De Vlaamsche Kunstbode. Jaargang 13

Nationale toonkunde.

De Association des artistes musiciens van Brussel heeft Zaterdag 8 December, in de hoofdstad een prachtig muziekfeest gegeven, waarvan de bestuurder der Antwerpsche muziekschool de held is geweest.

Onder de leiding van Peter Benoit werd door het ongeëvenaard orkest van de Association de Charlotte Corday van den Vlaamschen meester ten gehoore gebracht, en deze uitvoering is voor den toondichter een echte triomf geweest. De proppensvolle zaal heeft hem, bij zijn verschijnen, met luidruchtig handgeklap begroet. Al wat Brussel als beroemdheid op het gebied der muziek telt, had het zich tot plicht gerekend deze muzikale plechtigheid bij te wonen; de bestuurder van het Conservatorium, F.A. Gevaert; Servais, Dupont, Colyns, en zooveel andere muzikanten en liefhebbers waren daar. Na het openingsstuk, zoo aangrijpend en zoo vol

[p. 574]

waarheid, heeft het publiek reeds zijne bewondering door uitbundige toejuichingen doen blijken. Later heeft het nog herhaaldelijk de ondubbelzinnigste bewijzen zijner bewondering gegeven. De prachtige marsch, welke dat gewrocht bekroont, is door de talrijke aanwezigen de gelegenheid geweest tot eene diepgevoelde ovatie. Een donder van toejuichingen is den schepper van dit meesterwerk ten deele gevallen, en meer dan een der toehoorders hebben wij zijn spijt hooren uitdrukken, dat Peter Benoit zich te Brussel niet meermalen hooren laat. Wij zijn overtuigd dat de Association den wensch van het publiek zal indachtig blijven.

Concert Hinderyckx.

Het concert Hinderyckx heeft verledene week te Brugge veel bijval gehad.

Het bestond uit twee deelen; het eerste uit stukken van verschillenden aard; het tweede uit de vertolking der cantate Doornroosje.

Ongetwijfeld is het Scherzo voor orkest, het n^r 4 van het eerste deel, een der voornaamste gewrochten van M. Hinderyckx, datgene wat het meest van verbeeldingskracht en kennis van orchestratie getuigt.

Zijn openingstuk in ré majeur is ook niet onverdienstelijk, maar eenigszins lang.

In de zangstukken, doch voornamelijk in de Mijmering, woorden van Julius Sabbe, gaf de toondichter de beste bewijzen van gevoelvolle strekking, en stipte terruggeving in zijne muziek van hetgeen de dichter aan zijn verzen wil doen zeggen.

Het uitgebreide werk Doornroosje, gedicht van J. Droogenbroeck, is een verhaal getrokken uit de aloude tooververtelsels, waarin er onvermijdelijk spraak is van tooverkasteelen met overschoone prinsessen door booze vrouwen gevangen gehouden, van prinsen die haar verlossen en er mede trouwen.

Zulk onderwerp, eerst het stille somber woud toonende, welk later door het juichend gewoel eener jacht wordt levendig gemaakt; daarna den verdoolden prins, die bij toeval het tooverslot en de prinses Doornroosje vond; zijn strijd, zijne zegepraal en vreugdekreten van zijn gevolg;

[p. 575]

zulk onderwerp geeft aanleiding tot een aantal tafereelen, welke den toondichter middel verschaffen om al de verscheidenheid en den rijkdom van zijn talent ten toon te spreiden.

M. Hinderyckx heeft voor Doornroosje een muziek geschreven, dat zeer levendig, afwisselend en goed geschakeerd is.

Wij wenschen M. Hinderyckx driemaal geluk over den goeden uitslag van de opvoering zijner voornaamste werken: omdat hij op zijne beurt getoond heeft waardig te zijn insgelijks aan het behouden van Brugges kunstkroon te werken: omdat de voorstelling en vertolking van zijne gewrochten op zulke uitmuntende wijze geschied is, en, ten derde omdat hij voor het gansche feest steeds onthouden heeft dat hij Vlaming is.

Inderdaad, al wat tot het feest behoorde, libretto, plakkaten, ingangkaarten, alles was in 't Vlaamsch, en insgelijks in 't Vlaamsch waren de toespraken der voorzitters van de Réunion Musicale en den Vriendenkring.