Vlaanderen. Kunsttijdschrift. Jaargang 43

[p. 59]

Denken aan de dood

Al deze achtergebleven jaren
dragen een klank van twijfel,
want hun dagen zijn mij vreemd.

Op de velden zie ik kraaien
wachten op mijn stil vergeten,
azen op mijn weemoed
die niet leefbaar is.

Eer ik zal ontwaken daal ik
ademloos naar de wijngaard als
naar een boom van barnsteen
een heimelijk moeras.

Door een sleutelgat kijk ik
naar het leven,
zie slechts de zwarte contouren,
maar vind geen deur
waarop mijn sleutel past.

Gie Luyten
27 [1978], nr. 163, p. 125.