus ons verklaert, en Sprach gaet vermonden.
Heeft Daniel oock niet de saeck alsoo verstaen
Als hy den Koningh heeft door droom verschrickt gevonden,
En met bedroeven hem den uytlegh heeft ghedaen.
Wat heeft hy hem gheseyt, Heer Koningh laet u raen,
Oeffent naer Godts bevel, weldaedt aen d'arme lieden,
Maeckt u van sonden los, en wilt u soo ontslaen
Vande gedreyghde straf, die anders sal gheschieden.
Iacobus gaet ons oock dees oeff'ningh sterck gebieden:
Ioannis van gelijck, die bondigh ons vertelt
Wie 't licht en 't leven mint, sal tot de liefde vlieden,
Iae anders blijft hy doot, in duysterheydt ghestelt.
Heeft David niet ghetoont dat liefde in het velt
Was nodigh voort ghemeen, wanneer hy keerde spoedigh
Den laster van Gods Volck, dus wort van mijn vermelt,
Dat best en nodighst is d'oeff'ningh der liefden goedigh.
Prins Isr'els Opper-hooft als nodighst ginck vertoonen,
Doet Wees en Weduw recht, int Landt daer ghy sult woonen,
Hebt uwen Broeder lief, ick wil dat sulcks gheschiet:
Soo hy verarmt wort, en soeckt tot sijn verschoonen
V yets te leenen af, en keert u van hem niet
Deelt hem gewillich mee, niet suerlijck hem besiet,
Of anders sal u Landt heel weynigh vruchten draghen.
Was 't niet voor elck seer nut als Mosis met verdriet
Wt liefden badt voor die 't Kalf dienden met behaghen,
Dees oeff'ningh heeft gekeert Godts wel verdiende slagen.
Met liefde eertmen Godt, soo Salomon verklaert,
Sy helpt oock vande doot, naer Tobias ghewagen:
Door liefde wort het Lant voor tyrannij bewaert;
Hoe sijn , hoe lieflijck ist daer liefde eendracht baert,
Want milden zeghen Godts hier door 't ghemeen is voedigh,
Daerom met fondament segh ick noch onbedaert,
Dat best en nodighst is d'oeff'ningh der liefden goedigh.
Liefd' boven al. Weest voorsichtigh. |
|