Herman Bellaert
Het uitgangspunt van mijn werk is steeds iets wat me raakt in mijn directe leefwereld. Via het schilderen laat ik deze concrete zaken (vrouw, landschap, atelier,...) als het ware hun materie verliezen. Op deze manier wordt het oorspronkelijk gegeven verheven tot een visueel middel om tot een universele gedachte te komen. Na de aanzet van het figuratieve motief laat ik dit bepaalde gegeven los. Dit gebeurt puur intuïtief, wat me bij het schilderen toelaat een grotere vrijheid te hanteren. Door middel van deze ‘abstracte’ benadering - abstract omdat er geen onmiddellijke relatie met de realiteit is - verwijder ik me steeds meer van de materie, het oorspronkelijk beeld. Deze werkwijze ervaar ik als een ‘geestelijk’ proces om de werkelijkheid te overstijgen. De werkelijkheid ontdaan van alle ballast, van alles wat niet essentieel is. Schilderen of beeldhouwen als contemplatie.
Foto 's: Caroline Van Poucke
‘Ascese’, 1986. Acryl op doek (170 × 130)