Vlaanderen. Kunsttijdschrift. Jaargang 49

[p. 334]

Samenstelling Edmond Ottevaere en Piet Thomas
Transit

In deze rubriek publiceren we ‘literaire’ vertalingen in het Nederlands van goede gedichten uit andere talen. Het is o.m. de bedoeling het vertalen van gedichten te stimuleren en daarom kunnen vertalingen ter selectie ingestuurd worden naar het redactiesecretariaat. leder vertaald gedicht moet vergezeld worden van een fotokopie van het oorspronkelijke gedicht en van de bibliografische gegevens van de bundel of het boek waaruit het genomen werd.

The Hill Has Something to Say

but isn't talking.
Instead the valley groans as the wind,
amphoric,
hoots its one bad note.
Halfway up, we stop to peek
through smudged pine: this is Europe
and its green terraces.

≈

and takes its time.
What's left
to climb's inside us,
earth rising, stupified.

≈

: it's not all in the books
(but maps don't lie).
The hill has a right
to stand here, one knob
in the coiled spine of a peasant
who, forgetting to flee, simply
lay down forever.

≈

bootstrap and spur
harrow and pitchfork
a bugle a sandal
clay head of a pipe

≈

(For all we know
the wind's inside us, pacing
our lungs. For all we know
it's spring and the ground
moistens as raped maids break
to blossom. What's invisible
sings, and we bear witness.)

≈

if we would listen! Underfoot
slow weight, Scavenger Time,
and the little old woman
who lives there still.

Rita Dove

De Heuvel Heeft Iets te Zeggen

maar spreekt niet.
In plaats daarvan kreunt het dal, terwijl de wind,
amforisch,
zijn ene slechte noot huilt.
Op halve hoogte stoppen we
om door de bevlekte pijnbomen te gluren: dit is Europa
met zijn groene terrassen.

≈

en neemt zijn tijd.
Wat te klimmen
rest, is in ons,
de aarde rijzend, onthutst.

≈

: niet alles staat in boeken
(maar landkaarten liegen niet).
De heuvel heeft het recht
hier te staan, een knobbel
in de gebogen ruggengraat van een boer
die, daar hij vergat te vluchten, eenvoudig
voor altijd neer ging liggen.

≈

laarzentrekker en spoor
eg en hooivork
een jachthoorn een sandaal
stenen pijpenkop

≈

(Voor zover we weten
is de wind in ons, kuiert
door onze longen. Voor zover we weten,
is het lente en de bodem
wordt vochtig, als verkrachte meisjes
in bloesems uitbreken. Wat onzichtbaar is,
zingt, en wij zijn er de getuigen van.)

≈

als we maar luisterden! Onder
traag gewicht, de Voddenraper Tijd,
en de kleine oude vrouw
die nog altijd daar woont.

Vertaling: Christiaan Germonpré

Rita Dove is in Akron (Ohio) geboren op 28.08.52. Zij is hoogleraar Engels aan de universiteit van Virginia en publiceerde zes gedichtenbundels. Haar gedichten zijn verhalen, anekdoten, allegorieën. Niet de historische feiten zijn voor haar van belang, maar wel hoe het individu zich voelt en zich gedraagt. Het is dan ook niet te verwonderen dat ze portretten tekent van arme zwarten, van historische en mythische figuren, waarbij vooral ziekte, dood en verval primeren. Niettemin doet ze een oproep tot vrijheid, schoonheid en zelfrespect. Naast de slavenproblematiek en de kindertijd, zijn taal, literatuur, kunst en muziek eveneens belangrijke themata, die met grote zeggingskracht, ingetogenheid en muzikaliteit hun expressie krijgen.