St-Martinuskerk Tongeren
Architektenbureau Ulrix, Tongeren.
Deze kerk is gegroeid vanuit de parochie. Niet alleen voor de financiële kant van de zaak bracht de parochie een bijdrage van 5 miljoen samen door eigen initiatieven en inspanningen - maar veel meer door samen overleg en zoeken om de kerk zo goed mogelijk te doen beantwoorden aan haar opdracht. Er werd nergens bij voorgaande kerken inspiratie gezocht, maar wel door het dikwijls herdenken van de nieuwe opvattingen, die, na het concilie, gingen leven in de kerkgemeenschap, omtrent de functie van het kerkgebouw. De opvatting kreeg haar vorm en haar architekturale uitdrukking van uit een ganse groep aktieve parochianen, die samen zochten en elkander voortdurend verbeterden en aanvulden. Onze betreurde architect Ulrix gaf er dan de laatste vorm aan.
Onze kerk werd vooral functioneel gezien: de gemeenschap rond het altaar van de Heer. Vandaar kwam de elliptische vorm tot stand en de opstelling van banken en koorindeling. De grootste afstand van de gelovige tot de priester is 15 meter. De lage hoogte - 6 meter - en de sterk-isolerende zoldering in heraklietplaat geeft een groter rendement voor de verwarming en is een zeer gunstig akoestisch element. De plaatsing van het altaar midden van de gemeenschap gaf een kans om sakristie en twee portalen binnen de ellips plaats te geven achter de afscherming van het koorverhoog.
De benedenbouw - keldering van gans de oppervlakte - gaf een reeks van grote mogelijkheden voor de parochie. Niet alleen de verwarmingsinstallatie en de luchtleidingen korden hier ondergebracht worden, maar ook een ganse parochiezaal met 350 zitplaatsen en podium, een drankgelegenheid, een vergaderlokaal voor damesafdelingen, katecheselokaal, een mogelijke kleinere bezinningsruimte of kapel: dit alles wordt nu stuk voor stuk verwezenlijkt in de geboden ruimte. Ook dit is van belang in het kader van de opgaven die een parochie als levende gemeenschap worden gesteld.
Uiterste soberheid werd betracht in alle materialen: gewone veldovensteen, gewone klinkersteen, opentorenbouw. Alleen voor het koor werd zwart granito aangewend. Ook werden door plaatselijke talenten heel wat opdrachten afgewerkt. Dit bracht vooreerst een grote besparing mee, maar vooral een sterkere eenheid en een grote belangstelling: een plaatselijke smid met sterke kunstzin smeede de kandelaars en paaskandelaar, een ander mekanieker ontwierp en maakte het tabernakel, een beeldhouwer kapte het O.L.Vrouwbeeld en kreeg nu de opdracht een Christusfiguur te beginnen, de gezaagde blokken van altaar, lezenaar en tabernakelzuil in franse steen werden door eigen mensen bekapt en versierd.
Auteursrechtelijk beschermd
