Vlaanderen. Kunsttijdschrift. Jaargang 19

Vrije tribune

Is de hedendaagse kunst ziek? (2)

Er bereikten ons verscheidene reacties op het artikel: ‘Is de kunst ziek? Een immer actueel thema’ gepubliceerd in de rubriek ‘Kunst en Geest’, pag. 417 tot 423 in ons nr. 108. De auteur van deze bijdrage, Kan. Dr. Albert Smeets, Warschaustraat, 12, 8400 Oostende, wacht de reacties graag in op zijn adres.

Staatsprijs voor drek (6)

Een stormpje is uitgebroken in kabouterland.

Hier en daar is iemand van zijn paddestoel gevallen.

Eén kabouter (puntmutsje gekreukt, wambuisje gescheurd) blijft opgewonden jammeren.

Allemaal om 1 boek en 1 prijs.

Uit het polemisch proza van uw redactiesecretaris: ‘Wie de smerigste mop kan vertellen, wordt in de bloemen en de centen gezet, wie zich wentelt in drek wordt netjes omhangen met het staatslint.’ (een platitude die kan tellen!)

Uit het polemisch proza van dhr. Albert de Longie, Ooike:

‘Penisliteratuur’ (Tien jaar gelden zou de brave borst het woord niet gebruikt durven hebben; hier althans iemand die wat van Geeraerts opgestoken heeft.) ‘Het gaat niet op in een land, dat voor de grootste helft katholiek is, een jury voor de staatsprijs te installeren, waarin de katholieken in de minderheid zijn, nl. twee tegen drie,’ (of hoe wij literatuur benaderen via het kleurenspectrum).

Geen woord over het mystieke samengaan van liefde en dood, de levensdrift, de doodsangst bij Geeraerts, zoals bij zovele vitalisten uitgedrukt in geweld en verhevigde erotiek. (Villon was er al een

[p. 127]

vroeg voorbeeld van.)

Geen woord over parallellen buiten onze grenzen: Pieyre de Mandiargues, Violette Leduc, Pauline Rèage. Of hoe lezen deze heren polemici Scott Fitzergald en Henry Miller? Hoe lezen zij Hubert Selby? HOE lezen zij?

Geen woord over het indringende beeld van een koloniaal tijdperk. Geen woord over de TOTALE onbelangrijkheid van letterkundige (en andere) prijzen.

Eén voorstel: Voor de mooiste a-literaire aanval op Geeraerts, een prijs (kunstzijden puntmuts met opgestikt kruisje) uit te reiken op het hoogfeest van Vlaanderens verenigde christelijke kunstenaars: het jaarlijks Banket.

Geert Vanallemeersch, Roeselare.

Staatsprijs voor drek (7)

Het stormpje in kabouterland heeft het land der reuzen bereikt. Hier en daar kreeg er een een prikje. Eén reus (avantgardistisch breed van gedachten) begint om zich heen te gooien met buitenlandse reuzen.

Allemaal om 1 boek en 1 prijs.

De reus heeft zich met reusachtige verbetenheid geworpen op het kabouterproza. De vraag die hem daarbij kwelt is: HOE lezen kabouters? Met vroom gevouwen handen en gesloten ogen natuurlijk! Net zoals de paters en zusters uit Kongo, die in een indringend beeld van een koloniaal tijdperk vanzelfsprekend de rol toebedeeld worden van uitbuiters, misvormers, wereldvreemden en profiteurs. En al die andere kabouters, die jaren in Kongo leefden en werkten en die beweren dat mystieker Jef er helemaal naast is wanneer hij de situaties schetst in onze vroegere kolonie, wel, zij kennen geen steek van wat het leven is en was: het wordt hoogtijd dat zij, bij voorkeur in doodsangst, van het ene bed naar het andere tollen (en tussendoor wat negers kapotschieten). Op die wijze zullen zij misschien nog reuzen kunnen worden, die sex en geweld sublimeren tot een mystiek, waarbij Ruusbroec en de nog kleinere kaboutertjes niet alleen hun muts en wambuis zullen scheuren, maar nog veel meer. Zoals het spreekwoord zegt: muts gescheurd, iets gescheurd - wambuis gescheurd, veel gescheurd - broek gescheurd, àl gescheurd!

Julien Van Remoortere, Oostende.

‘Vlaanderen’ tweetalig?

Ik ben het grondig oneens met U dat U in het jongste Vlaanderennummer franstalige lezersbrieven afdrukt.

Als deze lezers werkelijk nederlandsonkundig zijn (één ervan is zelfs uit Brugge) hoe kunnen zij dan de lof steken over vorige Vlaanderennummers die toch allen in het Nederlands gesteld zijn? Waarom dan Hermanowski niet in zijn eigen taal aan het woord gelaten? Duits wordt toch ook in België gesproken?

Ik meen dat de plaatsruimte door zulke lezersbrieven ingenomen veel nuttiger kan besteed worden. Of moet uw tijdschrift ook al tweetalig worden? ‘Vlaanderen’ is toch een uitgave van het C. VLAAMS K.V.?

Maar kom, ik ben maar een extremist; als ik in Vlaanderen Nederlands wil: een folklorist; als ik mijn volk gerespekteerd wil zien: een volksunist...

Met grimmige groet, A. Van Poucke, Bekegem.

VIRA

‘De korte ervaring van de Vereniging voor Internationale Relaties toont ons hoe gegrond de motieven waren welke tot haar oprichting geleid hebben.

Dank zij VIRA werd een inspanning geleverd om aan Nederlanders en Vlamingen, die samen een eigen cultuurgemeenschap vormen, de mogelijkheid te bieden zich als groep in een heterogeen milieu te affirmeren.

VIRA biedt op onvervangbare wijze contactmogelijkheden tussen diverse beroepsmilieus naar aanleiding van voordrachten en discussies met betrekking tot thema's van algemeen en meer in het bijzonder van INTERNATIONAAL belang.’

Aldus sprak Prof. Dr. A. Coppé bij de aanvang van zijn ambtstermijn.

VIRA, een politiek niet-gebonden vereniging voor nederlandstalige top-ambtenaren uit Europese en Internationale instellingen en verenigingen, werd gesticht op 21 maart 1963. Initiatiefnemer en bezieler was - en bleef - Drs. Jef Ruysschaert, secretaris-generaal van de Glass Industry Club (Studiebureau der fabrikanten van verpakkingsglas van de Euromarkt).

Vorm kreeg dit initiatief dank zij de morele én aktieve steun van wijlen Julien Kuypers, van Hendrik Fayat, Fernand Collin en Frans Van Mechelen.

Eerste voorzitter Albert Van Houtte, griffier bij het Europees Gerechtshof te Luxemburg, gaf gestalte en inhoud aan de vereniging. Drie jaar later nam Prof. Dr. Jef Van Bilsen, Ambassadeur Ontwikkelingshulp de taak over. In zijn eerste toespraak legde hij een verklaring af die zijn driejarig beleid heeft gekenmerkt. Hij onderlijnde dat VIRA voor een beperkte en daardoor mogelijk naar isolering of provincialisering neigende cultuurgemeenschap die de onze is, een van de vensters zou kunnen zijn op de buitenwereld, een van de organen die de doorstroming in ons taalgebied vergemakkelijkt van ideeën en beweringen die in de buitenwereld kiemen en tot ontwikkeling komen.

Enkele maanden geleden nam Prof. Dr. Albert Coppé, oud-minister van Ekonomische Zaken, gewezen ondervoorzitter van de hoge autoriteit van de E.G.K.S., lid van de Commissie der Europese gemeenschappen, het roer over. Met hem gaat VIRA een nieuwe toekomst tegemoet.

Sommige initiatieven, die mede en vooral dank zij VIRA kiemkracht kregen, werden zelfstandig, zo o.m. het verspreiden in het Engels van de bijzonderste informatie uit de Nederlandstalige kranten en tijdschriften in België door het ‘Instituut voor Voorlichting’ (INVO) uiteindelijk gesticht en gefinancieerd door K.R.V., E.R.V. en V.E.V. Evenzo kreeg het huidige ‘Contact- en Cultuurcentrum’, Martelarenplein te Brussel, zijn impuls van Jef Ruysschaert en daarna van A. Van Houtte, die in 1966 alle geïnteresseerde verenigingen samen riep. Dit initiatief werd realiseerbaar dank zij de opeenvolgende tussenkomsten van de ministers Van Elslande, De Saeger, Fayat en Van Mechelen, en vice gouverneur Cappuyns.

Ook elders was VIRA aktief. In februari 1967 werd VIRA door het 37e Algemeen Nederlands Congres te Rotterdam gelast met de sectie: ‘Positie van het Nederlands in Europa’.

Zo is VIRA: beperkt in ledenaantal, rijk aan initiatieven, onvervangbaar in het Europees Brussel.

Zoekertjes...

-	Van de hoop vroeger verschenen nummers, die wij in onze vorige aflevering te koop stelden, blijven nog de volgende over: 6de jg., nr. 3 (mei '57), nrs. 55, 59 en 96, alsmede het extra-nr. over religieuze kunst (oogst '68). Deze zijn te koop op ons redactiesecretariaat, Pontonstr. 12, 8400 Oostende (tel [phone]) aan 40 fr./ex. Langs deze weg danken wij nog Luc Strobbe (vergat zijn adres op te geven) en A. Van Poucke uit Bekegem voor hun belangstelling; zij visten helaas achter het net...
-	Michel Wyffels, Frère Orbanstraat, 85, 8400 Oostende, zoekt nr. 4 uit de 6de jg..
-	Raf van den Abeele, Kerkstr., 17, 9830 St.-Martens-Latem wenst de nrs. 77, 97 en 102 aan te kopen.
-	G. Potvlieghe, Brusselbaan, 284A, 9240 Merelbeke, zoekt dringend nr. 90 (nov. 1966).
-	André Demedts, Condédreef, 21, 8500 Kortrijk, wenst over te kopen: de volledige jaargangen 1, 2 en 3, alsmede de volgende nrs.: jg. 4, nrs. 1, 3 en 5; jg. 1956, nr. 3; jg. 1958, nrs. 1, 3 en 5; jg. 1959, nrs. 2, 3 en 6.