Vlaanderen. Kunsttijdschrift. Jaargang 44

[p. 56]

Transit

Samenstelling:
Edmond Ottevaere en Piet Thomas

In deze rubriek publiceren we ‘literaire’ vertalingen in het Nederlands van goede gedichten uit andere talen. Naast de vertalingen drukken we tevens de gedichten in de oorspronkelijke taal af. Het is o.m. de bedoeling van deze rubriek het vertalen van gedichten te stimuleren en daarom kunnen vertalingen ter selectie ingestuurd worden op het adres van ons redactiesecretariaat. Het team dat instaat voor de samenstelling van deze rubriek, zal tevens de selecties van de ingezonden vertalingen doorvoeren.

Om in aanmerking te komen voor publikatie moet ieder vertaald gedicht vergezeld zijn van een fotocopie van het oorspronkelijke gedicht en van de bibliografische gegevens van de bundel of het boek waaruit het genomen werd.

De redactie

Ö

Bara ett par ord om kråkjungfrurna

som med en kråka i handen sjöng vid antikens bröllop.

I en obestyrkt myt älskar Apollon en kråkjungfru;

en annan kråkjungfru är Dionysos amma.

I mitt eget liv svärmar kråkjungfrur kring bara vid uteblivna bröllop,

fast min fettbuk lyser av ensamhet som tusen lysmaskar.

Om jag ändå kunde förvandlas till kvinna som Dionysos

och älska mig med en fallos av fikonträ.

Men ack, som liror eller stormfåglar är mina kråkjungfrur;

någon enstaka klippö i min själ besöker de under södra halvklotets höst

Karl Vennberg

Z

Hur skulle jag kunna nå dig med någon kärleksdikt?

Jag står på Vasterlånggatan

där den mynar ut i Järntorget,

och blåsten sliter kepsen av mig.

Blåsten sliter min kärleksdikt ur mina händer,

och den singlar ut över floden av skabrösa anekdoter.

Eller är det bara vardagströtta steg som trampar sönder den?

Det finns inget samhälle för kärlek,

fanns inte, kommer aldrig att finnas.

Varje tid brister av sin egen kärleks plåga.

Karl Vennberg

j

Den fromme köpmannen i Bokhara sade:

Dina bilder förnekar Gud.

Hur kan du leva i smågudar

som liksom småfisk låter sig fångas i nätet?

Jag svarade med den fromme chassiden

att vi måste leva som om Gud inte fanns.

Och från en annan chassid hämtade jag insikten:

högmod är att jämföra.

Med våra jämlika smågudar fångas vi alla i nätet

och glimmar till i solen något ögonblick till Guds ära.

Karl Vennberg

Een paar woorden maar over de kraaiemaagden,

die op bruiloften in de oudheid zongen met een kraai in de hand.

In een apocrieve mythe bemint Apollo een kraaiemaagd;

ook Dionysus' min is een kraaiemaagd.

In mijn eigen leven zwermen kraaiemaagden enkel rond op afgelaste bruiloften,

hoewel mijn bierbuik van eenzaamheid glimt als duizend glimwormen

Kon ik toch maar in een vrouw veranderen zoals Dionysus

en mezelf beminnen met een fallus van vijgehout.

Maar ach, als liervogels en albatrossen zijn mijn kraaiemaagden;

een enkel rotseiland in mijn ziel bezoeken ze tijdens de herfst in het zuidelijk halfrond.

Vertaling: Lisette Keustermans

Hoe zou ik je kunnen bereiken met een liefdesgedicht?

Ik sta op de Västerlångstraat

waar die uitkomt op het Järnplein,

en de wind sleurt de pet van mijn kop.

De wind sleurt mijn liefdesgedicht uit mijn handen,

en het dwarrelt weg over de stroom scabreuze anekdotes.

Of zijn het gewoon doordeweeks vermoeide stappen die het vertrappen?

Er is geen samenleving voor liefde,

er was er geen, er zal er nooit een zijn.

Iedere tijd gaat kapot aan zijn eigen liefdessmart.

Vertaling: Lisette Keustermans

De vrome koopman van Boechara zei:

Je beelden verloochenen God.

Hoe kun je leven met kleine goden

die zich als visjes laten vangen in een net?

Ik antwoordde met de vrome chassied

dat we moeten leven alsof God niet bestond.

Van een andere chassied kreeg ik het inzicht:

het is hoogmoed te vergelijken.

Met onze gelijkwaardige kleine goden worden we allemaal in het net gevangen

en glimmen een ogenblik in de zon tot Gods eer.

Vertaling: Lisette Keustermans