6
André Bulthé
65
Geboren op 20 januari 1906 te Veurne, is kunstschilder André Bulthé thans in zijn 65e levensjaar getreden. Het past hulde te brengen aan deze onvermoeibare persoonlijkheid, die van kindsbeen af heeft geschilderd uit innerlijke noodzaak en om het genot dat aan elke scheppingsdaad verbonden is. Hij volgde nooit akademie, maar was lange jaren leerling van Jan Van Looy, bij wie hij de knepen van het vak leerde. Pas op latere leeftijd pakte hij uit met zijn werk, maar hij verwierf snel befaamdheid in binnenen buitenland. Thans is hij o.m. lid honoris causa van de Accademia Tomasso Campanelli te Rome, en lid van het Komitee voor Internationale tentoonstellingen van het Centro Studi i Scambi internazlonali te Rome. Hij hield individuele tentoonstellingen te Brussel en in vele Vlaamse steden (Veurne, Oostende, Waregem, Nieuwpoort, Cult. Centrum Affligem te Hekelgem, Gent, enz.) en nam deel aan verschillende groepstentoonstellingen in het buitenland (Frankrijk, Engeland, Zwitserland, Italië en de U.S.A.).
Schilderen is voor André Bulthé een zich bezinnen over het lot van de mens, en tevens een gevoelige binding tot stand brengen, op hoog estetisch niveau, tussen hem en zijn medemens. Daarom wijdt hij de grootste zorg zowel aan de tematiek als aan de vormgeving van zijn scheppingen. Daarom ook is ‘de mens’ het hoofdmotief, waarrond geheel zijn oeuvre gekoncentreerd is - en wel de mens van vandaag, verstrikt in de problematiek en de tragiek van deze moderne tijd. De eenzaamheid, de levensangst, de onrust, lopen als een rode draad door zijn werk en geven het een tragische dimensie. Naast deze persoonlijke problematiek van het individu, toont Bulthé zich ook bekommerd om de grote algemene vraagstukken, die de gehele mensheid raken, zoals b.v. de ruimtevaart
André Bulthé: ‘Moezjlk’, verz. Prof. F. Vyncke.
of de hongersnood in de ontwikkelingslanden. In de laatste jaren bracht hij ook enkele belangrijke scheppingen voort op het gebied van de religieuze kunst. Men denke aan het doek ‘Immanente Christus’ en vooral aan het monumentale schilderij ‘Apokalyps’, dat geselekteerd werd voor ‘Konfrontatie’, de internationale tentoonstelling van sakrale kunst in het kursaal te Oostende (augustus 1971).
Het milieu waarin de mens leeft en de voorwerpen die hem omringen, ontsnappen evenmin aan de belangstelling van Bulthé. Zijn werk is derhalve niet alleen een galerij van sterke koppen, scherp geobserveerde types, en geanimeerde groepstaferelen uit het leven gegrepen. Ook landschappen en marines, de zee en de velden onder hoge luchten, stillevens met voorwerpen uit de ons vertrouwde omgeving en kleurrijke bloemstukken maken er een onvervreemdbaar deel van uit.
De vormgeving staat in rechtstreekse funktie van de uit te drukken idee. Zij is ten eerste dynamisch door het hevig koloriet en de beweeglijke kompositie. Ten tweede zoekt zij de hevige ekspressie, omdat de figuren op krachtige en lyrische wijze vervormd en vaak met sterke kontoeren omrand worden. Opvallend is het koloriet, dat levendig en gevarieerd is dankzij het aanwenden van
Auteursrechtelijk beschermd