wij huldigen / wij gedenken
Fernand Florizoone
Guido Gezelleprijs van de Koninklijke Academie voor Nederlandse Taal en Letterkunde 1987 (periode 1982-1986).
Deze waardevolle bekroning viel de dichter Fernand Florizoone te beurt voor zijn dichtbundel ‘Op de bermen van de tijd’, die in 1988 verschijnt bij uitgeverij Lannoo. Een meer dan verdiende bekroning voor een dichter met Gezelliaanse inspiratie. In deze lijvige bundel, samengesteld uit overwegend korte maar beklijvende gedichten, blijft de dichter zichzelf en zijn thematiek trouw. Enkele lukraak gekozen citaten maken dit overduidelijk. Hij schrijft over de natuur en de seizoenen: ... ook de herfst woont in woorden, het dorp gekleurd; over het Westvlaamse landschap: Tot aan de drift der wolken strekt het land zijn handen uit; over het kind: Dit kind speelt de dromen van winterkoninkjes, het raapt manna in de tuin; de liefde: Ons minnen wordt een psalm naar binnen, waarin wij elkaar wonend houden; het paard: Vier voeten vreugde over de echo's van de bloemen; de bijen: Bijen laven zich aan bronvloei, er welt honigdauw.
Zijn poëzie is doordrongen van een christelijke levensvisie. Hier is een authentiek dichter aan het woord, een begenadigd woord-kunstenaar. Fernand Florizoone gebruikt een verrassend persoonlijke beeldspraak, die dikwijls verwondering en altijd bewondering opwekt, zoals in het gedicht ‘Sneeuw’: De melodie van het kreupelhout boordt het witte hemd van de wereld af.
De gedichten van Fernand Florizoone nodigen uit tot proeven en genieten, tot lezen en herlezen. Zij verbinden eveneens het ‘pad tussen jou (de lezer) en mij’ (de dichter) met ‘zwaneveren uit brieven’. Reeds eerder werd Fernand Florizoone onderscheiden met o.a. de J. De Belderprijs, de Poëzieprijs van de stad Blankenberge en de Kofschipkring en de Eerste prijs voor Poëzie van het Comité ter Bevordering van de Kunst. Hij publiceerde in verschillende toonaangevende tijdschriften in Vlaanderen en in het buitenland, tot in Zuid-Amerika toe. Een aantal gedichten werden vertaald in het Frans, het Spaans, het Engels en het Duits.
Tegenover vrienden uit Fernand Floorizoone soms de vrees ‘te brave’ poëzie te schrijven voor deze harde tijd. Het is begrijpelijk dat, wie ernstig en nauwgezet werkt, zichzelf af en toe in vraag stelt. Fernand Florizoone mag echter gerust zijn. Zijn angst is ongegrond.
Laat hij het alsjeblief bij déze poëzie houden. Ze is een ademkuur, zuiver en eerlijk als een ‘duizendjarig woord’, uit ‘goddelijke dronkenschap geboren’, geschreven met de ‘hoop die aan een woord begint en tekens gaart’.
Hij moge ons nog dikwijls vergasten op een bundel van het gehalte van ‘Op de bermen van de tijd’ (Guldenvlieslaan 40, 8460 Koksijde).
Christina Guirlande
Auteursrechtelijk beschermd
