De Vlaamsche Kunstbode. Jaargang 11

[p. t.o. 290]

Ter nagedachtenis van A.J. Cosyn.

Uit rouw.

Meer dan eens voorzei de maar:
‘Neen, er is geen beetren aan!’
Och, die maar klonk droef en naar,
Maakte ons met zijn lot begaan!...

't Winterde en de sneeuwe viel;
Winterkou en sneeuw verdween:
Hoop vervulde hem de ziel,
Doch hij hoopte gansch alleen.

Nu heeft hem de dood gekust,
Ligt hij op het doodenveld;
En de vreê, waarin hij rust,
Wordt alleen ten troost gemeld.

Nestor De Tière.

S^t Gillis-Brussel.