4
Rolanda en Jeroom Blanckaert
prijzen van de Stad Eeklo
Kunstschilder Rolanda Blanckaert werd geboren te Eeklo in 1946. Zij volgde zeven jaar kunstonderwijs aan de gekende Academie voor Schone kunsten van haar geboortestad. Op haar palmares prijkt reeds een indrukwekkende lijst van bekroningen en tentoonstellingen. Zo ontving zij in 1967 de derde Prijs in de Driejaarlijkse Prijs voor Plastische kunst van de stad St.-Niklaas. In 1968 werd zij weerhouden in de Provinciale Prijs voor plastische Kunst. In 1968 viel haar eveneens de Prijs van de Stad Eeklo te beurt en dit jaar behaalde zij de Gouden regeringsmedalje met 99% van de punten. Beslist een gelukwens waard!
Schildert Rolanda Blanckaert zoals Jeroom Blanckaert, of zijn ze twee uiteenlopende richtingen? Een probleem dat wel een nader onderzoek zou verrechtvaardigen. Het aanschouwen van het schilderwerk van Rolanda doet ons, althans bij een reeks werken, meteen denken aan reminiscenties met het werk van Alice Frey en dan nog aan een wereld in de tijd van James Ensor. Dit is geen overdrijving, maar de weergave van een eerste indruk. Het behoeft geen twijfel, dat hier een vrouwenhand aan
het werk is en dat we langs een plastische weg binnengeleid worden in de wereld van een dame. We zien, bij de behandeling van portretten, de uitpuring van een welgekozen aandacht voor het detail: de nette sieraden, de weergave van de fijn stilistische meubilering. In het portret ‘Meisje met Hoed’ valt ons de aandacht voor de foto's van het voorgeslacht op. De strenge grootvader met snor en hoge boord. Erboven de bruingekleurde foto van het eerste kind van het nageslacht. Is het meisje met de hoed wellicht het grootgeworden kindje van bovenaan het schilderij? Er is aandacht voor het kleurrijke regenscherm. Er is het behangpapier met de kleurrijke motieven van wellicht een andere eeuw. De hoed met de struisvogelveren is misschien een geschenk van grootmoeder. Of heeft het meisje, dat als kind bovenaan staat afgebeeld, wellicht de klederen van grootmoeder aangetrokken en poseert zij aldus waardig voor de reeks familieportretten? Met dit schilderij voor ogen, kan men zich een hele reeks vragen stellen; het antwoord wordt u koloristisch opgediend en het genieten ervan hangt af mogelijks van de graad van appreciatie van elke toeschouwer. Met de Prijs van de stad Eeklo heeft de jury een gelukkige keuze gedaan. Voor Rolanda Blanckaert is dit een ferme aanmoediging. Haar rest verder de tijd om haar talent uit te puren en degenen, die haar het vertrouwen hebben geschonken, niet te
beschamen. Zij weet wat ze wil en zal ons dat ook bewijzen.
Jeroom Blanckaert werd eveneens te Eeklo geboren en is nog altijd aldaar woonachtig. Hij behaalde in 1961 de eerste prijs St.-Lukaskring te Waregem; in 1965, te Antwerpen, de eerste Prijs voor schilderkunst en grafiek; in 1964, te Parijs, de Internationale Prijs voor schilderkunst Maurice Utrillo en dan, in 1968, de tweede Prijs tijdens de Culturele veertiendaagse te Eeklo. Behalve deze ruime reeks bekroningen, ontving kunstschilder Jeroom Blanckaert nog een dertiental onderscheidingen en selekties, waaronder in 1958 de Gouden regeringsmedalje, in 1958 een deelname voor het Belgisch Paviljoen, afdeling kunst en onderwijs; in 1959 een selektie in de Talensprijs; en dan volgt een reeks selekties o.a. in de G.E. Lebonprijs, de Olivetti Prijs, de Guil. Campo prijs, de Prijs van Genk en die van Knokke. Bovendien houdt hij ook nog individuele tentoonstellingen, maar deze zijn niet zo talrijk.
Het werk van Jeroom Blanckaert is het werk van een doorzetter. Deze kunstenaar overweegt een compositie, puurt deze uit tot haar naakste vorm en weegt de kleur af met een onberispelijke juistheid. Hij is streng voor zichzelf en duldt geen toevalswerk of slordige presentatie. Zijn werken getuigen van een bijna ‘verdwenen’ rust in deze zo haastige tijd. Zijn manier van overwegen
Auteursrechtelijk beschermd