De Vlaamsche Kunstbode. Jaargang 12

Noord-Nederlandsche Leestafel.

Bij het einde van het oude en den aanvang van het nieuwe jaar, schijnt er in den boekhandel een tijdstip van stilstand aan te breken. Verwondering kan dit zeker niet baren. Immers het St-Nicolaasfeest had gedurende weken en maanden alle krachten van den boekhandel gevorderd. De drukkerijen hadden volop werk, de persen zwoegden onder de talrijke oplagen, de uitgevers waren bijna dag en nacht in de weer om hunne nieuwe werken bekend te maken, aan den man te brengen en te verzenden; de boekhandelaars werden overstroomd met aanbiedingen, wedijverden in sierlijke uitstallingen; in een woord, ieder die van verre of nabij iets met den boekhandel had uit te staan, verdubbelde in ijver en werkzaamheid.

Na zooveel inspanning is het geen wonder dat een soort van afmatting, een tijdelijke stilstand zich doen gevoelen.

Niettemin zal ons overzicht niet geheel zonder belang zijn.

De eereplaats komt voorzeker toe aan de prachtige uitgave van Gebr. Belinfante te 's Gravenhage, met de Gedichten van Estella Hymans-Hertzveld.

[p. 83]

Mevrouw Hymans was gedurende tal van jaren van het lezend en kunstminnend publiek van Nederland overbekend, door de bijdragen die zij, gedurende bijna twintig jaren, aan jaarboekjes en pracht-almanakken leverde. Haar naam, als zoetvloeiende dichteres, die rijm en rythmus meesterlijk behandelt, was reeds lang gemaakt. Reeds lang ook haakte men dus naar eene volledige uitgave van hare dichtwerken, en de begaafde vrouw, aan het vleiende verlangen harer landgenooten gehoor gevende, rangschikte, volgens tijdsorde, hare vele dichterlijke pennevruchten. Helaas! zij zelve mocht de uitgave er niet van beleven. Zij stierf, nog voor dat zij den dank van Nederland, voor haren arbeid kon ontvangen. Des te welkomer is ons nu het erfdeel der ontslapene dichteres, en met fierheid mogen wij wijzen op ware meesterstukken van poëzie, Abd-el-Kader, Abram, Triumflied der beschaving en tal van ware dichtjuweeltjes. Met recht mogen wij dezen bundel een aanwinst voor de Nederlandsche letterkunde noemen.

Gebr. Belinfante hebben van dezen dichtschat een prachtwerk in den vollen zin des woords gemaakt. Prachtig zwaar papier, een onverbeterlijke druk en een fraai portret in staalgravure voor het innerlijke; een fijne band, met vergulden stempel, en gouden snêe zijn het sierlijk juweelkistje, waarin deze kleinodiën vervat zijn.

Als romanschrijver heeft Gerard Keller reeds lang zijn sporen verdient en het verwondert ons dus niet dat zijn ‘Van huis’ een tweeden druk beleeft. Die ‘tweede druk’ klinkt niet zeer hoog, wanneer wij in Frankrijk b.v. den honderd en zooveelsten druk zien aangekondigd van een auteur en vogue, maar voor ons klein Nederland is dat nog al aardig, vooral wanneer het roman betreft. Gerard Keller vertelt dan ook zeer prettig, hij weet u zoo haarfijn de kleine karaktereigenaardigheden van zijn personen uit te teekenen, hij stelt u zoo juist zijn helden en heldinnen voor oogen, zonder dat gij bemerkt dat hij een photographie voorlegt, dat gij onwillekeurig door hem wordt aangetrokken en zijn werk tot het einde doorleest. Ik lees niet veel romans, ik houd er niet veel van, tenzij het

[p. 84]

werken zijn van verdienste; welnu, ik heb ‘Van huis’ waarmede ik reeds vroeger kennis maakte, met genoegen herlezen. Goede uitvoering is de leus van onze Nederl. uitgevers. Wij stippen dus pour acquit de conscience aan, dat de heer Tjeenk Willinck te Zwolle ons twee nette boekdeelen heeft bezorgd.

De Wonderreizen van Jules Verne zijn overbekend, maar daarom ook juist wordt elk nieuw werk van den onuitputtelijken Franschman met verlangen te gemoet gezien en met gretigheid gelezen. De heer Jac. G. Robbers te Rotterdam bezorgt ons daarvan een Hollandsche vertaling en heeft alzoo voor eenigen tijd ‘800 mijlen op de Amazone,’ een vlotreis, uitgegeven. Over het boek zelf behoeven wij weinig te zeggen. 't Is een zonderling idee om een gansch huisgezin op een monstervlot den reusachtigen stroom te doen afdrijven, maar Jules Verne heeft ons sedert lang aan zonderlinge ideën gewoon gemaakt. Het boek is leerzaam en boeiend. De vertaling bevalt ons minder, zij is niet vloeiend genoeg en leest niet prettig; eenige uitdrukkingen, die wij nooit in eenen Nederlandschen mond hoorden, dienden geweerd te worden. Een weinig meer zorg zou niet geschaad hebben.

De Nederlandsche vogelliefhebbers bezitten eindelijk ook hun orgaan. Sedert een viertal maanden verschijnt bij den uitgever Allert de Lange te Amsterdam, het geïllustreerde wekelijksch tijdschrift Onze Gevederde Vrienden. Wij kunnen niet nalaten dit tijdschrift aan uw Vlaamschgezinde vogelliefhebbers aan te bevelen. Zij ook moesten zich tot dusverre met Fransche tijdschriften getroosten, welnu het ligt thans aan hen om een Nederlandsch blad te hebben, dat wekelijks zeer belangwekkende opstellen geeft over allerlei sier- en kamervogels, hoenders, eenden, duiven, enz. De prijs van fr. 12, voor België, voor een tijdschrift dat minstens 400 blz. 4^o zal bevatten, kan hen toch wel niet afschrikken.

De Familiebode, wekelijksch tijdschrift onder redactie van Melati van Java, heeft zich, in den korten tijd van haar bestaan, reeds een goede plaats veroverd in onze Nederlandsche en, zoo ik hoop, ook in de Belgische huisgezinnen.

[p. 85]

De Redactrice mocht voor hare werken den onverdeelden bijval van de geheele pers, (van welke kleur of richting ook), inoogsten; herdruk en vertalingen in het Fransch, Duitsch, Engelsch en Deensch, zijn een bewijs voor de uitstekende wijze, waarop deze schrijfster hare lezers weet te onderhouden. Voeg er bij, dat de Familiebode op 5000 ex. gedrukt wordt, en gij zult met mij moeten bekennen, dat alle aanbeveling overbodig is.

Blussé en van Braam te Dordrecht hebben onze reeds zoo rijke kinderbibliotheek met een zeer lief werkje verrijkt. Onder den zeer eenvoudigen titel van Vertellingen heeft Elizabeth een achttal verhalen bijeengebracht. die werkelijk door onze Nederlandsche meisjes met genoegen zullen gelezen worden. Een goede kindertoon, zonder saaiheid of pedanterie, een aangename trant van vertellen, goede verhalen, waarin wijze lessen vervat zijn en die niets anders dan heilzaam op de jeugd kunnen werken. daardoor munt dit bundeltje uit. Wij hopen dat het onder onze aardige Hollandsche meisjes vele lezeressen zal vinden, en zijn er van overtuigd dat ook uwe Belgische landgenootjes er meer voordeel uit zullen trekken dan uit de meeste Fransche werkjes van dien aard, die ons in den regel geen kinderportretten te aanschouwen geven, maar wel karikaturen van groote menschen en dan nog, van welke groote menschen?

Indien uw Vlaamschgezinde landgenooten wat meer hun blikken op de voortbrengselen van onze pers richtten geloof mij, zij zouden er slechts bij kunnen winnen.

A.N. Batavus, Wz.