Vlaanderen. Kunsttijdschrift. Jaargang 43

[p. 78]

Koblenz

We hebben met Cecilia
en paling in de maag
op de boot gezeten
het water lag
vlak in de wind
zodat we scheve dia's namen.

De gezangen van verwelkte planten
dreven ons voorbij
de Rijn stonk
en we spraken zwartgevlerkte woorden.

Eigenlijk zaten we heel
verward door elkaar
want we hadden het warmer verwacht
de lucht lag breed
voor ons open
maar de oevers
met middeleeuwse wijnkastelen
waren te hoog voor onze ogen.

Verder was er niets te zien
dan de dwaze moppen van Fred
en de matroos die altijd Duits sprak
maakte ons donker en vol.

Misschien hadden we beter
een andere boot genomen
maar eensklaps stond het water stil
het was zaterdag tien mei.

Dirk Desmadryl
31 [1982], nr. 189, p. 255.