De Vlaamsche Kunstbode. Jaargang 10

[p. 91]

Hendrik Waelput in Holland.

Het zoo belangrijk muzikaal blad de Caecilia, onder hoofdredactie van Nicolaï, gaf te dezer gelegenheid eene korte levensschets van Hendrik Waelput, en deelde de lijst zijner compositiën mede. Het artikel over Waelput is het eerste eener serie, welke Caecilia voorgenomen heeft aan de hedendaagsche Zuidnederlandsche toondichters te wijden. Het blad betreurt dat hunne werken in Holland nog al te zelden op de concert-programma's voorkomen en voegt erbij: ‘Evenwel verdienen zij ten volle dat men hun ten minste dezelfde eer bewijst die aan menig Duitsch en Fransch componist (uit den tegenwoordigen tijd) hier te lande ten deel valt.’

Daar wij met het talent van Waelput zeer ingenomen zijn, is het ons aangenaam onze lezers met het oordeel der Noord-Nederlandsche pers over de gewrochten van onzen bekwamen vlaamschen symphonist bekend te maken:

‘Een gerecht als de Symphonie, schreef het Vaderland⁽¹⁾, moet men meer dan eenmaal proeven, om het naar waarde te kunnen schatten... Het korte melancholische “Menuet” daarentegen en de flinke Finale met haar pompeus, effectvol slot maakten al dadelijk een zeer gunstigen indruk. Hier komen het talent van Waelput in het thematisch bewerken en zijne groote handigheid in het instrumenteeren het meest uit. De Es-dur-symphonie, die, wat den vorm aangaat, tot het classieke genre behoort, is ontegenzeglijk het werk van een hoogst begaafd componist, die de geheimen der kunst kent, wien het evenmin aan hoogst gelukkige inspiraties ontbreekt (om slechts iets te noemen het zangerige motief van de Finale) en die - “last not least” - zich weet te beperken. Waelput leidde zelf de uitvoering der symphonie en ontving bij zijn optreden en heengaan de ondubbelzinnigste blijken van sympathie met zijn persoon en ingenomendheid met zijn werk. Het orkest hief fanfaren aan en de componist was zeer vol-

(1) Dit betreft Waelput's 2^de Symphonie, die onlang in den Haag werd uitgevoerd.

[p. 92]

daan over de wijze, waarop de spelers, waaronder zooveel oude kennissen van den vroegeren Haagschen orkest-directeur, zich van hun taak hadden gekweten...’

En het Haagsche Dagblad bestatigt den bijval van Waelput's compositie in de volgende bewoordingen:

‘Keurig, hoogst geacheveerd werd de prachtige en melodievolle 2^e Symphonie van Waelput, onder leiding van dien hier welbekenden componist-orkestdirecteur, uitgevoerd; het werk maakte een grooten indruk en met fanfares en bijna eindeloos applaus werd het ten slotte toegejuicht, zoodat de lof den maestro schier overstelpte’.

Tot dusverre wat Waelput als symphoniedichter betreft. - Als liederencomponist is hij sinds lang in de Noordnederlandsche muziekwereld even gunstig bekend.

Toon Schilders.