rené bekaert
6. 7.
6. ‘Ruimteamazone’, 1971, olieverf op doek, 140 × 90 cm.
7. ‘Ruimtekameraad’, 1971, olieverf op doek, 130 × 85 cm. Foto's C. Uyterhaegen, Gent.
Kreeg zijn opleiding aan de Kunstacademie te Aalst tussen 1950 en 1956 en vervolgens vanaf 1958 aan het Nationaal Hoger Instituut te Antwerpen, onder leiding van A. Marstboom en Ere-Directeur J. Kreytens; individuele tentoonstellingen te Brussel, Dendermonde, Oostende, Geeraardsbergen, Deurle a/d Leie en Aalst; verwierf de prijs ‘Valerius de Saedeleer’ te Aalst in 1957; werd laureaat van de prijzen ‘Club der Twaalf’ (Prijs van de Prins) te Antwerpen in 1961; dit werk is in het bezit van het Nathania Museum te Israël; kreeg een vermelding in de prijs ‘Godecharles’ te Brussel in 1961. Brusselbaan 162, Erembodegem.
De ontstuimigheid van de eerste werken, het feest van het geweld, van de diepe zware kleuren, groen, paars, geel, oranje, heeft plaats gemaakt voor de beheersing, de vergeestelijking zelfs. De grijzen, bruinen, witten die hij in zijn laatste werken tegen elkaar uitspeelt, zijn doorzichtig geworden, zodat zij het licht als het ware van binnenuit afgeven. Bekaert heeft de moed gehad de ruimte van het plat vlak naar zijn hand te zetten. Hij slaagt erin de zwaartekracht op te heffen ten voordele van een intensiteit die meer in de diepte gaat werken. Kenmerkend is dat de menselijke figuur in het vage gehouden wordt, wat de realistische uitbeelding betreft, maar wint aan innerlijke kracht, geloofwaardiger wordt. Het contrast tussen de vlekken onderling is opgeheven ten voordele van een gevoelig uitgewerkte schakering in het kleurveld zelf. Zo ontstaat een bredere uitbouw van de vormen. Bekaert besteedt aandacht aan het onderhuidse licht, daar waar hij vroeger een beroep deed op het invallende licht.
A. Merckx.
Auteursrechtelijk beschermd