9
Regisseur
Guido Cafmeyer
tweemaal landjuweel
Vijfmaal heeft ‘Sint-Rembert’-Torhout deelgenomen aan het Landjuweel: tweemaal werd deze elite-toneelkring laureaat. Wat eens, 25 jaar geleden, een schuchter jongerengroepje was, gevormd in de Katholieke Actie, is uitgegroeid tot één der beste liefhebbersgezelschappen van het land. In het Houtland heeft de kring de mensen toneel-minded gemaakt. De opvoeringen worden met belangstelling tegemoet gezien. Het Torhoutse stadsbestuur heeft er ruime subsidies voor over, honderden ereleden schenken opmerkelijke financiële bijdragen. Zij krijgen waar voor hun geld...
Twintig jaar geleden werd banketbakker Guido Cafmeyer voorzitter en regisseur van Sint-Rembert. Hij smeet meteen de bal in 't kegelspel. Gedwee had de vijfjarige kring zich tot dan toe aan de richtlijnen van de geestelijke overheid gehouden: er werd geen gemengd gezelschap op scène gebracht. Guido Cafmeyer noemde het nonsens, weigerde in den beginne toe te treden en toen hij uiteindelijk het voorzitterschap aanvaardde, tippelden ook de juffrouwen op het podium. ‘Sint-Rembert’ vloog ‘Ons Huis’ uit en zocht spelruimte in ‘De Zwaan’, een overdekte schutterszaal, die intussen afgebroken is. De ‘zwanetijd’ bleef gelukkig niet duren en enkele
jaren later werd het gezelschap weer naar ‘Ons Huis’ genodigd. De mogelijkheden waren er groter, het enthousiasme groeide telkenjare en ‘Sint-Rembert’ werkte er zich tot dubbel Landjuweellaureaat op.
Guido Cafmeyer kreeg op zesjarige leeftijd reeds een rolletje toebedeeld. Zijn vader was een groot toneelliefhebber en, na een vertoning bijgewoond te hebben, beschreef hij thuis de kundige vertolking. Guido zat er dan ademloos bij en droomde ervan acteur te worden. Maar thuis werden de duimen naar beneden gedraaid: geen sprake van toneel spelen! Na de dood van zijn vader (1940) diende Guido Cafmeyer zijn studies aan het college stop te zetten en ‘de stiel over te nemen’. Hij werd banketbakker. Negen jaar later - hij was intussen gehuwd - werd hij voorzitter van ‘Sint-Rembert’.
Slechts enkele maanden nadien liet hij zich inschrijven aan het Conservatorium te Gent, dat hij in 1954 verliet als laureaat voordracht en toneel. Gedurende vier jaar stond hij om twee uur 's nachts in de bakkerij, werkte er tot twaalf uur en kon dan nog gauw middagmalen vooraleer de trein naar Gent te halen. Om 9 uur 's avonds was hij weer thuis. ‘Mijn gedachten waren meer op 't conservatorium dan bij de trog’, erkent Guido Cafmeyer...
De toenmalige directeur van het Sint-Jozefsinstituut te Torhout, de E.H. Berquin, nodigde hem later uit om twee uur les te geven in dictie en voordracht. In 1958 kreeg hij zestien lesuren toegewezen en het jaar daarop aanvaardde hij een volledige betrekking. Exit banketbakker Guido Cafmeyer...
Het was eveneens in 1959 dat hij de hoofdrol speelde in ‘Koning Oedipus’, stuk dat een overrompelend succes kende en twaalfmaal werd opgevoerd. Hij kreeg regieopdrachten van het provinciebestuur en leidde ‘Sint-Rembert’ als enige kring naar de categorie ‘Uitmuntendheid’. De jongste jaren verdween het gezelschap niet meer uit de actualiteit: na een schuchtere poging te Sint-Niklaas, waar de kring vijfde werd in het Landjuweel, volgde het jaar daarop een tweede plaats, werd ‘Sint-Rembert’ laureaat te Brussel in 1964-65 en onderscheidde zich vorig seizoen opnieuw te Leuven.
‘Regisseur Guido Cafmeyer’ is een begrip geworden: niet alleen te Torhout heeft hij succesvolle vertoningen op de scène gebracht, ook in De Panne, Knokke, Meulebeke, Roeselare en andere centra werd hij gevraagd. Hij regisseerde voor de BRT en toonde zich bovendien een kundig organisator gedurende de jaren dat hij de Bloedprocessie te Brugge onder zijn leiding had, bij de Zeewijding te Oostende, de Credostoet te Torhout en de opvoering van een openluchtspel te Blankenberge.
Walter De Taeye
Auteursrechtelijk beschermd