De Vlaamsche Kunstbode. Jaargang 16

[p. 187]

Boekbeoordeeling.

Op mijn dorpken
Korte vertellingen door Pol De Mont, Roeselare, De Seyn-Verhoegstraete.

‘Op mijn dorpken,’ zoo luidt, neen zoo klinkt stil en zedig de kleine, maar reine titel van het lieve boekje, dat onze vruchtbare dichter Pol De Mont, met den aanvang dezes jaars de Nederlandsche letterwereld inzond.

‘Op mijn dorpken’ vormt eene bonte rij schetsjes en verhaaltjes - voor het meerendeel geen kinderen der verbeelding - maar blijde, liefdevolle herinneringen uit den rozentijd des schrijvers,

‘Toen hij een knaap was in 't zorglooze leven,
...................
Vrij in zijn wandlen en zoeken en streven,
Vrij in zijn reizen, zijn droomen, zijn rust.’⁽¹⁾

eene reeks natuurgetrouwe, aangenaam afgewisselde photographieën, zijnen lieven vader en zijner lieve moeder van harte opgedragen.

Ofschoon vele der onderhavige vertellingen eene scherp uitkomende locale kleur aanbieden, toch zijn ze door hunnen eenvoudvollen toon en echte naïveteit van aard, om den lezer belang in te boezemen.

Rond onzen haard althans, hebben ze niet slechts de belangstelling gewekt, maar ook een waar genoegen verschaft.

Meer dan eens hebben wij onder de lezing, bevestigend geknikt en vroolijk opgekeken, bij de ontmoeting van die aardige voorvalletjes, welke wij met eene lichte transpositie, ook in de melodieën van onze kinderjaren terugvinden. Dat zal ongetwijfeld, bij vele lezers het geval wezen.

Van eenen gansch anderen aard zijn ‘Fancy-fair,’ ‘Melchior I en Melchior II,’ en ‘Kollebloemen-phantasie.’

(1) De Geneslet.

[p. 188]

Het eerste der drie, een blaadje uit de geschiedenis van het woelige studentenleven, is een schetsje tintelend van humor en, alhoewel overgoten met het bleeke licht der winterzonne, toch mildelijk doortrokken van den ambergeur der lenterozen.

‘Melchior I en Melchior II,’ is een recht aandoenlijk novelletje, dat als ontknooping, een lang en vurig gewenscht vredeverdrag daarstelt tusschen schoonvader en schoonzoon.

In ‘Kollebloemen-phantasie,’ geeft De Mont aan zijne dichterlijke verbeelding den vollen teugel. 't Is eene prachtige variante van het zangdicht ‘Kollebloemen’ waarmede wij vroeger reeds kennis maakten.

‘Verwoeste liefde, verbrijzelde hoop,’ dat is de ketting en de inslag van het thema, dat De Mont in echt schilderachtigen en dramatischen trant behandeld heeft; thema waarop als slot de verzen van Cornelius Everaert⁽¹⁾ hunne volle toepassing vinden:

‘Vermaledyt zy d'oorloghe! ic moetse vloucken,
De quaede moordadeghe fenyneghe slange!’

Wij besluiten met den wensch, dat ‘Op mijn dorpken,’ dat ook om zijne stoffelijke verzorging een allerliefst boekje is - het is uitgegeven bij De Seyn-Verhougstraete, te Roeselare, ergo!... - eene plaats moge bekomen in de bibliotheek van elken minnaar van fraaie letteren en van gezonde lectuur.

Borgerhout-Antwerpen.

Jacob Stinissen.

(1) Klerk der Archieven en Factor der Brugsche rederijkerskamer ‘De Drie Sanctinnen.’